Το τρένο δίπλα στο γήπεδο
Όταν θα’ρθείς να με ξεθάψεις απ’ τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες
και εγώ αρχίσω να κυλάω ξανάΤότε οι λύπες θα με ψάχνουν
και άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούνΤι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν
Τρύπες – ‘Το τρένο’ / Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Στα βόρεια του Βελγίου, ή τέλος πάντων στα βόρεια εκείνης της περιοχής που κάποιοι για δικούς τους λόγους αποκαλούν Βέλγιο, βρίσκεται η κωμόπολη του Μάλντεγκεμ. Εκεί εδρεύει η κατασκευαστική Sobemai, της οποίας το αφεντικό αρκετά χρόνια πριν είχε αγοράσει κάποια βαγόνια τρένου με σκοπό να δημιουργήσει ένα πάρκο διασκέδασης κοντά στο εργοστάσιο της εταιρείας. Τελικά το πάρκο δεν έγινε ποτέ κι έτσι τα βαγόνια παρέμειναν ακινητοποιημένα και παρατημένα δίπλα στο γήπεδο ποδοσφαίρου μιας τοπικής ερασιτεχνικής ομάδας δημιουργώντας ένα οπτικό αποτέλεσμα τόσο ιδιαίτερο και διαφορετικό από τα συνηθισμένα που τράβηξε την προσοχή του φωτογράφου Jurgen Vantomme. To περίεργο χόμπι του συγκεκριμένου είναι να γυρνάει το Βέλγιο και να φωτογραφίζει γήπεδα, όχι όμως γήπεδα μεγάλων ομάδων, με σύγχρονες εγκαταστάσεις και χιλιάδες φιλάθλους αλλά γήπεδα μικρότερων κατηγοριών, που συνήθως δεν έχουν κερκίδες, στέγαστρα και σύγχρονα κυλικεία, γήπεδα στραβά σαν αυτά που συναντάς συχνά στην Βραζιλία (αλλά και στην Αργεντινή), γήπεδα των οποίων ο περιβάλλων χώρος είναι μόνιμα κατουρημένος ελλείψει τουαλετών, γήπεδα δίπλα σε δρόμους, λιβάδια και εργοστάσια, “γήπεδα χωράφια”, γήπεδα στα οποία πολλές φορές οι αγωνιζόμενοι είναι περισσότεροι από τους θεατές, γήπεδα μικρά, “της πλάκας”, εν τέλει γήπεδα σαν αυτά στα οποία μεγαλώσαμε και τα οποία μεγαλώνουν και τις επόμενες γενιές.
Στην προσωπική σελίδα του φωτογράφου βρίσκεις μερικές επιλεγμένες εικόνες από τέτοια μικρά Βελγικά γήπεδα ενώ στο ‘About’ της ίδιας σελίδας αντί για κάποιο αδιάφορο βιογραφικό διαβάζεις μια ωραία, σχετική σκέψη από το βιβλίο ‘Η φυλή του ποδοσφαίρου’ του Άγγλου Ντέσμοντ Μόρις, που εκτός από γνωστός ανθρωπολόγος, ζωολόγος, ερευνητής, συγγραφέας, ζωγράφος και παρουσιαστής είναι και φανατικός ποδοσφαιρόφιλος:
Στην καρδιά κάθε ‘ποδοσφαιρικής φυλής’ βρίσκεται ένας ναός του δρόμου, το γήπεδο. Η μαγεία του γηπέδου είναι τόσο ισχυρή που αν ένα μέλος της ‘φυλής’ το προσεγγίσει, ακόμα και σε μέρα που δεν υπάρχει παιχνίδι, δημιουργεί ένα παράξενο συναίσθημα ενθουσιασμού και προσμονής.
