Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Η πιο μεγάλη επιτυχία του Ούγκο Σάντσες

Ήταν 19 Απριλίου του 2004 όταν οι ‘Times’ του Λονδίνου δημοσίευσαν την απίστευτη περιπέτεια δυο Μεξικανών δημοσιογράφων στο Σαράγεβο.

Ήταν κάποια στιγμή μέσα στο 1992 όταν ο Έπι Ιμπάρα και ο Ερνάν Βέρα, δυο Μεξικανοί δημοσιογράφοι που κάλυπταν τον εμφύλιο που μαινόταν στη Γιουγκοσλαβία, περιφερόταν στα περίχωρα του πολιορκημένου Σεράγεβο, στο οποίο εκείνη την περίοδο συναντούσες μόνο γκρεμισμένα κτίρια, πτώματα και ανθρώπους να τρέχουν και να ανταλλάσσουν πυροβολισμούς χωρίς πολλές συστάσεις και εξηγήσεις. Κάπου κοντά στον ποταμό Ντρίνα οι Μεξικανοί έπεσαν σε ενέδρα στρατιωτών. Πριν προλάβουν καν να εξηγήσουν για ποιο λόγο βρισκόταν εκεί βρέθηκαν ξαπλωμένοι στο έδαφος και σημαδεμένοι από όπλα. Λίγο μετά και αφού η συνεννόηση με τον επικεφαλής αποδείχτηκε ανούσια, καθώς ο αξιωματικός, που δεν καταλάβαινε γρι απ’ όσα του έλεγαν, προφανώς τους θεώρησε κατασκόπους, ακούστηκαν και τα κλικ από τις σκανδάλες που σηματοδοτούσαν στο μυαλό τους την αρχή του τέλους τους. Σε μια ύστατη, απέλπιδα προσπάθεια οι τρομοκρατημένοι δημοσιογράφοι πέταξαν προς τους στρατιώτες τα διαβατήρια τους και το θαύμα έγινε. Με το που διάβασε τη χώρα καταγωγής στα έγγραφα τους ο αξιωματικός χαμογέλασε πλατιά, κατέβασε το όπλο του και τους αγκάλιασε αναφωνώντας: “Μεξικό! Ούγκο Σάντσες!”

Ήταν 11 Ιουλίου του 1958 όταν γεννιόταν κάπου στη Πόλη του Μεξικού ο Ούγκο Σάντσες. Το 1992 μετρούσε με την Ρεάλ Μαδρίτης 5 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο Ισπανίας, 1 ΟΥΕΦΑ, 5 πρωτιές στον πίνακα των σκόρερ του Ισπανικού πρωταθλήματος κι ένα Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι το 1990.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ιστορίες για το τζάκι, παγκόσμιο ποδόσφαιρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ο Βίνι Τζόουνς δεν κάνει διακρίσεις

Το καλοκαίρι του 1989 ο Βίνι Τζόουνς αποχαιρετούσε την πρώτη κατηγορία της Αγγλίας και την ‘τρελή συμμορία’ της Γουίμπλεντον για να δοκιμάσει την ποιότητα του χόρτου του Έλαντ Ρόουντ και την ανθεκτικότητα των ποδιών της δεύτερης κατηγορίας, στην οποία αγωνιζόταν τότε η Λιντς. Πριν καν κλείσει ένα τρίμηνο στην νέα του ομάδα, ένα ηλιόλουστο μεσημέρι […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο παππούς του ποδοσφαίρου

Όπως όλοι οι Ουρουγουανοί, μικρός ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Έπαιζα πολύ καλά, ήμουν χάρμα οφθαλμών, αλλά στον ύπνο μου. Ξύπνιος ήμουν ο χειρότερος στραβοκλότσης που είχε περάσει από τις αλάνες της χώρας μου. Ούτε ως οπαδός έλεγα και πολλά πράγματα. Ο Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο και ο Χούλιο Σέζαρ Αμπάντιε έπαιζαν στην Πενιαρόλ, δηλαδή στο εχθρικό […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *