Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Όλα μπαίνουν, όλα χάνονται

http://www.youtube.com/watch?v=v2tcfqeQ8-A

Ένα ακόμα ποδοσφαιρικό κλισέ επιβεβαιώθηκε στον πρώτο τελικό του Κόπα Σουνταμερικάνα που έγινε στη Βραζιλία. Εκεί που η Πόντε Πρέτα (Πόντσι Πρέτα για τον Βραζιλιάνο σπίκερ) που έχει αποχαιρετίσει ήδη την Α’ Εθνική και έχει υποβιβαστεί (ενώ άλλοι ψάχνουν τη βοήθεια του Θεού) υποδεχόταν την Λανούς που είναι ακόμα μέσα στην μάχη του τίτλου στην Αργεντινή. Το παιχνίδι ήταν σχετικά ισορροπημένο, με τους Βραζιλιάνους να έχουν περισσότερες ευκαιρίες αλλά χωρίς να πιέζουν ιδιαίτερα. Η φάση του αγώνα όμως έγινε από την Λανούς όταν ο Σαντιάγκο “Ελ Τάνκε” Σίλβα κατάφερε να χάσει ένα γκολ που δεν χάνεται, ειδικά όταν πρόκειται για κάποιον τελικό. Με άδεια την εστία ο Ουρουουανός κατάφερε να στείλει την μπάλα άουτ.

http://www.youtube.com/watch?v=_z68uz0NwFs

Τα δυο γκολ όμως που ήρθαν στη συνέχεια έδειξαν ότι μπορεί να χάνονται τέτοιες φάσεις, αλλά αν υπάρχουν τεχνίτες ποδοσφαιριστές μπαίνουν όλα. Πρώτα με το εκπληκτικό φάουλ περίπου από τα τριάντα μέτρα του Γκολ(τζ) που άνοιξε το σκορ και στη συνέχεια με την ισοφάριση πάλι με φάουλ του Φελίπε Μπάσατος για την Πόντε Πρέτα, αυτή τη φορά οριακά πάνω από το τείχος και στην κλειστή γωνία. Το 1-1 δίνει ένα ελαφρύ προβάδισμα στους Αργεντίνους που θα έχουν την ευκαιρία να κατακτήσουν τον τίτλο στο σπίτι τους.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

βιντεοθεραπεία, ποδόσφαιρο Λατινικής Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Σαν τον αυτοσαρκασμό δεν έχει

Μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα που ο “υπέροχος λαός” μιας ομάδας είναι πάντα νικητής, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος του αγώνα, βρίσκεται ένα μεγάλο νησί στο οποίο η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Οι Άγγλοι είναι γενικότερα ένας πολύ περίεργος λαός, όπως έχουμε σχολιάσει αμέτρητες φορές, και αυτό δεν θα μπορούσε να μην επηρεάζει την παρουσία τους στα γήπεδα. “You’ve only […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το δίδυμο Ζαμοράνο-Σάλας

Στις 11 Φεβρουαρίου του 1998 η Αγγλία υποδεχόταν στο Γουέμπλεϊ τη Χιλή, λίγους μήνες πριν τη σέντρα του Μουντιάλ της Γαλλίας. Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα πριν από μια μεγάλη διοργάνωση ο ενθουσιασμός των γραφικών Άγγλων βρισκόταν στα ύψη και οι προσδοκίες κυμαίνονταν κάπου ανάμεσα στο “πάμε να το πάρουμε” και στο “ας πούμε ότι το […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *