Μια δίκη, ένα συγκρότημα και ένα γκολ
Κανείς δεν περίμενε ότι το γκολ νούμερο 5000 στην ιστορία της Ρεάλ Σαραγόσα θα είχε τόσο μεγάλη σημασία κι αυτό γιατί έτυχε να το σκοράρει ο Αργεντίνος Φράνκο Ζουκουλίνι. Ο νεαρός χαφ το πανηγύρισε δείχνοντας ένα μπλουζάκι που έγραφε: “Οι Καγιεχέρος αθώοι, η μουσική δεν σκοτώνει”.
Κι αν πολλοί Ισπανοί δεν το κατάλαβαν, πίσω στην Αργεντινή όλοι ήξεραν το νόημα του μηνύματος. Όλα ξεκίνησαν το (πώς γεράσαμε έτσι ρε πούστη) μακρινό 2004, όταν στο κλαμπ Ρεπούμπλικα Κρο Μανιόν εμφανιζόταν το γνωστό αργεντίνικο ροκ συγκρότημα Καγιεχέρος. Περίπου τρεις χιλιάδες φανς είχαν μαζευτεί στο κλαμπ του οποίου η οροφή ήταν από ξύλο και άλλα φτηνιάρικα πλαστικά. Κάποιο βεγγαλικό έβαλε φωτιά στην οροφή του κλαμπ με αποτέλεσμα να “βρέχει” φωτιά στους θεατές και ο κόσμος που προσπάθησε να φύγει παγιδεύτηκε καθώς συνάντησε κλειδωμένες πόρτες. Αποτέλεσμα ήταν 194 άτομα να χάσουν τη ζωή τους κυρίως από τις αναθυμιάσεις σε μια απίστευτη τραγωδία που συγκλόνισε τη χώρα.
Τριήμερο πένθος κηρύχθηκε στην Αργεντινή και στην πορεία αποκαλύφθηκαν αρκετά προβλήματα στους ελέγχους του συγκεκριμένου χώρου με αποτέλεσμα να ζητηθεί ακόμα και η παραίτηση του δημάρχου. Οι συγγενείς των θυμάτων δεν άφησαν την υπόθεση έτσι και τελικά το 2011 τα μέλη του συγκροτήματος καταδικάστηκαν για ανθρωποκτονία (οι υπόλοιποι είχαν καταδικαστεί νωρίτερα). Αυτές τις μέρες εκδικάστηκαν οι εφέσεις και το δικαστήριο αποφάσισε να τις απορρίψει, παρά το γεγονός ότι τα μέλη της μπάντας υποστηρίζουν ότι είχαν κάνει εκκλήσεις στον κόσμο να μην ανάψει βεγγαλικά.
Ένα ζήτημα που έχει διχάσει τον κόσμο, με άλλους να υποστηρίζουν ότι δεν φταίει το συγκρότημα (αν και γενικά αυτοδιαφημιζόταν σαν το συγκρότημα των πυροτεχνημάτων στα λάιβ τους) και να ζητάνε αθώωση και τους συγγενείς των θυμάτων να δηλώνουν ανακούφιση για τη δικαίωσή τους. Ο Φράνκο Ζουκουλίνι προφανώς ανήκει στους πρώτους και επιμένει ότι οι μουσικοί δεν φταίνε, αλλά όποιος και να έχει δίκιο τα 194 θύματα δεν θα τραγουδήσουν ξανά, δεν θα ξαναπάνε σε κάποια συναυλία, δεν θα δουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
“Πιστεύω πως με ένα τραγούδι η θλίψη είναι πιο όμορφη
Πιστεύω ότι με μία λέξη μπορώ να πω χίλια πράγματα
Αλλά δεν πιστεύω στο τσίρκο της πληροφορίας
Πιστεύω ότι είναι καλύτερο να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις στα γόνατά σου”
Callejeros – Creo
5 σχόλια σχετικά με το “Μια δίκη, ένα συγκρότημα και ένα γκολ”
Πρώτη φορά κάνω σχόλιο σε κάποια ανάρτηση…Σας παρακολουθώ όμως καιρό..Ηθελα να σας δώσω συγχαρητήρια για την απίστευτη και ξεχωριστή δουλειά που κάνετε!!! Πραγματικά η θεματολογία είναι απίστευτη και πολύ ψαγμένη…Πολλά μπράβο!!!
Ευχαριστούμε πολύ, είμαστε ταπεινοί όμως και νιώθουμε αμήχανα με τέτοια σχόλια. 😛
Φρικιαστικη ιστορια.Οτι και να πεις ειναι λιγο.Το μονο σιγουρο ειναι οτι δε φταινε τα μελη του συγκροτηματος αλλα η διοργανωτες.Ολοι εχουμε παει σε συναυλιες και εχουμε δει οτι για τα κερδη σε χωρους χωριτηκοτητας Χ ανθρωπων επιτρεπουν την εισοδο σε 2Χ ανθρωπους μπορει και σε περισσοτερους.Πριν κανενα μηνα πηγα στον Sivert Ηοyem και αντι για 300 ατομα,που χωραει το μαγαζι,ημασταν 500.
ΥΓ.Ζουκουλινι μεγαλο πουλεν καποιου αρχαιου football manager.Νομιζω 2006 ή 2007.
Απίστευτο πώς το συγκεκριμένο γεγονός θυμίζει αυτό που συνέβη σήμερα στην Βραζιλία (με πολύ περισσότερους νεκρούς μέχρι στιγμής δυστυχώς).
Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ…