Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο (Vol. XII)
Σκανδιναβία, πιθανότατα Σουηδία
Οι οπαδοί της ΓKAIΣ συναντούν αυτούς της Χέλσινμποργκ και της Κοπεγχάγης και συζητούν για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, το μέλλον του ποδοσφαίρου, τις μεταγραφές και το μάζεμα της ελιάς που φέτος πήγε καλά. Ένα ακόμα ραντεβού οπαδών για ξύλο, μνημείο ανοησίας του ανθρώπινου είδους. Κάποιοι χάνουν, κάποιοι κερδίζουν και ευτυχισμένοι όλοι νομίζουν ότι είναι οι Τάιλερ Ντέρντεν του ποδοσφαίρου…
Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Η συνεχής εναλλαγή προϊόντων οδηγεί τον καταναλωτή στην ανάγκη να αποκτήσει το καινούριο, να μην μείνει πίσω. Μικρότεροι κύκλοι ζωής για τα προϊόντα, περισσότερα προϊόντα ανά καταναλωτή. Κάπως έτσι ισχύει πλέον και στις φανέλες των ομάδων που αλλάζουν κάθε χρόνο. Οι εταιρείες προσπαθούν να βρουν αιτιολογίες για οτιδήποτε κάνουν και έτσι λοιπόν και η Νάικ αποφάσισε να βγάλει τη ροζ φανέλα της Μπόκα. Όταν το 1997 ανέλαβε την Μπόκα αποφάσισε να προσθέσει έτσι χωρίς λόγο δυο άσπρες ρίγες στην εμφάνιση της ομάδας, οι αντιδράσεις ήταν πολλές αλλά εκείνη η φανέλα πούλησε σαν ζεστό ψωμί. Το 2001 λίγο πριν το Διηπειρωτικό στο Τόκιο, η Νάικ κατάφερε να πουλήσει πάνω από 5000 φανέλες της Μπόκα στους Γιαπωνέζους. Φέτος προχώρησε σε μια κίνηση που ήδη έχει φέρει αντιδράσεις, στη ροζ φανέλα ως εναλλακτική. Η επίσημη δικαιολογία είναι ότι η πρώτη φανέλα της ομάδας το 1905 ήταν ροζ, ένα γεγονός όμως που αμφισβητείται έντονα από τους ιστορικούς καθώς οι πηγές είναι λίγες (δυο παλιοί κάτοικοι της Λα Μπόκα) και όχι και πολύ έγκυρες. Το θέμα είναι αν θα καταφέρει να πουλήσει και πάλι.
Μόντρεαλ, Καναδάς
Να πω το κρίμα μου δεν ήξερα ότι οι Καναδοί παίζουν στο MLS. Δεν ήξερα καν ότι έχουν ποδόσφαιρο, αλλά όσο μεγαλώνω μαθαίνω πράγματα. Ο Ασούν Καμαρά είναι ένας Γάλλος που βγάζει το ψωμί του στο γαλλόφωνο Μοντρεάλ και ενίοτε σκοράρει. Με ψαλιδάκι. Ενώ είναι στο έδαφος. Με το γκολ αυτό οι Μόντρεαλ Ίμπακτ (δηλαδή αυτό τώρα είναι όνομα ομάδας;) ισοφάρισαν τους Κολοράντο Ράπιντς σε ένα είμαι σίγουρος άκρως ενδιαφέρον ματς.
Δανία, κάπου
Είσαι Δανός ταχυδρόμος και έχεις 200€ στην τσέπη σου. Τι κάνεις; Ο 26χρονος Νίκλας Ντίνι αποφάσισε ότι μια καλή επένδυση ήταν να κάνει ένα τατουάζ με το πρόσωπο του Γιουπ Χάινκες που έφερε την Μπάγερν στην κορυφή της Γερμανίας και της Ευρώπης. Το τατουάζ που γράφει “Σε ευχαριστώ Γιουπ” ήρθε να προστεθεί στη συλλογή δερματοστιξίας του Νίκλας που περιλαμβάνει τατουάζ με κύπελλα, πρωταθλήματα, την κούπα του ΤσουΛου και μερικές μπάλες με φτερά. Προφανώς ο μισθός του ταχυδρόμου είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικός εκεί.
6 σχόλια σχετικά με το “Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο (Vol. XII)”
Μπορεί με το πρώτο βίντεο να βγάζουν σπυράκια οι “καθώς πρέπει”, ωστόσο αποτελεί υγιές δείγμα χουλιγκανισμού. Αυτό διότι όλοι συμμετέχουν με τη θέληση τους κ με γυμνά χέρια, χωρίς σιδερογροθιές, “πεταλούδες” κ “κέρατα”, όπως γίνεται στην Ελλάδα την τελευταιά δεκαετία. Επίσης δεν ξυλοκοπούν όσους έχουν πέσει κάτω.
Ναι προφανώς είναι καλύτερα από το να σφάζονται με μαχαίρια και μπαλτάδες να έχουν και κανόνες, αλλά δεν είναι και δείγμα πολιτισμένων όντων να βρίσκονται για να πλακωθούν.
Δεν έχει να κάνει με “καθώς πρέπει”, έχει να κάνει με κοινό νου.
Επίσης υγιές και χουλιγκανισμός στην ίδια πρόταση είναι αντίφαση κατ’ εμέ.
Όταν έκανε καθιστά ψαλιδάκια ο Τσίγκας…
συγνωμη αλλα αυτο εχει σχεση με χουλιγκανισμο? ειναι οπως τοτε μικροι πηγαιναμε για μπαλα στο διπλανο χωριο και λεγαμε ιστοριες του στυλ θυμασε μια φορα που πηγαμε και μαζευτηκαν αυτοι απο την μια και εμεις απο την αλλη και ειμασταν ετοιμοι να πλακωθουμε? Στο τελος παιξαμε μπαλα φυσικα! χουλογκανισμος ειναι το πιστολι που βγηκε στο Χευζελ, ο θανατος του Φιλοπουλου, τα σπασμενα τζαμια και οι φωτιες σε αμαξια στα περιξ της τουμπας.
Οχι οτι επικροτω αλλα αποψη μου ειναι αυτο.
Βεβαια να πουμε οτι αυτες οι “συναντησεις” για ξυλο τις κλεινουν ομαδες/γκρουπες οι οποιες εχουν στενες σχεσεις με την ακροδεξια σε καθε χωρα. Το βλεπουν σαν προβα. Θα χτυπηθεις με τον “αδερφο” αλλα σου τις ιδιας ιδεολογιας ειναι. Οποτε το θεωρουν σαν λογικο οτι αφου συναντηθεις, επειτα χτυπηθεις με τον συμπατριωτη σου μετα να δινεις και το χερι σαν ενδειξη δηθεν αναγνωρισης. Αν ηταν να πλακωθουν ομως πχ Σερβοι με Κροατες ή Ρωσσοι με Πολωνους και παει λεγοντας τοτε να δεις πως θα βγαζαν και μαχαιρια και οπλα και οτι θες.
Δεν θα το παιξω ηθικολογος αλλα μου κανει πολυ δηθεν ολο αυτο το σκηνικο των “χουλιγκανιστικων” συναντησεων.Μοδα ειναι. Επειδη πολυ απλα ειναι της ιδιας ιδεολογικης φορμας/σκεψης.
Αναμεσα σε Χ.Ροστοκ και Σ.Παουλι δυσκολα θα εβλεπες κατι τετοιο……
Εμένα μου κάνει δήθεν είτε με μαχαίρια, είτε με πηρούνια, είτε με κέλτικους σταυρούς, είτε με σφυροδρέπανα και δεν βρίσκω και πολλές διαφορές μεταξύ όλων αυτών, ούτε πιστεύω ότι υπάρχουν ιδεολόγοι. Η ιδεολογία είναι απλά μια όμορφη ταμπέλα για να εξωραϊσει αυτό που είναι στην πραγματικότητα και το λέω βλέποντας την κατάντια ανάμεσα στους “ιδεολόγους” της δικής μου ομάδας και το κακό που έχουν κάνει.
Γενικά το να πλακώνεσαι στο ξύλο για το ποδόσφαιρο μου φαίνεται γελοίο.
Πάντως αν η επιλογή ήταν να πλακώνονται στα γήπεδα ή μεταξύ τους κάπου μακρυά, θα διάλεγα το δεύτερο.
Το θέμα είναι ότι δεν μένουν μόνο εκεί.