Στην Αργεντινή είμαστε όλοι πρωταθλητές
Ήταν η 11η Μαΐου όταν και σας περιέγραφα τις τελευταίες αλλαγές στο σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος Αργεντινής (οι οποίες ήρθαν περίπου 2 χρόνια μετά τις ανεφάρμοστες παλιότερες). Κάπου προς το τέλος του κειμένου έκλεινα με τα σοφά λόγια: ‘Οι αλλαγές υποτίθεται ότι είναι οριστικές‘. Δεν χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για να αποδειχθεί ότι είχα δίκιο.
Την Παρασκευή ξεκινάει το Τορνέο Ινισιάλ (η παλιά Απερτούρα ασούμε) και 2,5 μέρες περίπου πριν την έναρξη οι παράφρονες τύποι που διοικούν το ποδόσφαιρο της Αργεντινής αποφάσισαν να κάνουν νέες τροποποιήσεις. Κατ΄αρχήν αλλάξαμε όνομα στο πρωτάθλημα που θα ξεκινήσει και το οποίο θα ονομαστεί “Εβίτα Περόν” ώστε να τιμηθούν τα 60 χρόνια από τον θάνατό της. Το τρόπαιο επίσης θα ονομαστεί “Εβίτα Καπιτάνα”.
Ωραία θα πείτε, αλλάξαμε ονόματα, δεν τρέχει και τίποτα. Λάθος. Με μια μαγική απόφαση θα έχουμε μεν δυο πρωταθλήματα των 19 μονών αγώνων που όλοι παίζουν με όλους, αλλά θα έχουμε δυο πρωταθλητές και στο τέλος θα παίξουν και μεταξύ τους για τον τίτλο του… Σούπερ-καμπεόν. Δηλαδή από εκεί που μέχρι τώρα είχαμε δυο πρωταθλήματα και δυο πρωταθλητές και θα το κάναμε δυο πρωταθλήματα όπου οι νικητές τους θα παίζανε για τον μοναδικό τίτλο του πρωταθλητή, φτάνουμε στο σημείο που θα έχουμε 3 (ολογράφως τρεις) πρωταθλητές. Τον νικητή του Τορνέο Ινισιάλ Εβίτα Περόν, τον νικητή του Τορνέο Φινάλ και φυσικά τον υπερήρωα Σούπερ-Καμπεόν που λογικά φαντάζομαι θα φοράει μπέρτα και θα έχει μαγικές δυνάμεις.
Κάπου διάβασα ότι όλο αυτό έγινε επειδή η Περόν πέθανε το 1952 και το Τορνέο Περόν που έπρεπε να γίνει 60 χρόνια μετά θα ήταν αμαρτία να μην βγάλει πρωταθλητή τον Δεκέμβριο (!!), αλλά ελπίζω να μην ισχύει. Απ’ ότι φαίνεται πάντως πίσω από την πρόταση είναι ο πρόεδρος της Εστουδιάντες Ενρίκε Λομπάρντι με την σύμφωνη γνώμη και της κυβέρνησης. Μέσα σε όλα αυτά αποφασίστηκε και η αύξηση της ελάχιστης τιμής του εισιτηρίου κατά 20%, με τα φτηνά εισιτήρια πλέον να κάνουν 60 πέσος. Κάτι που εμένα μου ακούγεται απόλυτα λογικό γιατί πού αλλού κύριέ μου θα βρεις πρωτάθλημα με τρεις πρωταθλητές (έστω και αν τους τρεις τίτλους τους μοιράζονται δυο ομάδες).
Κι αν νομίζετε ότι δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν, σας ενημερώνω ότι το 1936 η AFA είχε καταργήσει το πρωτάθλημα των δύο γύρων, είχε κάνει δυο ξεχωριστά πρωταθλήματα με το όνομα “Κύπελλο της Τιμής” και “Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής” και στο τέλος είχαν παίξει μεταξύ τους οι δυο νικητές (Ρίβερ και Σαν Λορένσο) σε έναν ακόμα τελικό.
Επειδή μέχρι την αυριανή πρεμιέρα πολλά μπορούν να γίνουν, μείνετε συντονισμένοι…
7 σχόλια σχετικά με το “Στην Αργεντινή είμαστε όλοι πρωταθλητές”
θα περίμενα να χώσεις κάπου λιγάκι μελαγχολικά τάνγκο
άστορ πιατσόλα και κάρλος γαρδέλ…
Εδώ δεν κολλάει, αλλά το σκέφτηκα πολύ σοβαρά στο κείμενο για την Σαν Λορένσο, μια που ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια τάνγκο αναφέρεται και στο Μποέδο.
Το tango το έχω συνδέσει με τη Racing Club καθώς και ο Carlos Gardel και ο Piazzola ήταν οπαδοί αυτής της ομάδας και πολλοί άλλοι μουσικοί του tango.Ακόμη το πάθος των racinguistas και η γενικότερη ατυχία αυτής της ομάδας με παραπέμπει εκεί. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν γραφτεί tango για τη racing! http://www.youtube.com/watch?v=sNChIFksoYo http://www.youtube.com/watch?v=3Au7e62At2s&feature=related
απλά υποκλίνομαι
Και μετά απ’αυτές τις παπάτζες, απορούν γιατί οι Βραζιλιάνοι πάνε καλύτερα και σε συλλογικό και σε επίπεδο εθνικών. Που θα πάει, θα τα τινάξει τα πέταλα ο Γρονδόνα (σε καμιά 15ετία το πολύ).
Eυχαριστώ signore maltese, αυτή η σχέση της racing με το tango είναι ο λόγος που με κάνει να συμπαθώ πολύ αυτή την ομάδα. Ο Gardel ήταν ακόμη οπαδός της barcelona και είχε γράψει και τραγουδήσει ένα tango προς τιμήν της barça!
Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε ο Gardel !