Η διέξοδος του ποδοσφαίρου
Ο Laurence Griffiths είναι ένας Άγγλος φωτογράφος που έχει βάση το Νότιγχαμ. Τον Ιούνιο επιλέχθηκε από το πρακτορείο Getty Images ώστε να πραγματοποιήσει όποιο φωτογραφικό πρότζεκτ ήθελε, έχοντας χρηματοδότηση από το πρακτορείο. Ως κλασσικός Άγγλος που μεγάλωσε με το τρίπτυχο επιβίωσης ‘πίνω μπύρα-αναπνέω-βλέπω μπάλα’ ο Griffiths ζήτησε να ταξιδέψει στο Ρίο για να δει και να φωτογραφήσει τη ζωή στις πασίγνωστες φαβέλες και πως αυτή σχετίζεται με το ποδόσφαιρο, ένα χρόνο πριν από το παγκόσμιο κύπελλο.
Το αποτέλεσμα της εφταήμερης διαμονής του εκεί μπορείς να το δεις σε μερικές επιλεγμένες φωτογραφίες στη σχετική σελίδα του πρακτορείου και στο παρακάτω μικρό βίντεο που δείχνει πως το ποδόσφαιρο βοηθάει κάποιες φορές τα παιδιά των φτωχογειτονιών της πόλης να ξεφύγουν από μια πραγματικότητα γεμάτη εγκληματικότητα και ναρκωτικά (θέμα με το οποίο καταπιανόταν και το ‘Favela Street’ που σου είχαμε δείξει πέρσι), η οποία δεν φαίνεται να απέχει ιδιαίτερα από εκείνη της δεκαετίας του 70′, όπως τουλάχιστον μας την είχε παρουσιάσει ο Fernando Meirelles στο αριστουργηματικό και σοκαριστικό ‘City of god‘.
Με αφορμή το επερχόμενο Μουντιάλ πάντως, στις φτωχογειτονιές του Ρίο κυκλοφορούν όλο αυτό το διάστημα και δημοσιογράφοι απ’ όλο τον κόσμο που ψάχνουν για το τέλειο, ‘αληθινό’ ρεπορτάζ που θα συνδέει το ποδόσφαιρο με τους απλούς, καταδικασμένους στη φτώχεια, ανθρώπους της πόλης. Στο πλαίσιο αυτών των αναζητήσεων οι New York Times είχαν πρόσφατα ανεβάσει στη σελίδα τους ένα βίντεο με την ιστορία ενός βρώμικου χώρου τον οποίο πριν χρόνια καθάρισαν κάποια παιδάκια της περιοχής, φτιάχνοντας έτσι ένα μικρό γηπεδάκι που μέχρι και σήμερα αποτελεί διέξοδο από τη ζόρικη καθημερινότητα για αρκετούς ανθρώπους που μαζεύονται εκεί και παίζουν, προσπαθώντας να σκοράρουν σε μια εστία τόσο μικροσκοπική που θα ζόριζε αρκετά ένα μέσο ποδοσφαιριστή του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Σχετικά ποστ:
Ένα μικρό θεατρικό: Μια μέρα στο Ρίο
Πως να κρυφτείς απ’τα παιδιά