Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Πυραμίδες και άλλα σχήματα

Ένα από τα πιο δημοφιλή ποδοσφαιρικά βιβλία των τελευταίων ετών είναι αυτό του Τζόναθαν Γουίλσον με τίτλο “Αντιστρέφοντας την πυραμίδα” (Inverting the Pyramid: The history of football tactics). Πρόκειται επί της ουσίας για μια ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, από το πώς ξεκίνησε μέχρι το πώς έχει μεταμορφωθεί σήμερα πάντα σε αντιστοιχία με την τακτική και κυρίως τα συστήματα. Η αφορμή είναι ενδιαφέρουσα, καθώς επί της ουσίας ο συγγραφέας προσπαθεί να εξηγήσει στους συμπατριώτες του γιατί διάολε η Αγγλία πηγαίνει πάντα ως φαβορί (τουλάχιστον στα μυαλά των Άγγλων) και αποτυγχάνει τελικά και γιατί δεν φταίει πάντα ο ποδοσφαιριστής που δεν καταθέτει κολοκοτρωνέικη ψυχή στο γήπεδο, αλλά παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες.

Το βιβλίο του Γουίλσον αποτελεί μια τεράστια πηγή ποδοσφαιρικών ιστοριών, θυμίζοντας σε αρκετά το βιβλίο του Άλεξ Μπέλος που είχαμε δει πριν λίγο καιρό και το οποίο αναφέρει αρκετές φορές, με τη διαφορά όμως ότι έχει πολλή μα πάρα πολλή συστηματολογία. Ξεκινώντας από το παραδοσιακό 2-3-5 που έπαιζαν οι ομάδες, την μαγική Σκωτία του 1900 που ήταν η πρώτη ομάδα που προσπάθησε να δώσει και καμιά πάσα, την χρήση ενός τρίτου αμυντικού που θεωρήθηκε καταστροφή του ποδοσφαίρου (!!) αρχικά και στροφή προς την άμυνα,  μέχρι το ιστορικό σύστημα WM και την σημερινή κατάληξη με τις περισσότερες ομάδες να παίζουν με έναν επιθετικό και την πλήρη αντιστροφή της πυραμίδας.

Το καλό του βιβλίου είναι ότι είναι τρομερά πλήρες, με αναφορές, με παραδείγματα, με σχεδιαγράμματα, σχολιάζοντας την Ουγγαρία του Πούσκας, την Μίλαν του Σάκι, τη Βραζιλία του Πελέ, τα καμώματα του Μπιλάρδο, το Μαρακανάο, την σοβιετική σχολή και την μεγάλη Διναμό Κιέβου μέχρι ομάδες Β’ Εθνικής στην Ιταλία και το ποδόσφαιρο στα καφέ της Βιέννης. Το κακό είναι ότι κάποιες φορές γίνεται τρομερά δυσανάγνωστο, με άπειρες αναφορές ονομάτων που κουράζουν και πολύ συχνά μοιάζει περισσότερο με διδακτορική διατριβή παρά ένα βιβλίο.

Βρήκα τον εαυτό μου να ζορίζεται αρκετά φορές σε κάποια σημεία που ήταν ιδιαίτερα πυκνά και να βαριέμαι σε κάποια άλλα κομμάτια (όπως π.χ. τη σκανδιναβική σχολή). Το βιβλίο είναι σίγουρα υποχρεωτικό για όποιον αρέσκεται να παίζει με κεφτεδάκια πάνω στο τραπέζι μιας ταβέρνας αναλύοντας ένα σύστημα ή για όποιον θέλει να ασχοληθεί με την προπονητική πιο ενεργά. Από εκεί και πέρα για όσους θέλουν μια πιο χαλαρή ανάγνωση να ξέρουν ότι θα βρουν απίστευτα όμορφες ιστορίες, αλλά και κάποια σημεία με υπερβολική λεπτομέρεια για αγγλικές ομάδες του παρελθόντος. Όπως επίσης θα καταλάβουν κι οι αγγλόφιλοι ότι ναι μεν το ποδόσφαιρο ξεκίνησε από την Αγγλία και μεταδόθηκε από τους Άγγλους σε όλον τον κόσμο σχεδόν, αλλά πολύ γρήγορα έμεινε πίσω τακτικά εκεί, καθώς από την Ουρουγουάη και την Αργεντινή, μέχρι την Ουγγαρία, την Ολλανδία και την Ιταλία οι ριζικές και σημαντικές αλλαγές έγιναν κατά κύριο λόγο εκτός Μ. Βρετανίας. Αν έχετε τον χρόνο, την υπομονή και την περιέργεια να δείτε πώς εξελίχθηκε τακτικά το ποδόσφαιρο το βιβλίο προτείνεται.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Μπάλα στο χαρτί

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Πάμε στο παιχνίδι

O Πρζέμεκ Νισιεζέφσκι είναι ένας ακόμα μεγάλος λάτρης του – όμορφου – αθλήματος που λέγεται ποδόσφαιρο. Εδώ και σχεδόν 25 χρόνια ταξιδεύει ανά τον κόσμο για να παρακολουθήσει σπουδαία ποδοσφαιρικά γεγονότα αλλά και να συναναστραφεί με ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά το λαοφιλέστερο σπορ. Όλα αυτά τα αποτυπώνει – εκτός της καρδιάς και του μυαλού του […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Ξένος Κάτω Από τα Δοκάρια

Στις 6 Ιουνίου 1932 τέλειωσε άδοξα, στα 18 του μόλις χρόνια, η καριέρα ενός σπουδαίου ταλέντου, όταν διαγνώστηκε με φυματίωση. Γεννημένος στην Αλγερία, ο Αλμπέρ Καμύ έπαιζε τερματοφύλακας στη σχολική ομάδα όταν τον εντόπισε η μετέπειτα πρωταθλήτρια Αλγερίας RUA (Racing Universitaire Algerios) και τον πήρε στις ακαδημίες της. Στα 17 του ήταν ήδη βασικός και […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

8 σχόλια σχετικά με το “Πυραμίδες και άλλα σχήματα”

  1. Ο/Η Spymig λέει:

    Φανταστικό βιβλίο, το έχω διαβάσει

    Θα πρότεινα, επίσης, και τα “Μαθηματικά του Ποδοσφαίρου” του Κεν Μπρέι.

    Είναι φανταστική η περιγραφή της προσπάθειας των Άγγλων να καταλάβουν τι ακριβώς κάνουν οι Σκωτσέζοι που αντί για προθέρμανση “φυσικής κατάστασης” έκαναν πάσες ο ένας στον άλλο…

  2. Ο/Η Spymig λέει:

    Α, και για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Τζόναθαν Γουίλσον έχει μόνιμη στήλη στον Guardian. Κάθε του κείμενο είναι μία διδακτική ιστορία. Για όσους, φυσικά, τα βρίσκουν ενδιαφέροντα όλα αυτά 😉

  3. Ο/Η Rasko λέει:

    Διαβάζω τώρα το (πολύ ενδιαφέρον) βιβλίο, αλλά έχω κάνει το θανάσιμο σφάλμα και έχω πάρει την ελληνική έκδοση, σε μετάφραση ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ. Είναι σαν να διαβάζεις 300 σελίδες κείμενο μεταφρασμένο από πρώιμη έκδοση του google translate. Δεν είχαν φαίνεται καλά φροντιστήρια αγγλικών εκεί στη Νέα Σμύρνη…

    Άλλωστε τι να τα κάνεις τα αγγλικά όταν είσαι ένας τόσο ιντελεκτουέλ/ανατρεπτικός/επαναστατικός/αριστερός/γαμάτος αρθρογράφος που έχεις την τιμή να γράφεις στη Sportday.

  4. Ο/Η Spymig λέει:

    Νά ξερες φίλε Rasko πόσο έξω έχεις πέσει με τον εν λόγω κύριο…

  5. Ο/Η Panais λέει:

    εξαιρετικό βιβλίο, θα το ξαναδιάβαζα χωρίς δεύτερη σκέψη. Έχει και σταθερή στήλη στο World Soccer o τύπος

  6. Ο/Η mrpink λέει:

    Άρα να φανταστώ προτείνετε την αγγλική έκδοση;

  7. Ο/Η Elaith λέει:

    Αν το κατέχεις το αγγλικό ναι.
    Δεν είναι τίποτα τρομερά αγγλικά, ποδοσφαιρικοί όροι υπάρχουν και γενικά πάντα βολεύει να διαβάζεις το ορίτζιναλ κείμενο.

  8. Ο/Η Manudemar13 λέει:

    Ξερει κανεις που μπορω να βρω την ελληνικη εκδοση;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *