Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Hello, I love you won’t you tell me your name?

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στην μαγική ήπειρο της Αμερικής (και συγκεκριμένα στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι της, το νότιο) με ακόμα έναν ποδοσφαιριστή-θρύλο της μουσικής. Μετά τον Creedence Clearwater Couto και τη Βραζιλία, ταξιδεύουμε στο μαγευτικό Μοντεβιδέο για να γνωρίσουμε τον νεαρό Τζιμ Μόρισον Βαρέλα. Ο γεννημένος το 1994 κεντρικός χαφ αγωνίζεται στην ιστορική (και κιτρινόμαυρη) Κλουμπ Ατλέτικο Πενιαρόλ.

Η ιστορία λέει ότι ο πατέρας του Τζιμ (του Ουρουγουανού) ήταν ένα βράδυ με τον κολλητό του και προφανώς μετά από ξίδια κατέληξαν σε μια σοβαρή απόφαση. Όποιος έκανε πρώτος γιο θα του έδινε το όνομα του τραγουδιστή των ιστορικών Doors που ήταν και το αγαπημένο τους συγκρότημα. Δυστυχώς ο φίλος του πατέρα του Τζιμ πέθανε αρκετά νέος και δεν πρόλαβε να γνωρίσει το αποτέλεσμα εκείνη της νύχτας. Η μητέρα του είχε αντιρρήσεις, αλλά στο τέλος επικράτησε η άποψη του συζύγου της και ο Βαρέλα πήρε το όνομα Τζιμ Μόρισον.

Μπορεί στο τραγούδι να μην είχε ταλέντο, αλλά ο Τζιμ ήταν προφανώς ταλαντούχος στο ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Πενιαρόλ, έπαιξε σε όλες τις μικρές εθνικές και σαν μεγαλύτερη στιγμή της μικρής μέχρι τώρα καριέρας του έχει την 2η θέση στο Μουντιάλ U-17 που έγινε το 2011 στο Μεξικό. Τον περασμένο μήνα πήρε μέρος και στο U-20 πρωτάθλημα της Ν. Αμερικής που έγινε στην Αργεντινή.

Εκεί ο Τζιμ Μόρισον Βαρέλα Ντεβότο (όπως είναι και το πλήρες όνομά του) έκανε την μεγάλη αποκάλυψή του. “Όχι δεν μου αρέσουν οι Doors και ο Τζιμ Μόρισον. Προτιμώ την αργεντίνικη κούμπια” για να συνεχίσει: “Είδα την ταινία για τους Doors και ο Τζιμ Μόρισον ήταν πολύ επαναστατικός και με πολλές μηνύσεις εναντίον του. Όπως είπε κι ο πατέρας μου, εγώ την επαναστατικότητα μου την δείχνω μέσα στο γήπεδο και δεν θέλω το όνομά μου να συνδεθεί με τα ναρκωτικά. Προσέχω πολύ γιατί το ποδόσφαιρο χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση τόσο φυσική, όσο και ψυχική.” Μένει να δούμε αν με τόση συγκέντρωση θα καταφέρει να κάνει και μεγάλη καριέρα…

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ιστορίες για το τζάκι, ποδόσφαιρο Λατινικής Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Τα φιλικά είναι για τους φίλους, όχι για εμάς

Μια από τις μεγάλες μου απορίες είναι πώς καταφέρνουν και παίζουν ντέρμπι-φιλικά οι ομάδες της Αργεντινής στην καλοκαιρινή τους προετοιμασία. Για όσους δεν ξέρουν, υπάρχουν “τουρνουά” (που πολλές φορές είναι μόνο ένα ματς) μεταξύ των παραδοσιακών εχθρών (π.χ. Ρίβερ-Μπόκα, Ράσινγκ-Ιντεπεντιέντε) τον Ιανουάριο (που είναι παχιές οι μύγες στην καλοκαιρινή Αργεντινή), σε διάφορες πόλεις εκτός Μπουένος […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η χώρα που δεν ήθελε να υπάρχει

Μια σημαία με λευκό σταυρό στη μέση, μισή κόκκινη, μισή μπλε σκούρα, η οποία κάπως προϊδεάζει για το περίεργο πεπρωμένο της περιοχής. Ένα διπλό όνομα, ανάλογα από τη μεριά των συνόρων που στεκόμαστε: Σαρ στη Γαλλία, Ζάαρλαντ στη Γερμανία. Και μια ιστορία με πολλά πήγαινε-έλα ανάμεσα στα δύο. Γαλλικό έδαφος μετά τη Γαλλική Επανάσταση και […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *