Άρωμα Γυναίκας

Η Λυών είναι μια πόλη που μπήκε στον ποδοσφαιρικό χάρτη σχετικά αργά. Υπεύθυνος γι’ αυτό ήταν ο Ζαν-Μισέλ Ολάς, ένας τύπος που μπορεί να μην ήξερε τίποτα από ποδόσφαιρο στην αρχή, αλλά αντίθετα με άλλους έμαθε. Έβγαλε το σύλλογο από την αφάνεια και έχτισε την τελευταία αυτοκρατορία του γαλλικού ποδοσφαίρου, με την Ολιμπίκ Λυωνέ να κατακτά 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα. Οι μέρες δόξας όμως πέρασαν και η Λυών μένει και φέτος, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά εκτός Τσου Λου.

Επειδή ο Ολάς έχει μια φήμη για το παράτολμο, και καθώς δεν μπορεί να ξοδέψει τα χρήματα των Αράβων της Παρί ή του Ρώσου της Μονακό τις τελευταίες δύο εβδομάδες κυκλοφορεί μια είδηση στη Γαλλία που η επίσημη Λυών δεν έχει διαψεύσει. Εμπνευσμένος από την επιτυχία του γυναικείου τμήματος του συλλόγου ο Ολάς σκέφτεται να προσλάβει γυναίκα προπονητή στην αντρική ομάδα. Βέβαια, τα τρία τελευταία χρόνια η γυναικεία είχε άντρα προπονητή, αλλά εκεί είναι σίγουρη η πρόσληψη γυναίκας. Η Εκίπ μάλιστα αναφέρει ότι για τη γυναικεία ομάδα η πρόσληψη της Κορίν Ντιάκρ είναι δεδομένη. Η συγκεκριμένη αποτελεί θρύλο του γυναικείου ποδοσφαίρου με 121 συμμετοχές στην εθνική ομάδα. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα που πήρε δίπλωμα προπονητή και έχει μαθητεύσει δίπλα στους Μπλαν και Ντεσάμπ. Στα 39 της πια πάει στη Λυών από τη γυναικεία ομάδα της Λοριάν, την οποία προπονεί φέτος.

Για την αντρική ομάδα το όνομα που έχει διαρρεύσει είναι αυτό της Σύλβια Νέιντ. Αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι, ήταν η κυρία που στο γκαλά της Χρυσής Μπάλας το Γενάρη πήρε το βραβείο για την καλύτερη προπονήτρια γυναικείας ομάδας. Είναι η ομοσπονδιακός τεχνικός της γυναικείας εθνικής ομάδας της Γερμανίας και είναι Γερμανίδα. Ένα δεύτερο όνομα που γράφτηκε ήταν αυτό της Σονιά Μπομπαστόρ, πρώην αρχηγός της γυναικείας ομάδας της Λυών, που συνέχισε να δουλεύει στο σύλλογο μετά. Η γνώση που έχει η Μπομπαστόρ για το σύλλογο είναι μεγάλο προσόν, σύμφωνα πάντα με την Εκίπ, όμως δεν έχει προπονήσει ποτέ, ούτε γυναικεία ομάδα, οπότε εικάζει η εφημερίδα ότι προορίζεται για βοηθός.

Από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω ότι η Λυών δεν είναι πολύ ανοικτή πόλη. Θεωρώ ότι τέτοιες καινοτομίες θα βρουν σκληρή αντίδραση από τους οργανωμένους οπαδούς, τους Γκον, αλλά και θα κάνουν όλη την πόλη να στήσει ψιλή κουβέντα, για την οποία ψοφάνε οι Γάλλοι. Πιστεύω επίσης ότι είναι κάτι που δύσκολα θα πραγματοποιηθεί. Όχι γιατί θεωρώ ότι δεν έχουν θέση οι γυναίκες στο ποδόσφαιρο, αλλά διότι το πρώτο πείραμα είναι δύσκολο να γίνει σε αυτό το επίπεδο και τόσο απότομα. Αν ας πούμε προσληφθεί άντρας πρώτος προπονητής και έχει για βοηθό γυναίκα, και μετά από 2-3 χρόνια αυτή τον αντικαταστήσει, όλο το πράγμα θα έρθει πιο ομαλά. Αν πάλι η πρώτη γυναίκα προπονητής αντρικής ομάδας ήταν σε χαμηλότερη κατηγορία, σε σύλλογο με λιγότερες απαιτήσεις, πάλι θα μπορούσε να παρουσιάσει τη δουλειά της με μεγαλύτερη ηρεμία.

Η Λυών είναι μια ομάδα με πίεση και η κάθε γυναίκα προπονητής θα έχει περισσότερη, χωρίς να φταίει σε κάτι, όχι βάση της δουλειάς της, αλλά επειδή είναι γυναίκα. Πρέπει επίσης να έχει γερό στομάχι η ίδια για αυτά που θα ακούει από τις εξέδρες. Ακόμα και σε μια κομ-ιλ-φώ χώρα όπως η Γαλλία, επισκέψεις σε γήπεδα όπως των γειτονικών Γκρενόμπλ και Σαιντ Ετιέν ή στη Μασσαλία μπορεί να γίνουν ναοί μισογυνισμού. Με προβληματίζει ακόμα και το θέμα των παιχτών. Θα ακούνε μια γυναίκα προπονητή; Πώς θα το πάρουν όταν βουίζει ο τόπος ότι τους έχει βάλει στα φουστάνια της; Πώς θα αντιδρούν στις φήμες ότι θα γίνονται όργια στα αποδυτήρια από τα ισχυρά γαλλικά κουτσομπολίστικα περιοδικά;

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν είναι ακόμα έτοιμος να δεχτεί μια γυναίκα προπονητή αντρικής ομάδας. Όχι γιατί έχουν αποδειχτεί κατώτερες των περιστάσεων, αλλά λόγω ισχυρών προκαταλήψεων.