Φωτογραφίζοντας την Ρόμα
Όπως ακριβώς στην ‘La grande bellezza‘, μια από τις καλύτερες ταινίες της Οσκαρικής χρονιάς που διανύουμε, ο φιλόδοξος και ανερχόμενος συγγραφέας Τζεπ Γκαμπαρντέλα βρέθηκε κάποια στιγμή στη Ρώμη και αυτή τον κέρδισε κατά κράτος με τη νυχτερινή γοητεία και τη dolce vita αίσθηση της, την οποία αποτυπώνει στο φιλμ εξαιρετικά ο Πάολο Σορεντίνο, έτσι και ο ερασιτέχνης φωτογράφος Άνταμ Λόιντ από το Ρέντινγκ επισκέφτηκε κάποτε την πρωτεύουσα της Ιταλίας, μπήκε στο Ολίμπικο και αποφάσισε ότι θέλει να περάσει ένα σημαντικό μέρος της υπόλοιπης ζωής του φωτογραφίζοντας την Ρόμα.
Πηγαίνοντας στη σελίδα του στο instagram ή στο flickr μπορείς να σπαταλήσεις, χωρίς καν να το καταλάβεις, αρκετή ώρα χαζεύοντας την ιδιαίτερα αξιόλογη συλλογή του, στην οποία μπορείς να δεις φωτογραφίες από το πρόσφατο παιχνίδι Κυπέλλου με τη Γιουβέντους (απ’το οποίο είναι και η από πάνω εικόνα), από προηγούμενα ματς της Ρόμα αλλά και από άλλα ματς του Καμπιονάτο, κάποιες εκ των οποίων πιθανόν να ζήλευαν αρκετοί επαγγελματίες και σίγουρα οποιοσδήποτε προσπάθησε έστω και μια φορά στη ζωή του να φωτογραφήσει τη μυσταγωγία ενός ποδοσφαιρικού αγώνα με τρόπο διαφορετικό από τον συνηθισμένο.
5 σχόλια σχετικά με το “Φωτογραφίζοντας την Ρόμα”
Φοβερη και η ταινια του Σορρεντινο, πινακας της μοντερνας Ρωμης. Οτι καλυτερο ειδα το 2013, θα ελεγα.
αγαπησιάρα ομάδα η magica
unico grande amore
όπως λέει κι ο ύμνος
Αυτή η άκρως ερωτεύσιμη πόλη, αυτή η πόλη με την τεράστια ιστορία που έχει γίνει αμέτρητες φορές θέμα για οσκαρικές ταινίες, είχε, έχει και θα έχει μια μοναδική πρέσβειρα: l’AS Roma. Όπως ο Sorrentino αναβιώνει τη Dolce Vita του δάσκαλου Felini, έτσι και η σημερινή Magica αναβιώνει το squadrone της εποχής Viola. Στο ρόλο του μαέστρου, ο αειθαλής Francesco Totti, o άνθρωπος που γεννήθηκε στα quartieri bassi και έφτασε στην κορυφή του κόσμου. Il meglio deve ancora venire ή όπως θα έλεγε κανείς σε απλό romanesco, “er mejo sta per veni”. Τα καλύτερα έπονται.
να βγει ο Εlaith να μας μιλήσει για το μαγευτικό Τουρίνο
Στο ρόλο του βουτηχτή ο αειθαλής Τοροσίδης…
Είδα απόψε την ταινία του Σορεντίνο (όχι του Παντοφλίνο, του σκηνοθέτου) και μου άρεσε πάρα πολύ.