Βάλε Σόκερ στην Τηλεόραση
Στα διάφορα μικρά ή μεγάλα απίθανα που συμβαίνουν σε αυτό το Μουντιάλ υπάρχουν και εξτραδάκια εκτός των όσων γίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Ένα από αυτά μας έρχεται από τις ΗΠΑ όπου ως γνωστόν το κανονικό ποδόσφαιρο, που αυτοί επιμένουν να αποκαλούν σόκερ, κάνει απροσδόκητα μεγάλες τηλεθεάσεις. Το ζήτημα είναι τόσο παράξενο που εφημερίδες όπως οι New York Times, Washington Post και Wall Street Journal έκαναν ειδικά αφιερώματα.
Η τηλεθέαση του πρώτου παιχνιδιού της εθνικής ομάδας σόκερ, στη χώρα που προτιμούν το ποδόσφαιρο που παίζεται με τα χέρια και τη μπάλα σαν αργίτικο πεπόνι, ξεπέρασε εκείνη των τελικών του ice-hockey. Για να καταλαβαίνετε για τι μιλάμε, οι τελικοί του Stanley Cup είναι το τέταρτο σπουδαιότερο αθλητικό γεγονός στις ΗΠΑ μετά το Superbowl, τα World Series του μπέιζμπολ και τους τελικούς του ΝΒΑ. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι στους φετινούς τελικούς παίζουν ομάδες από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις των ΗΠΑ, τη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες.
Η στρατιά του Κλίνσμαν όμως δε σταμάτησε εκεί. Η νίκη των ΗΠΑ επί της Γκάνας χτύπησε στα ίσια και έχασε κατά 0,6% τηλεθέασης μόλις από τον πέμπτο τελικό του ΝΒΑ. Ο Ντέμπσεϋ κόντραρε τον Λε Μπρον και ο Χάουαρντ τον Ντάνκαν. Σύμφωνα με το ESPN, που έχει τα δικαιώματα μετάδοσης του Μουντιάλ στις ΗΠΑ, γενικότερα η τηλεθέαση είναι πάνω 2% σε σχέση με το 2010 και ειδικά στα ματς της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ είναι πάνω 5%. Αρθρογράφοι από μεγάλες εφημερίδες αναφέρουν ότι «Οι Αμερικανοί αγκαλιάζουν το υπέροχο αυτό παιχνίδι». Σε έρευνα της Washington Post αναφέρθηκε ότι το 1/3 των Αμερικανών σκοπεύει να παρακολουθήσει κάποιο παιχνίδι του Μουντιάλ.
Στοιχεία από το χθεσινό παιχνίδι δεν υπάρχουν ακόμα, αλλά ο κόσμος στις εξέδρες, που ήταν κατά πλειοψηφία Αμερικανικός, έδειξε ότι το σόκερ βρίσκεται σε άνοδο. Σίγουρα πιο εμπορικό το παιχνίδι με την Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο από τη Γκάνα του… Μουντάρι(;). Από το 2010 έχουν δημιουργηθεί στις ΗΠΑ 23 διαφορετικές ακαδημίες ποδοσφαίρου. Επίσης η σύνδεση άλλων Αμερικανικών αθλημάτων και αθλητών με ποδοσφαιρικούς συλλόγους στην Ευρώπη έβαλε το ποδόσφαιρο στην καθημερινότητα των Αμερικανών. Ο Κόμπυ με τη Μπαρσελόνα, ο Λε Μπρον με τη Λίβερπουλ, ο Γκερνέτ με τη Ρόμα άνοιξαν τον κόσμο του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στο Αμερικανικό κοινό.
Τέλος, φαίνεται ότι πέρα από τους Αμερικανούς ποδοσφαιριστές που κάνουν καριέρα στην Ευρώπη, όπως ο Χάουαρντ στην Έβερτον ή ο Τζόουνς στη Σάλκε, ο Μπέκαμ και ο Ανρί έφεραν καλύτερα απότελέσματα από τον Πελέ και τον Μπεκενμπάουερ. Πλέον και με τον Βίγια να πηγαίνει εκεί και ενδεχομένως και τον Πουγιόλ, Ευρωπαϊκούς συλλόγους να δημιουργούν θυγατρικές στις ΗΠΑ, όπως η Μάντσεστερ Σίτυ, το μέλλον μοιάζει πιο αισιόδοξο. Δε νομίζω ότι θα σταματήσει αυτή η αηδία με το σόκερ, καθώς το δικό τους ράγκμπυ ποδόσφαιρο είναι σταθερή και παραδοσιακή αξία. Έστω κι έτσι όμως, το ποδόσφαιρο ανοίγεται σε ένα κοινό 300 εκατομμυρίων και εμπεδώνεται στη συνείδησή του ως ένα «υπέροχο άθλημα».
