Οι ομάδες του Μουντιάλ 2014: Κολομβία
3 λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να την υποστηρίξει:
- Γιατί διαχρονικά παράγει ποδοσφαιρική γραφικότητα και χωρίς τη γραφικότητα οι ποδοσφαιρικές κουβέντες θα ήταν δυο κλικ πιο βαρετές. Το πρωτάθλημα της έχει μια αγωνιστική στην οποία κάθε ομάδα αντιμετωπίζει την αιώνια αντίπαλο της, οι σπίκερ της δεν φοβούνται να ξεφύγουν από την πεπατημένη και να εκφράσουν όλα τους τα συναισθήματα και φυσικά έχει χαρίσει στο ποδόσφαιρο δυο από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές που έχουν περπατήσει πάνω στα χορτάρια του: τον Ρενέ Χιγκίτα, τον τερματοφύλακα που αδιαφορούσε για τους κανόνες που διέπουν τη θέση του και τον Κάρλος Βαλντεράμα, του οποίου το μαλλί το εντόπιζε ακόμα και ηλικιωμένος με γλαύκωμα που έβλεπε το ματς από οθόνη 10 ιντσών.
- Γιατί οι δυο αυτές μεγάλες μορφές ήταν μέλη μιας πολύ καλής και χαρισματικής ομάδας που είχε ακόμα τους Ασπρίγια, Ρινκόν, Περέα και Βαλέντσια, μια ομάδα που το μόνο της κατόρθωμα όμως έμελλε να είναι το επιβλητικό 5-0 επί της Αργεντινής μέσα στο Μονουμεντάλ και η οποία τελικά έμεινε περισσότερο γνωστή για τη δολοφονία του Εσκομπάρ αμέσως μετά το μοιραίο αυτογκόλ στο Μουντιάλ του 1994.
- Γιατί ακόμα κι αν δεν έχει εκτιμήσει το έργο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, γιατί πολύ απλά δεν έχει διαβάσει τίποτα δικό του πέρα από το ποδοσφαιρικό κείμενο που ανεβάσαμε πρόσφατα, σίγουρα θα έχει εκτιμήσει
κάποια φοράπολλές φορές τις καμπύλες του κώλου της Σακίρα και των βυζιών της Σοφία Βεργκάρα.
3 λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να μην την υποστηρίξει:
- Γιατί έχει πάγκο με σημαίες/είναι ιδιοκτήτης καφετέριας/είναι μέλος του ‘Γαλανόλευκου Φάρου’/είναι ο Χελάκης και η Κολομβία είναι το πρώτο εμπόδιο της εθνικής μας προς την επιτυχία
και την κονόμα. - Γιατί υπάρχουν στερεότυπα που δεν ξεπερνιούνται εύκολα, ειδικά όταν μια στο τόσο επιβεβαιώνονται κιόλας (όπως στην περίπτωση της δολοφονίας του Εσκομπάρ), οπότε το να δηλώσει κάποιος ότι στηρίζει φανατικά Κολομβία είναι μια καλή αφορμή για να αποκτήσει άμεσα και παρατσούκλι “ο Τσίου”. Ακόμα και στο google αν ψάξεις για Κολομβία και αφήσεις ένα κενό, λογικά μια από τις προτάσεις που θα σου κάνει για να συμπληρώσεις την αναζήτηση σου θα είναι ‘ναρκωτικά’.
- Γιατί είναι οπαδός του ΠΑΟΚ και δεν ξεχνάει το πέρασμα του Αντόλφο Βαλέντσια από την Τούμπα. Η μεταγραφή του ‘Τρένου’, όπως ήταν το παρατσούκλι του, κόστισε στον Μπατατούδη αρκετά εκατομμύρια δραχμές αλλά από την σχετικά σύντομη διαμονή του στη Θεσσαλονίκη το μόνο αξιοσημείωτο που έχουμε να θυμόμαστε, πέρα από το γεγονός ότι το μεγαλύτερο διάστημα ήταν τραυματίας, είναι η θρυλική ατάκα του
Νικόλα του ΑλέφαντουΆγγελου (ένας είναι ο Άγγελος): “Μας έφεραν το τρένο που εκτροχιάστηκε στο Λιανοκλάδι”.
4 σχόλια σχετικά με το “Οι ομάδες του Μουντιάλ 2014: Κολομβία”
“και τον Κάρλος Βαλντεράμα, του οποίου το μαλλί το εντόπιζε ακόμα και ηλικιωμένος με γλαύκωμα που έβλεπε το ματς από οθόνη 10 ιντσών.”
XAXAXAXAXAΧA!!!!!!! Γραψατε πάλι!!!!!
4ος λογος αντιπαθειας:να εχεις ελληνικο μαγαζι στη Κολομβια και να ξερεις οτι πολλοι θαμωνες δε θα ρθουνε στο μαγαζι σου αν τους κερδισουμε..
Ο μέγας Ασπρίγια θα μείνει για πολλούς λόγους στην ιστορία.
(α) Λέγεται Φαουστίνο. Όχι Φαουστ. Φαουστίνο. Σα να λέγεσαι Οιδιποδούλης ας πούμε
(β) Όταν η λοιπή αληταρία του ποδοσφαίρου σκάει κανένα μπουκέτο σε δημοσιογράφους, άντε στη χειρότερη μπαλωθιές με καραμπίνες και πιστολάκια, ο Φαουστίνος βάρεσε ρυπές με αυτόματο σε σεκιουριτάδες.
(γ) Έχω την εντύπωση ότι πολλοί κάνανε κωλοτούμπες σε πανηγυρισμούς αλλά ασκήσεις εδάφους αλά μελισσανίδης αυτός το ψιλοκαθιέρωσε ή το άπλωσε λόγω και της εποχής που παιζε πρέμιερ λιγκ που χε αρχίσει να ανοιγεται τηλεοπτικά. Αν θυμάται κανείς καλύτερα ας πει. Εν πάσει περιπτώση και μπάλα και κωλοτούμπες κατάλαβες Ρε;
(δ) Όταν ο τύπος μόνος του ζήταγε συμβόλαια, καβάλαγε αεροπλάνα, έστηνε κόσμο, πήγαινε αραβίες, έκλεινε αλλού, ο μάνατζερ του βάις έκανε φροντιστήριο ακόμα για το mba και ο ριβάλντος δεν είχε καν αρχίσει να συλλαμβάνει το πλάνο να πάρει μεταγραφή τον εαυτό του στην ομάδα του και να μοιραστεί την προμήθεια με τον εαυτό του, άμα τα βρούνε μεταξύ τους.
Κι άλλα πολλά υποθέτω. Μεγάλη αγάπη του χω και από το ποδοσφαιράκι, δε θυμάμαι ακριβώς ποιο νομίζω είναι αυτό που μπορούσες να σκάσεις και γονατιά στον παίκτη και στον διαιτητή κι αμα την έκανες σωστά δεν έπαιρνες κόκκινη έβγαινε νοκ άουτ, που τον είχε γραμμένο asprilanga ή κάτι τέτοιο.
Δεν έχω λόγια…