Για μια ισοπαλία αδειανή, για μια κούπα

Οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι που δεν χωνεύουν το “σόκερ” ανάμεσα στα αρνητικά που του προσδίδουν (εκτός από τα μικρά σκορ) περιλαμβάνουν το γεγονός της ύπαρξης της ισοπαλίας. Χθες εν μέρει τους κατάλαβα βλέποντας το φινάλε του αργεντίνικου πρωταθλήματος. Στο Χοσέ Αμαλφιτάνι η Βέλεζ υποδεχόταν την Σαν Λορένσο σε ένα ματς που δεν ήταν σίγουρο αν θα γίνει μέχρι την τελευταία στιγμή. Ο λόγος ότι στον έλεγχο που έκανε η αστυνομία βρέθηκαν βεγγαλικά, αλκοολούχα ποτά, και πολλά πανό που είχαν μπει κρυφά σε μια κερκίδα κατά τη διάρκεια της συναυλίας του Στίβι Γουόντερ (κρυφά-Γουόντερ, όχι δεν θα πω κάτι). Οι γηπεδούχοι ήθελαν νίκη και Χ στο άλλο ματς μεταξύ της Νιούελ’ς και της κυπελλούχου Σουνταμερικάνα Λανούς. Οι φιλοξενούμενοι με νίκη σήκωναν την κούπα και με Χ θα έπαιζαν μπαράζ αν στο άλλο ματς υπήρχε νικητής. Στο ματς που δεν έκανε σε κανέναν το Χ έγινε χαμός. Στο άλλο μας πήρε ο ύπνος.

Στο παιχνίδι της Βέλεζ ο ύπνος ερχόταν σιγά σιγά. Οι φιλοξενούμενοι που δεν είναι σε καλή κατάσταση έκαναν μια δυο φάσεις στην αρχή και στη συνέχεια αποφάσισαν ότι θα πήγαιναν για το Χ, με αποτέλεσμα να μην κάνουν παιχνίδι. Οι γηπεδούχοι ήταν κατώτεροι των περιστάσεων παρά το γεγονός ότι ήθελαν μόνο νίκη και το ματς έμοιαζε με φιλικό αγώνα προετοιμασίας. Την ίδια ώρα στο Ροζάριο όπου κανείς δεν ήθελε το Χ, έπεφταν κορμιά. Το 0-0 έμενε και στα δυο γήπεδα μέχρι που η Νιούελ’ς έκανε το 1-0 και ξεκίνησε η μαγεία. Δυο ομάδες να παίζουν μόνο για τη νίκη, χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς να ρίχνουν τον ρυθμό. Γρήγορη ισοφάριση για την Λανούς και 1-1 που έφερνε και πάλι πρωταθλήτρια την Σαν Λορένσο. Το 0-0 παρέμενε στο Αμαλφιτάνι σε ένα ματς σούπα. 2-1 για τη Νιούελ΄ς. Πανηγύρια για το μπαράζ που ερχόταν. Σχεδόν αμέσως και πάλι 2-2 η Λανούς. Και ένα ματς ροντέο με την Λανούς μάλλον καλύτερη να αγγίζει το 2-3 αρκετές φορές. Η Βέλεζ προς το τέλος έκανε ότι μπορούσε. Είχε δοκάρι, είχε και μια μεγάλη ευκαιρία σε σουτ που απέκρουσε ο Τορίκο, αλλά το ματς ήρθε τελικά 0-0.

Όσο και να μην ήθελαν το Χ στο Ροζάριο όμως, η λήξη τους βρήκε απογοητευμένους με το τελικό 2-2 να φέρνει το πρωτάθλημα στο Μποέδο, στον αρχηγό Πίπι Ρομανιόλι, στον Πάπα, στον Βίγκο Μόρτενσεν, στον Μαρσέλο Τινέλι και φυσικά στον ιστορικό αυτό οπαδό. Ένα πρωτάθλημα που το πήρε με δυο διαδοχικά 0-0 στις δυο τελευταίες αγωνιστικές, αλλά καθόλου δεν την πείραξε. Γιατί μπορεί οι ισοπαλίες να είναι πολλές φορές ξενέρωτες, αλλά όταν παίζεις για έναν τίτλο στα πανηγύρια κανείς δεν θυμάται ότι δεν σκόραρες για 180 λεπτά.