Τα 10+1 χαρτάκια της Πανίνι, δε Μουντιάλ εντίσιον

Μπήκαμε κιόλας σε μήνα μουντιάλ, περνάει ο καιρός παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μεγαλώνουμε και τι είναι αυτό που μας μένει τελικά; Οι αναμνήσεις, κάποιες παιδικές φωτογραφίες και τα χαρτάκια της Πανίνι, αυτό το λατρεμένο χόμπι κάθε ποδοσφαιρόφιλου που τόσο έχουμε και έχετε αγαπήσει μέσα και από τα αφιερώματα του sombrero. Τι καλύτερο λοιπόν ενόψει της επερχόμενης ποδοσφαιρικής γιορτής στην Βραζιλία από ένα ακόμα αφιέρωμα με άρωμα παγκοσμίου κυπέλλου. 10+1 μουντιαλικά χαρτάκια Πανίνι, όπως πάντα με τυχαία αρίθμηση και, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο σε κάποιες περιπτώσεις, χωρίς καμία επέμβαση στο τελικό αποτέλεσμα.

Στο Νο 10 ο Ριβελίνο. Ο Βραζιλιάνος φαντεζί μέσος με το αέρινο στυλ και τα ακόμα πιο αέρινα αυτιά. Χωρίς το μουστάκι, που ήταν το σήμα κατατεθέν του. αλλά με υπέροχη κυματιστή κόμη Κουβέλη και χαμόγελο μέχρι την τρέντυ φαβορίτα που αποπνέει ποιότητα και την αυτοπεποίθηση ενός παγκόσμιου πρωταθλητή.

Στο Νο 9 ο Αντρέι Σάρμαχ. Ο ξανθοκομοδινί άγγελος με το μουστάκι φωτοστέφανο. Φημολογείται ότι το συγκεκριμένο χαρτάκι φιλοτεχνήθηκε τον καιρό της Αναγέννησης και απλά προστέθηκε ψηφιακά το χρωμοσαμπουάν πολλά χρόνια μετά, για τις ανάγκες του Μουντιάλ του 1974, στο οποίο ο ανέμελος αλλά φονικός στράικερ σκόραρε πεντάκις.

Στο Νο 8 ο Πέτερ Ντιστλ. Ο τερματοφύλακας της εθνικής Ουγγαρίας στο Μουντιάλ του Μεξικό του 1986, η ιδρωμένη μορφή που στοίχειωσε τη σιέστα εκατομμυρίων Μεξικάνων, τριχωτός, αγέρωχος, υπέροχος.

Στο Νο 7 ο Κεμάις Λαμπίντι ή το Γκόλουμ ρεμπέτης. Αναμαλλιασμένος και έκπληκτος, πιθανότατα λόγω της πρώτης (και τελευταίας) συμμετοχής του σε παγκόσμιο κύπελλο, μάτι που παιχνιδίζει με τον φακό (το αριστερό, γιατί το δεξί είναι απασχολημένο με κάτι άλλο εκτός πλάνου) αλλά και μια υφέρπουσα αυτοπεποίθηση που πιθανότατα πηγάζει από το my precious φυλακτό που στολίζει το λαιμουδάκι.

Στο Νο 6 ο Γιον Νταλ Τόμασον. Μοναδικό συλλεκτικό χαρτάκι που μυρίζει μπέιμπι σαμπού όχι πια δάκρυα. Η μαμά του ήταν παρούσα σε όλη τη διάρκεια της φωτογράφισης για να φτιάχνει υπομονετικά τις αφέλειες τρίχα-τρίχα και να είναι σίγουρη ότι δεν θα κάνει ο Γιον καμιά τρέλα να ξεκουμπώσει το μπουφάν γιατί αυτός ο καιρός είναι ύπουλος, αρπάζεις πνευμονία χωρίς να το καταλάβεις.

Στο Νο 5 ο Ντένις Ίργουϊν. Βλέπεις τη φωτογραφία και θες να του τσιμπήσεις το μάγουλο και να του πεις “είσαι το φουλμπακάκι μου;” Παιχνιδιάρικος και τραγανός, έτοιμος να κατακτήσει, αν όχι το Μουντιάλ του΄94 στις Ηνωμένες Πολιτείες, σίγουρα τα McDonalds και τις Budweiser, μέχρι να επιστρέψει στο Νησί και τις αγαπημένες του ιρλανδέζικες παμπ για να καταναλώσει ωκεανούς από ales.

Στο Νο 4 ο Ριάντ Ζελάσι σε μια αζέλαστη πόζα. Επιθετικός της Τυνησίας στον ελεύθερο χρόνο του, όταν δεν ντίλαρε κόκα στο Μπρονξ. Φημολογείται ότι το βράδυ πριν τον τελικό του Μουντιάλ του ΄98 εθεάθη έξω από το δωμάτιο του Ρονάλντο με μια σακούλα και τρεις ξανθές αιθέριες υπάρξεις.

Στο Νο 3 ο Χοσέ ο Ρενέ ο Χιγκίτα. Αυτή η σπάνια διασταύρωση Βασίλη Χατζηπαναγή και Μανώλη Αγγελόπουλου που ίσως να μην μπορεί να ντριμπλάρει ούτε να τραγουδήσει, αλλά σου δίνει την εντύπωση ότι θα έκανε τα πάντα προκειμένου να κρατήσει την εστία του ανέπαφη, είτε κάνοντας την μοναδική απόκρουση του Σκορπιού είτε εκτελώντας τους αντίπαλους επιθετικούς με το καλάσνικοφ που κρατάει καλά κρυμμένο στη μυστική μπούκλα-κρύπτη.

Στο Νο 2 ο Κρις Γουόντλ. Μοναδικός βιρτουόζος της μπάλας και της μπούκλας άφησε εποχή με τις επελάσεις και την υπέροχη χωρίστρα του. Κι αν όλοι γνωρίζουμε για το κράνος που φοράει πλέον ο Πετρ Τσεχ σε κάθε ματς που αγωνίζεται, πολύ λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι πριν το Μουντιάλ του 1986 στο Μεξικό, απορρίφθηκε αντίστοιχο αίτημα του Κρις Γουόντλ να αγωνίζεται με το σεσουάρ του.

Στο Νο 1 ο Νουάνκο Κανού. Ο Νιγηριανός επιθετικός που ενέπνευσε μία από τις μεγαλύτερες τεχνολογικές καινοτομίες στο χώρο της τηλεόρασης, καθώς αποτέλεσε την αιτία για τη μετάβαση στο τηλεοπτικό φορμά 16:9, αφού στο κλασικό 4:3 αδυνατούσε να αποτυπωθεί όλο το εύρος του κεφαλιού του.

Και για το τέλος κρατήσαμε το τριχωτό κερασάκι στην πανινοτούρτα. Ο Γούλβεριν των φτωχών, ο σεντερμπακ ο παλιάς κοπής, ο σερνικός, ο ξηγημένος, ο Τρίφον ο Ιβάνοφ. Ο αμυντικός που θα του αρκούσε απλά να καρφώσει αυτό το χαρτάκι στη γραμμή της βουλγάρικης μεγάλης περιοχής για να μείνει απάτητη από συμπαίκτες και αντιπάλους, αλλά αυτός εκεί, τίμιος, ακλόνητος βράχος στη θέση του, να καταβροχθίζει σεντερφορ και παιδάκια.