Εν μέσω πολέμου

Κάποιες φορές δυο μήνες μπορεί να είναι μια αιωνιότητα. Ήταν τέλη του Μαΐου όταν στις Μαλδίβες τελείωνε το AFC Challenge Cup, μια ποδοσφαιρική διοργάνωση για “αναδυόμενες” ποδοσφαιρικά χώρες. Το Λάος, η Μιανμάρ, το Αφγανιστάν, οι γηπεδούχοι… Μαλδιβαίοι ήταν κάποιες από τις χώρες που πήραν μέρος στη διοργάνωση. Τελικά το κύπελλο το πήρε η Παλαιστίνη με 4 νίκες και μόνο μία ισοπαλία και μάλιστα χωρίς να δεχτεί το γκολ. Στον τελικό κέρδισε τις Φιλιππίνες με 1-0. Ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία της πολύπαθης Παλαιστίνης και ταυτόχρονα το εισιτήριο για τη συμμετοχή της χώρας στο Πανασιατικό κύπελλο του 2015. Κάτι σημαντικό σίγουρα για μια ομάδα που προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο εν μέσω όλων των άλλων δεινών, για μια ομάδα που έχει ποδοσφαιριστές της όπως ο Μαχμούντ Αλ Σαρσάκ να συλλαμβανόνται και αργότερα να αφήνονται ελεύθεροι ή όπως ο τερματοφύλακας Αμπου Ρουαΐς (δεν ορκίζομαι για τη σωστή προφορά) που κατηγόρηθηκε ως μέλος της Χαμάς που προμήθευσε όπλα σε συμπατριώτες του. Η κατάκτηση του κυπέλλου ήταν μια στιγμή ελπίδας.

Κι ενώ με την κατάκτηση του τίτλου τα πράγματα ήταν (φαινομενικά) καλά, λίγο καιρό αργότερα οι κατάστασεις άλλαξαν. Από τη χαρά πήγαμε στην λύπη και στις 16 Ιουλίου τέσσερα παιδιά από 9 ως 12 χρονών έχασαν τη ζωή τους στην παραλία που βρίσκονταν και έπαιζαν ποδόσφαιρο. “Μας κάνουν τη ζωή δύσκολη, το να παίζεις εδώ είναι κιχοτικό” δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του τίτλου όταν και ο προπονητής της εθνικής, ο Ιορδανός Τζαμάλ Μαχμούντ κρατήθηκε από τις αρχές και δεν του επετράπη να μπει στη χώρα. Το 2013 τρεις ποδοσφαιριστές της εθνικής που ζούσαν στη Γάζα σκοτώθηκαν μετά από βομβαρδισμούς. Η εθνική πλέον προσπαθεί κυρίως χωρίς παίκτες από τη Γάζα μια που συνήθως οι αρχές τους σταματάνε στα σημεία ελέγχου. Στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2006 η ομάδα ξεκίνησε με μια εντυπωσιακή νίκη με 8-0 επί της Ταϊπέι, στο επόμενο ματς με το Ουζμπεκιστάν κατάφερε να κατεβάσει 10 παίκτες μια που οι ποδοσφαιριστές από τη Γάζα δεν μπόρεσαν να φύγουν. Η Παλαιστίνη έχασε 3-0 το ματς και τα όνειρα σταμάτησαν νωρίς.

Η Ομοσπονδία αναγκάστηκε να ψάχνει παίκτες πλέον στο εξωτερικό, βρίσκοντας αρκετούς ποδοσφαιριστές με παλαιστινιακές ρίζες που αγωνίζονται από την Αίγυπτο μέχρι τον Καναδά. Όχι ότι το ποδόσφαιρο είναι ιδανικό στην απέναντι πλευρά. Ο Χεσούς Μπαλντατσίνι είναι ένας Αργεντίνος ποδοσφαιριστής που είχε τη φαεινή ιδέα να πάρει μεταγραφή στο Ισραήλ και την Χάποελ Ιερουσαλήμ αυτό το καλοκαίρι. “Είχα συμφωνήσει να πάω πριν αρχίσουν τα γεγονότα. Είχα υπογράψει ήδη και έπρεπε να πάω. Όσο ζούσα στην Ιερουσαλήμ δεν είχα ζήσει κάτι τέτοιο, αλλά μια μέρα παίζαμε φιλικό στο Τελ Αβίβ και ξαφνικά άρχισαν οι σειρήνες. Τρέξαμε όλοι να προφυλαχτούμε. Μετά βγήκαμε και συνεχίσαμε και στον αέρα βλέπαμε τον καπνό από το βλήμα που το σταμάτησαν στον αέρα. Έχεις στην καλύτερη 1,5-2 λεπτά για να προφυλαχτείς αν είσαι σε κάποιο μέρος μακρυά από τις συρράξεις” δήλωσε στην εφημερίδα της Αργεντινής Περφίλ. Η γυναίκα του και το παιδί του ανησυχούν, αλλά ο ίδιος προσπαθεί να τους ησυχάσει. Ακόμα όμως και στην ομάδα δεν μπορεί να ξεχαστεί, καθώς πολύ συχνά οι πιτσιρικάδες αθλητές της Χάποελ έρχονται με στρατιωτικές στολές για να προπονηθούν μια που η θητεία είναι υποχρεωτική στο Ισραήλ. “Προσπαθώ να βρίσκω πληροφορίες από την πατρίδα για να συγκρίνω με αυτά που μου λένε εδώ. Στην Αργεντινή το Ισραήλ παρουσιάζεται ως ο κακός της υπόθεσης, αλλά εδώ υποστηρίζουν ότι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τη Χαμάς που χρησιμοποιεί τους πολίτες. Είναι μια μπερδεμένη κατάσταση, με πολύ παρελθόν από πίσω.”

Τα πράγματα πάντως δεν είναι τόσο μπερδεμένα για τα αθώα θύματα που χάνονται κάθε μέρα. Την Πέμπτη το ποδόσφαιρο της χώρας είχε ακόμα ένα θύμα. Ο βετεράνος ποδοσφαιριστής Αχέντ Ζακούτ βρήκε τον θάνατο στο σπίτι του στη Γάζα ενώ κοιμόταν κατά τη διάρκεια ακόμα ενός βομβαρδισμού. Ο Ζακούτ, προπονητής και σχολιαστής πλέον, ήταν ένας από τους καλύτερους χαφ της χώρας και είχε συμμετάσχει στο ιστορικό φιλικό της Παλαιστίνης με μια ομάδα αστεριών της Γαλλίας το 1994, ανάμεσά τους κι ο Μισέλ Πλατινί. Αλλά και πριν ακόμα τον φετινό “πόλεμο” τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Toν Ιανουάριο δυο νεαροί ποδοσφαιριστές της Αμπού Ντις πυροβολήθηκαν από ελεύθερος σκοπευτές. Πρώτα τραυματίστηκε ο ένας και όταν ο δεύτερος προσπάθησε να τον σώσει δέχτηκε κι αυτός πυρά. Στο νοσοκομείο έμαθαν ότι δεν θα μπορέσουν να ξαναπαίξουν ποδόσφαιρο. Οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν ότι οι δυο νεαροί επιχείρησαν να πετάξουν μία βόμβα. Δυστυχώς, τα συμβάντα αυτά δεν φαίνεται ότι θα σταματήσουν σύντομα με όλα όσα συνεχίζουν να γίνονται. Άλλωστε πριν σχεδόν δυο χρόνια λέγαμε για τους κύκλους που κάνει η ζωή στη συγκεκριμένη περιοχή.