Το παιχνίδι της ζωής τους

Το 2002 δυο Βρετανοί κινηματογραφιστές πήραν ειδική άδεια για να μπούνε στη Βόρεια Κορέα και να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ που καταπιάνεται με την, απρόσμενα επιτυχημένη, συμμετοχή της Βόρειας Κορέας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία, την πρώτη και μοναδική της παρουσία σε Μουντιάλ μέχρι το 2010 όταν και κατάφερε να βρεθεί στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής και να τραβήξει πάνω της αρκετά βλέμματα ανθρώπων που δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι κάπου στον πλανήτη ζούνε άνθρωποι κάτω από τέτοιες συνθήκες.

Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ, που ανέβηκε για πρώτη φορά ολόκληρο στο διαδίκτυο με Αγγλικούς υπότιτλους μόλις πριν λίγες μέρες, τιτλοφορείται “Το παιχνίδι της ζωής τους” και περιλαμβάνει συνεντεύξεις με τους εφτά ποδοσφαιριστές της ομάδας που ήταν ζωντανοί το 2002, εικόνες από τη Βόρεια Κορέα της εποχής εκείνης, αρκετό αρχειακό υλικό από τα παιχνίδια της διοργάνωσης και από όλο το ταξίδι της ομάδας στην Αγγλία αλλά και πολλά εξτρά σκηνικά που το κάνουν να ξεφεύγει από την κλίμακα ‘Βαρετή καταγραφή ενός ιστορικού γεγονότος’ και να αγγίζει επίπεδα ‘Απρόσμενα διασκεδαστική εξιστόρηση ενός εντυπωσιακού ποδοσφαιρικού επιτεύγματος με πολλές κοινωνικο-πολιτικο-ανθρωπιστικές χιουμοριστικές πινελιές οι οποίες σου προσφέρουν και γνώσεις για τον πιο ιδιαίτερο λαό αυτού του πλανήτη, ο οποίος όλως τυχαίως βρίσκεται και στην επικαιρότητα αυτόν τον καιρό, όπως πιθανόν θα έχεις ακούσει αν δεν είσαι ο Γιώργος ο Κατίδης’.

Ανάμεσα σε πολλά άλλα ξεχωρίζουν:

• η αποκάλυψη πως για να πάνε οι Βορειοκορεάτες στην Αγγλία έπρεπε να παίξουν δυο παιχνίδια με τους Αυστραλούς, τα οποία για λόγους ουδετερότητας διεξήχθησαν και τα δυο στην Καμπότζη, με το βασιλιά της χώρας να διατάζει το μισό γήπεδο να υποστηρίζει τη Β. Κορέα και το άλλο μισό την Αυστραλία
• τα άπειρα παράσημα που κρέμονται στους ηλικιωμένους, πλέον, πρωταγωνιστές της ιστορίας
• η αναπάντεχη υποστήριξη που βρήκαν από τους ανθρώπους του Μίντλεσμπρο, στο οποίο διεξήχθησαν οι αγώνες του ομίλου
• τα διπλωματικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν λόγω της παρουσίας στην Αγγλία ενός έθνους το οποίο δεν είχε και την καλύτερη προϊστορία στις πολεμικές συμμαχίες του
• τα ποδοσφαιρικά γεγονότα που καταγράφονται που παραμένουν αξιοθαύμαστα, καθώς δεν είναι και λίγο πράγμα μια ομάδα κοντοστούπηδων Ασιατών να αποκλείει στην πρώτη της συμμετοχή στη διοργάνωση την ομάδα της Ιταλίας, αναγκάζοντας την να δεχτεί στο αεροδρόμιο της Ρώμης αυγά και ντομάτες (!) κατά την πρόωρη επιστροφή της
• τα αμέτρητα σεμεδάκια στο σπίτι-βγαλμένο-από-το-1960 του παίκτη που ξεχώρισε περισσότερο από εκείνη την ομάδα
• τα εντυπωσιακά πλάνα από τις γιορτές που οργανώνονται για χάρη του ‘Μεγάλου Ηγέτη’, κατά τις οποίες στις κερκίδες εναλλάσσονται μέσα σε ελάχιστο χρόνο κάποια choreo που κάνουν τα καλύτερα choreo των μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων να φαίνονται προχειροδουλειές
• η συνεχής αναφορά του ονόματος ‘Μεγάλος Ηγέτης’, ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν θα περίμενες ότι κολλάει ο ‘Μεγάλος Ηγέτης’
• το γεγονός πως οι Βορειοκορεάτες πανηγύριζαν τη μεγάλη νίκη επί της Ιταλίας πίνοντας στα αποδυτήρια λεμονάδες
• όλη η ιστορία με το πρόβλημα που προέκυψε μετά την πρόκριση στον επόμενο γύρο όταν και, ελλείψει προγραμματισμού και πίστης ότι η ομάδα θα περάσει στην επόμενη φάση, δεν είχε κάπου να μείνει, με αποτέλεσμα να φιλοξενηθεί σ’ ένα κέντρο διαμονής για Ρωμαιοκαθολικούς πιστούς στο οποίο είχαν κάνει κράτηση οι Ιταλοί και το οποίο φυσικά δεν ήταν και το κατάλληλο μέρος για να υποδεχθεί ένα τσούρμο άθεους Κομμουνιστές.