Το Euro και το πιθανό μποϊκοτάζ του

Όσο και να θέλουμε να ξεχωρίζουμε το ποδόσφαιρο από την πολιτική αυτό δεν είναι πάντα εφικτό δυστυχώς. Το νέο θέμα που έχει προκύψει έχει να κάνει με το Euro που θα διεξαχθεί σε λιγότερο από 2 μήνες στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας. Και αν τα γήπεδα της Πολωνίας δεν έχουν θέμα, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ουκρανία (όχι τα γήπεδά της).  Η αρχηγός της αντιπολίτευσης στην Ουκρανία και πρώην πρωθυπουργός Γιούλια Τιμοσένκο είναι στη φυλακή (καταδικασμένη για 7 χρόνια) και αυτό δεν αρέσει σε αρκετές χώρες που θεωρούν ότι η δίκη ήταν κομματάκι σικέ. Μια από αυτές τις χώρες είναι η Γερμανία, με την Μέρκελ να ανακοινώνει ότι ούτε αυτή, ούτε κάποιος από το υπουργικό της συμβούλιο πρόκειται να παρευρεθεί στους αγώνες που θα γίνουν στην Ουκρανία. Κατά διαβολή σύμπτωση, το πρώτο παιχνίδι της Γερμανίας γίνεται στο Καρκίβ όπου και κρατείται η Τιμοσένκο.

Την Δευτέρα τις ίδιες δηλώσεις έκαναν ο Ζοσέ Μπαρόζο και η Βίβιαν Ρέντινγκ, ενώ γενικά πολιτικά πρόσωπα από διάφορες χώρες έχουν αρχίσει να ακυρώνουν ταξίδια στην Ουκρανία. Η ΟΥΕΦΑ προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να προωθήσει αρκετά τις χώρες του ανατολικού μπλοκ, αλλά βλέπει ότι αυτή τη φορά τα προβλήματα είναι πολύ σοβαρά. Η Αγγλία παίζει τα τρία παιχνίδια του ομίλου της στην Ουκρανία και ήδη έχει ζητηθεί από τον Κάμερον και τους συνεργάτες του να τα μποϊκοτάρουν,  αν η Τιμοσένκο δεν απελευθερωθεί και δεν αρχίσει θεραπεία για προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Μάλιστα κάποιοι προτείνουν να παίξει η Αγγλία τελικά στην Πολωνία (βέβαια αν προκριθεί άγνωστο τι θα ζητήσουν μετά, εκτός αν είναι ρεαλιστές και ξέρουν ότι η Αγγλία θα βρει και πάλι κάποιον επικό τρόπο να αποκλειστεί από νωρίς).

Οι Ουκρανοί πάντως δεν κάθονται έτσι και ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας επιτέθηκε στο Βερολίνο, λέγοντας ότι σκέφτεται ακόμα ψυχροπολεμικά. Άλλοι Ουκρανοί αξιωματούχοι ζήτησαν από την Γερμανία να μην ασχολείται με τις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας και να κοιτάξει λίγο το γίνεται στις γειτονικές χώρες (εννοώντας τη Ρωσία και τα δικά της εσωτερικά ζητήματα). Υποστηρίζουν αρκετοί από αυτούς ότι το Euro είναι αθλητικό γεγονός και όχι πολιτικό και ότι δεν μπορεί να λυθεί κανένα πολιτικό ζήτημα με το μποϊκοτάρισμα μιας διοργάνωσης.

Πέρα όμως από το μποϊκοτάζ, υπάρχουν και πιο έντονες αντιδράσεις. Γερμανοί πολιτικοί ζητούν να μη γίνει κανένας αγώνας στην Ουκρανία και τα αντίστοιχα ματς να μεταφερθούν στην Αυστρία ή την Γερμανία (!!). Ενώ κάτι τέτοιο φαίνεται πρακτικά αδύνατο, υπάρχουν φήμες ότι η ΟΥΕΦΑ μυστικά σκέφτεται κάποιο εναλλακτικό πλάνο καθώς υπήρξαν βομβιστικές ενέργειες στην γενέτειρα της Τιμοσένκο με αρκετούς τραυματίες. Το εναλλακτικό αυτό πλάνο προβλέπει την μεταφορά όλων των αγώνων στην Πολωνία.

Την περασμένη εβδομάδα οι ηγέτες των Πρασίνων της Ευρωβουλής έστειλαν επιστολή στον Πλατινί ζητώντας από την ΟΥΕΦΑ να πάρει θέση για τα όσα γίνονται στην Ουκρανία. Ο Πλατινί δεν φαίνεται να συγκινήθηκε και είπε ότι δεν γίνεται να απαγορεύεται σε μια χώρα να διοργανώνει ένα τουρνουά επειδή είναι λιγότερο πολιτικά σταθερή από τη Δ. Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά οι φήμες ότι μπορεί το Euro να αναβληθεί και να γίνει ένα μήνα μετά οργιάζουν.

Και εδώ τίθεται το θέμα. Μέχρι ποιο σημείο πρέπει να συγχέονται οι πολιτικές συνθήκες με ένα αθλητικό γεγονός; Γίνεται να μένουμε αδιάφοροι για το τι γίνεται σε μία χώρα (όπως π.χ. έγινε στην Φόρμουλα-1 στο γκραν πρι του Μπαχρέιν); Είναι θεμιτό οι διάφορες Ομοσπονδίες να κοιτάνε τα πιθανά έσοδα και μόνο και όχι τις άλλες συνθήκες σε κάποιο μέρος; Από την άλλη όμως, μέχρι ποιου σημείου έχουν δικαίωμα οι ισχυρές χώρες να επιβάλλουν τα πιστεύω τους και να πιέζουν με οποιονδήποτε τρόπο για να γίνει το δικό τους; Γιατί αν π.χ. η Τιμοσένκο φυλακίστηκε άδικα, ποιος μας λέει ότι σε μια επόμενη περίπτωση ένα αθλητικό γεγονός δεν θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο εκβιασμού για ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας;