Οι φυλές των Ελλήνων φιλάθλων (Μέρος Β’)

Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στις κατηγορίες των συμπολιτών μας. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες σίγουρα, αλλά για λόγους συντομίας είπαμε να περιοριστούμε σε δέκα χαρακτηριστικές.

Ο τρέντης

Ηλικία: Ο τρέντης είναι θέρτι-σάμθινγκ.

Εμφάνιση: Είναι πολύ σημαντική καθώς τον κάνει να ξεχωρίζει. Ο τρέντης δεν ντύνεται όπως να’ ναι στο γήπεδο. Ντύνεται σαν τον απήγαγαν από κάποιο καφέ της Γλυφάδας και τον ανάγκασαν με το ζόρι να πάει στο γήπεδο. Γυαλί ηλίου πανάκριβο, άιφον, ρολόι που αν του βάλεις γυαλί θα κάνει για ολόσωμος καθρέφτης, μαλλί προσεγμένο ανάλογα με το τι επιτάσσει η μόδα, αμάνικο μπουφάν ή ριγμένη ζακέτα και πολύ συχνά παπούτσι των 200+ ευρώ στα χρώματα του αγαπημένου του συλλόγου.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Ο τρέντης πηγαίνει στο γήπεδο πάντα με το αυτοκίνητό του, το οποίο συνήθως είναι SUV ή κάποιο κουπέ. Τα ΜΜΜ δεν δημιουργήθηκαν γι’ αυτόν. Μπορεί να φαίνεται (και πιθανότατα να είναι) φλώρος, αλλά δεν είναι τυχαίος οπαδός. Έχει ακριβό διαρκείας, θέση πάρκινγκ και ΣΙΓΟΥΡΑ είναι και μπασκετικός και έχει πάει σε κάποιο φάιναλ φορ ή έστω σε κάποιο εκτός έδρας ταξίδι. Απαραίτητο αξεσουάρ: η γκόμενα. Ο τρέντης συχνά θα φέρει και μια γυναίκα μαζί του στο ματς, γεγονός που θα τον κάνει ακόμα πιο αντιπαθή ανάμεσα στους κοινούς θνητούς που ήδη τον κοιτούν με μισό μάτι. Η αντιπάθεια μάλιστα αυξάνεται ανάλογα με την ομορφιά της γκόμενας που κουβαλάει. Ο τρέντης γενικά δεν έχει σχέσεις με κάποια από τις άλλες κατηγορίες.

Ο διαιτητάκιας

Ηλικία: Ο διαιτητάκιας είναι συνήθως 50αρης και βάλε.

Εμφάνιση: Ο διαιτητάκιας δεν έχει χαρακτηριστική εμφάνιση πέρα από την ηλικία του. Το μοναδικό του προσόν που τον κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στους άλλους είναι η στεντόρεια φωνή του που έχει το σπάνιο προσόν να ακούγεται ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Ο διαιτητάκιας είναι αυτός που ξέρει πότε είναι η κλήρωση των διαιτητών και με το που γίνει θα σου πει: “Ωχ, μας βάλανε τον τάδε”. Ο διαιτητάκιας είναι άριστος γνώστης της γεωγραφίας μια που ξέρει όλη την Ελλάδα αναγκαστικά για να θυμάται από ποιον σύνδεσμο διαιτητών είναι το κάθε κοράκι. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από τα μπινελίκια του που πολύ συχνά έχουν τοπικιστικό χαρακτήρα: “Ρε κουφάλα παγουρά, παιδί του Γκαγκάτση” ή “Τι σφυράς μωρή Καλαματιανή πουτάνα;”. Ο διαιτητάκιας πέρα από γνώσεις γεωγραφίας έχει άριστη μνήμη και θυμάται πότε σε έπαιξε ο κάθε διαιτητής και γιατί ακριβώς σε έσφαξε. Πέρα από τους διαιτητές όμως αγαπάει ιδιαίτερα και τους επόπτες, οι οποίοι καθώς είναι πιο κοντά στις κερκίδες ακούνε ευφάνταστα μπινελίκια που μπορούν να συνδυάζουν σε μια πρόταση τις μητέρες τους, τις γυναίκες τους, τα παιδιά τους, κάποιον έγχρωμο ποδοσφαιριστή και συχνά κάποιο αρσενικό ζώο. Για τον διαιτητάκια σημασία δεν έχει ο προορισμός (η νίκη της ομάδας), αλλά το ταξίδι (το μπινελίκι επί 90 λεπτά στο κοράκι).

Η γυναίκα-οπαδός

Ηλικία: Η γυναίκα-οπαδός είναι μεταξύ 20 και 30. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να μεγαλώσει και να συνεχίσει την ίδια συμπεριφορά.

Εμφάνιση: Η εμφάνισή της είναι συνήθως απλοϊκή, με must το τζιν. Γι’ αυτό και ξεχωρίζει από τις γυναίκες που συνοδεύουν τον τρέντη και οι οποίες φαίνονται εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Αργότερα όταν μεγαλώσει και ανάλογα με το πού ζει μπορεί να γίνει έτσι .

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Η γυναίκα-οπαδός αντιμετωπίζεται σεξιστικά και φαλλοκρατικά σε πρώτη φάση. Μέχρι να ξεκινήσει το ματς έχει να αντιμετωπίσει τα υποτιμητικά βλέμματα των αντρών του στυλ “τι ήρθε αυτή να κάνει στο γήπεδο;” και “κανά γκόμενο ποδοσφαιριστή θα έχει”. Μόλις όμως αρχίσει το ματς κάνει τους δίπλα της να ντρέπονται αφ’ ενός γιατί γνωρίζει όλα τα συνθήματα (και τα τραγουδάει), αλλά και γιατί βρίζει και σαν λιμενεργάτης. Η γυναίκα-οπαδός είναι μια από τις πιο ολιγομελείς κατηγορίες στα γήπεδα, αλλά όλοι μας τις έχουμε δει και τις ξέρουμε. Συνήθως έχει τις καλύτερες σχέσεις με τον νεο-συνδεσμίτη και τον διαιτητάκια. Ο πρώτος τη βλέπει ως πιθανή γκόμενα που θα κάνουν μαζί εκδρομές και ο δεύτερος ως την κόρη που δεν είχε ποτέ για να παίρνει μαζί του στο γήπεδο.

Ο προληπτικός

Ηλικία: Ο προληπτικός είναι συνήθως ηλικιωμένος, παρ’ όλα αυτά τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται από μικρή ηλικία και η κατάσταση επιδεινώνεται με τον καιρό. Δυστυχώς παρά την εξέλιξη της επιστήμης, δεν έχει βρει ακόμα γιατρειά.

Εμφάνιση: Παρά το γεγονός ότι η εμφάνιση παίζει τεράστιο ρόλο για τον προληπτικό, δεν υπάρχει κάποιο consensus (που λένε και στο χωριό μου) και η τελική εικόνα καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το τι είναι γούρικο. Για παράδειγμα μπορεί το τζιν που φοράει να έχει λιώσει και να είναι πλέον φαρδύ ή στενό σε σημείο να σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς διάολο το βάζει, η αλήθεια είναι όμως ότι είναι το γούρικο τζιν που είχε φορεθεί στον τελικό του μπάσκετ της Γλυφάδας το 1981 με τον Ραμπίδη και τον Μηνά Γκέκο (τρου στόρι).

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Ο προληπτικός προσέχει κάθε λεπτομέρεια. Από το αν θα πετύχει τραγούδι της Βίκυς Μοσχολιού πριν από ένα κρίσιμο ματς που σημαίνει κατάρα (τρου στόρι), μέχρι από ποιον δρόμο θα πάει στο γήπεδο. Εκτός από την εμφάνιση, προσέχει και οτιδήποτε άλλο κουβαλάει. Κυρίως τέτοια φετίχ είναι τα γούρικα κασκόλ, αλλά μπορεί να φτάσει σε σημείο παράνοιας με συνήθειες που γίνονται προγραμματισμένα, όπως π.χ. να προσφέρει τσίχλα στο διπλανό του και αυτός να πρέπει να μην την πάρει γιατί έγινε μια φορά και γύρισε το ματς (τρου στόρι και αυτό). Ο προληπτικός και έχει και δεν έχει καλές σχέσεις με τις άλλες κατηγορίες. Ανάλογα με το αν σε έχει συνδυάσει με καλό ή κακό αποτέλεσμα, μπορεί να στραβώσει αν σε δει ή να σε παρακαλάει να πας μαζί του στο επόμενο ματς. Κλασσικές συνήθειες η αλλαγή θέσης με τον διπλανό, το “ξου ξου ξου” όταν ο αντίπαλος πλησιάζει στην περιοχή και το σφίξιμο στο χέρι κάποιου σταυρού.

Ο τουρίστας (aka καναπεδάκιας ή και προσκλησάκιας)

Ηλικία: Συνήθως 35αρης και πάνω

Εμφάνιση: Ο τουρίστας μια που δεν πηγαίνει συχνά στο γήπεδο, δεν ξέρει και πώς να ντυθεί σωστά. Μπορεί για παράδειγμα να σκάσει μύτη με σκαρπίνι και πουκάμισο ή οποιονδήποτε συνδυασμό κρίνει σωστό.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Ο τουρίστας δεν έχει κόλλημα με το ποδόσφαιρο. Πολύ απλά δεν το αγαπάει. Γι’ αυτό και προτιμάει να βλέπει τα ματς από την τηλεόραση (και συχνά να αλλάζει κανάλι όταν αρχίζουν οι ειδήσεις) και σπάνια πηγαίνει στο γήπεδο. Αν τον ρωτήσεις θα σου πει ότι φταίει η βία, το κακό θέαμα, το κρύο, η βρωμιά στο ποδόσφαιρο κ.ο.κ., λόγοι που είναι πραγματικοί για αρκετό κόσμο αλλά στην περίπτωσή του αποτελούν απλές δικαιολογίες. Τον καταλαβαίνεις όχι μόνο από την εμφάνιση αλλά και από την συμπεριφορά. Ψάχνει να δει πού είναι η θύρα του, κάθεται στην θέση σου κραδαίνοντας ένα κιλό φαγητό και όταν του πεις ότι εκεί κάθεσαι εσύ κοιτάζει το εισιτήριό του για να σιγουρευτεί (λες και είστε στο αεροπλάνο και δεν ξέρεις απ’ έξω την θέση που κάθεσαι κάθε Κυριακή), φεύγει από το 80′ με το σκορ στο 1-1 κάνοντας και κριτική του στυλ “δεν παίξαμε τίποτα σήμερα”, ρωτάει τους δίπλα του “ποιος είναι το 4;”, βρίζει σε όλο ματς έναν παίκτη ακόμα και όταν την μαλακία την έχει κάνει άλλος και πάει λέγοντας.

Συχνά ο τουρίστας έχει βρεθεί στο γήπεδο με κάποιο εισιτήριο που κέρδισε σε διαγωνισμό ή με κάποια πρόσκληση. Ο τουρίστας δεν έχει σχέσεις με καμία άλλη κατηγορία γιατί πολύ απλά δεν πάει συχνά στο γήπεδο, αλλά ο προληπτικός τον μισεί θανάσιμα μια που είναι μια καινούρια μεταβλητή στην κοσμική ισορροπία μεταξύ γουριού και γκαντεμιάς και τον εμποδίζει να βγάλει συμπεράσματα για το τι θα γίνει. Το χειρότερο είναι ο τουρίστας αντίπαλης ομάδας που έχει έρθει στο δικό σου γήπεδο και καταλαβαίνεις ότι κρυφο-χαίρεται όταν η ομάδα σου δεν κερδίζει. Πολύ συχνά ο τουρίστας (που τις υπόλοιπες 364 μέρες δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο) θα σου κάνει καζούρα την άλλη μέρα αν τύχει και η ομάδα του σε κερδίσει.