(Αμερικάνοι παρακολουθούν το χθεσινό παιχνίδι στο Σικάγο)
12 σχόλια σχετικά με το “Βάλε Σόκερ στην Τηλεόραση”
φούτμπολ λένε το άθλημα τους οι αμερικάνοι. Ράγμπυ λένε οι Εγγλέζοι και κάτι αποικίες τους το δικό τους άθλημα με την πεπονάτη μπάλα και το τρελό ξύλο (Χωρίς κράνη, πανοπλίες και λοιπές φλωριές που χρησιμοποιούν οι αμερικάνοι).
Ναι βρε το ξέρω. Επειδή όμως μοιάζει πιο πολύ με ράγκμπυ γι αυτό έβαλα τη λέξη και τη διέγραψα
όλα να τα καταλάβω αυτό το μπέιζμπολ που είναι τόσο ψηλά δε το μπορώ
(ο γκΕρνέτ που παίζει)
Αυτό με το μπέιζμπολ είναι από τα μεγάλα παράδοξα της ανθρώπινης ιστορίας που δε νομίζω να απαντηθεί πριν έρθει σε επαφή η ανθρωπότητα με εξωγήινη ζωή.
Α, το Γκερνέτ είναι φωνητική απόδοση σε άψογη προφορά Αμερικανικού Νότου. Κατά το διάσημη τραγουδίστρια με 3 ‘α’ στο όνομά της: Μαντάνα
Τους λατρεύω, πραγματικά! Μου αρέσει να βλέπω την Εθνική τους, γιατί βλέπω να υπάρχει μια διαφορά νοοτροπίας στο παιχνίδι τους. Πως είναι όταν πάει η μια ελληνική ομάδα μπάσκετ να παίξει ένα φιλικό με μια του ΝΒΑ και καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν είναι ίδιο;
Νιώθω ότι στο παιχνίδι τους περνάνε επιρροές από την υπόλοιπη αθλητική κουλτούρα τους: Στοιχεία από μπέιζμπολ και φούτμπολ και αυτή η αίσθηση ότι αυτά είναι τα “παιδάκια” που μείνανε να παίζουν σόκερ και δεν γίνανε κουόρτερμπακς και πίτσερς. Συν του ότι είναι πολύ καλά γυμνασμένοι και μπολιασμένοι με την, για πολλούς, αντιπαθητική νοοτροπία του νικητή/ήρωα. Παίζουν λες και τους σκηνοθετεί ο Μάικλ Μπέι ή ο Όλιβερ Στόουν από κάπου κρυφά, δημιουργούν ήρωες (πατέρας και γιος Μπράντλει, Ντέμπσει, Άλντιτορ, Ντόνοβαν, Χάουαρντ, Φρίντελ) με κάθε παιχνίδι να μοιάζει με τεύχος κόμικ στο μυαλό τους (μου).
Το baseball ειναι πολυ ωραιο αθλημα. Αν μπειτε στο ζουμι του θα κολλησετε αγρια.
Obikris δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Ήσουν άψογος. Αυτό με το comic ειδικά μου άρεσε πολύ. Φαντάστηκα τον Κλίνσμαν να περιγράφει στα αποδυτήρια το CR ως Dr. Doom.
Νίκο, καταλαβαίνω το πόσο πολύ τακτική έχει το παιχνίδι και το πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει το σκορ, αλλά έχω ένα θέμα με τα ομαδικά αθλήματα που δεν έχουν σωματική επαφή. Βόλεϋ, μπέιζμπολ, κρίκετ,κτλ δε με κερδίζουν. Τώρα που είπα κρίκετ, εντάξει αν είναι να με καταδικάσουν να βλέπω μόνο ένα άθλημα στην υπόλοιπη ζωή μου και έχω να επιλέξω μεταξύ κρίκετ και μπέιζμπολ, βγάζω διαρκείας στους Yankees και τους Red Sox ταυτόχρονα.
Σωστός Obikris
Να πω το κρίμα μου κι εγώ σε αυτό το Μουντιάλ τους υποστηρίζω λιγάκι. ΕΙΔΙΚΑ σε αυτόν τον όμιλο που έπεσαν.
Μακάρι να περνούσαν μαζί με Γκάνα.
θυμάμαι το 94 που έλεγαν οι αμρικάνοι ότι τα επόμενα 20 χρόνια θέλουμε να βάλουμε τις βάσεις κ τα επόμενα 50-60 να κατακτήσουμε το παγκόσμιο. δεν είναι κ απίθανο. με ότι ασχολούνται θέλουν να έρχονται πρώτοι..
Baseball δεν έβλεπα ποτέ, το θεωρούσα απολύτως βαρετό, μέχρι που είδα Magnum P.I. και μπορώ να πω ότι έχει λιώσει λίγο ο πάγος.
Με την μουστάκα;
Αυτός για. Cult classic.