Οι ομάδες του Μουντιάλ 2014: Ισπανία

3 λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να την υποστηρίξει:

• Γιατί πέρα από οποιαδήποτε καφενειακή διαφωνία, που ξεκινάει “ναι αλλά…”, συνεχίζει με πιο υψηλούς τόνους “έλα μωρέ τώρα που επειδή…” και κάποια στιγμή, μετά το τρίτο τσιγάρο και τη δεύτερη μπύρα, φτάνει πάντα στο “ντάξει, είσαι τόσο άμπαλος που δεν μπορώ να συζητήσω μαζί σου”, είναι η καλύτερη εθνική ομάδα στον κόσμο και μια από τις καλύτερες που έχει δει ο πλανήτης στα εκατό περίπου χρόνια που παρακολουθεί ποδόσφαιρο. Δυο συνεχόμενα Ευρωπαικά πρωταθλήματα και ένα Μουντιάλ ενδιάμεσα τερματίζουν οποιαδήποτε κουβέντα αμφισβήτησης τους σε όποια γλώσσα κι αν γίνει αυτή.
• Γιατί μέσα από σκληρή και οργανωμένη δουλειά αρκετών χρόνων (και – ας μην ξεχνάμε – μετά από αμέτρητες σφαλιάρες στο παρελθόν οι οποίες της είχαν χαρίσει τον χαρακτηρισμό ‘loser’!) έχει, σχεδόν, τελειοποιήσει τον τρόπο ανάπτυξης της, προσφέροντας στις καλές μέρες μερικές από τις πιο ωραίες φάσεις, με τη μπάλα να αλλάζει πόδια με τη μια, μέσα σε δευτερόλεπτα σε μια έκταση την οποία ο μέσος Έλληνας παίκτης χρειάζεται για να κοντρολάρει απλά τη μπάλα. Και σε επίπεδο εθνικών ομάδων, στο οποίο οι περισσότερες εμφανίζονται ασύνδετες, προβληματικές στην ανάπτυξη και με απουσία αυτοματισμών, λόγω της έλλειψης αγώνων, κάποιες φορές αυτή η εκπληκτική κυκλοφορία της μπάλας (η οποία εξαιτίας αυτής ακριβώς της άνεσης που την διακρίνει πολλές φορές υποβαθμίζεται ασυναίσθητα σε κάτι πολύ εύκολο και απλό) ξεχωρίζει σαν όαση στην έρημο.
• Γιατί έχει τερματοφύλακα τον Κασίγιας. Και στο κέντρο τους Τσάβι, Τσάμπι Αλόνσο και Ινιέστα. Και στην επίθεση τον Βίγια. Και δεν πρέπει να υπάρχουν πολλοί φυσιολογικοί άνθρωποι εκεί έξω που να μην εκτιμούν κάποιον από τους προαναφερόμενους.

3 λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να μην την υποστηρίξει:

• Γιατί είναι από αυτούς που δεν αντέχουν τις μόδες και η Ισπανία είναι μια από τις κυρίαρχες μόδες στον παγκόσμιο αθλητισμό τα τελευταία χρόνια. Απόλυτα δικαιολογημένα βέβαια, αν αναλογιστεί κανείς την εθνική αλλά και συλλογική κυριαρχία της στα πιο γνωστά αθλήματα, αλλά παρ’ όλα αυτά μόδα. Και πάντα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω για να αντιδρούν σε όλα για να ισορροπούν την κατάσταση, να γεμίζουν τα φόρουμ του ίντερνετ και να έχουν θέμα οι ραδιοφωνικές εκπομπές, ώστε να μένουν απασχολημένα τα μυαλά των ανθρώπων και να μην τους καταπλακώνει κάθε ώρα και στιγμή η ματαιότητα όλων των πραγμάτων.
• Γιατί πάντα υπάρχει κάποιος Ισπανός που παρά την όποια ποιότητα του προκαλεί την αντιπάθεια όλων και κερδίζει σε κάθε αγώνα αρκετές εκρήξεις χολής και μίσους απλά και μόνο επειδή εμφανίζεται η φιγούρα του στην τηλεόραση μας. Στην κορυφή αυτής της ιδιαίτερης λίστας συναντάει κανείς τους μπασκετικούς Ρούντι Φερνάντεθ και Χουάν Κάρλος Ναβάρο και τους ποδοσφαιρικά μυγιάγγιχτους Σέρχιο Μπουσκετς και Πέδρο, στους οποίους κανονικά θα έπρεπε να σφυρίζεται φάουλ μόνο στην περίπτωση που κάποιος αντίπαλος πάρει το αυτοκινητάκι για τους τραυματίες και περάσει μ’ αυτό από πάνω τους, αφού προηγουμένως ο διαιτητής του έχει κάνει παρατήρηση την πρώτη φορά πως αν το επαναλάβει θα αναγκαστεί να σφυρίξει φάουλ.
• Γιατί το τικι-τάκα τους σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται πιο κουραστικό κι από την επιθετική ανάπτυξη Ελληνικής ομάδας στο γήπεδο των Ιωαννίνων μετά από τριήμερη ασταμάτητη βροχή. Και αυτές οι περιπτώσεις εμφανίζονται όλο και πιο συχνά από τη στιγμή που όλοι οι αντίπαλοι τους έχουν μάθει και τους ‘διαβάζουν’ διεξοδικά με αποτέλεσμα να τους αναγκάζουν να αναλώνονται σε ανούσιες, άπειρες κοντινές πάσες στο χώρο του κέντρου, πάσες που κάποιες φορές από συνήθεια ξεχνάνε να σταματήσουν γιατί είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του DNA τους. Όπως έχουμε ξαναγράψει: “Είναι στην παραλία 2 Γερμανοί, 2 Έλληνες, 2 Ιταλοί, 2 Γιαπωνέζοι, 2 Βραζιλιάνοι και 2 Ισπανοί. Και ξαφνικά από το πουθενά πετάγεται μια μπάλα: Οι Γερμανοί θα κάνουν εντατική και πειθαρχημένη προπόνηση, τρέχοντας στην άμμο συγκεκριμένη απόσταση ικανή να τους επιτρέψει να βγάλουν όλο το παιχνίδι και κάνοντας κατάλληλα σετ ασκήσεων, ξεκινώντας από το κεφάλι και καταλήγοντας στα πόδια. Οι Γιαπωνέζοι θα ετοιμάσουν τα τριποδάκια για τις κάμερες και θα καθαρίσουν την περιοχή, από τα σκουπίδια των Ελλήνων, για να οριοθετήσουν το γήπεδο. Οι Βραζιλιάνοι θα μαλώσουν για το ποιος θα παίξει στην επίθεση. Ο ένας Ιταλός θα φτιάξει την κορδέλα στο μαλλί του και ο άλλος θα περιμένει τον πρώτο να τελειώσει για να τον αλείψει με αντηλιακό. Οι Έλληνες θα γυρίσουν πλευρά στις ξαπλώστρες και θα ποντάρουν τα λεφτά τους στους Βραζιλιάνους.Οι Ισπανοί θα πάρουν την μπάλα και θα κάνουν πασούλες παραμένοντας διαρκώς σε κίνηση, περιμένοντας να ξεκινήσει το ματς. Και θα σταματήσουν μόνο όταν τελειώσει. Η μέρα, όχι ο αγώνας!”