Το Δυναμικό Εισιτήριο
Μια είδηση που πέρασε στα ψιλά στην Αγγλία μετά την έναρξη του πρωταθλήματος και τις μεταγραφές που ακόμα συνεχίζονται είναι ότι κάποιοι σύλλογοι σκέφτονται να αλλάξουν την πολιτική τους στις τιμές των εισιτηρίων. Την Παρασκευή 15 Αυγούστου πριν την επίσημη έναρξη της Πρέμιερ Λιγκ, ομάδες οπαδών συγκεντρώθηκαν σε διάφορες πόλεις, αλλά κυρίως στο Λονδίνο, για να διαμαρτυρηθούν για τις τιμές των εισιτηρίων. Ειδικά για μερικά εκτός έδρας παιχνίδια οι τιμές ξεκινούν από τις 65 λίρες (περίπου €80), πράγμα που απομακρύνει το παιχνίδι από τη μεγάλη μάζα των φιλάθλων.
Ο βρετανικός τύπος χρησιμοποιεί πολύ συχνά το παράδειγμα της Γερμανίας για το πως γίνεται και το προϊόν να αναβαθμίζεται και τα εισιτήρια να παραμένουν σε λογικές τιμές. Μια μελέτη Γερμανών οικονομολόγων στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης έδειξε ότι το γερμανικό πρωτάθλημα μπόρεσε να απορροφήσει πολύ άνετα το κόστος της κατασκευής νέων γηπέδων για το Μουντιάλ του 2006 και δε μετακύλησε το κόστος αυτό στους θεατές, κάτι που έγινε κατά κανόνα στην Αγγλία μετά τις συστάσεις της έκθεσης Τέυλορ. Αλλά τώρα οι Άγγλοι περνάνε σε ένα άλλο επίπεδο και μια μέθοδο που είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στις ΗΠΑ.
Η μέθοδος ονομάζεται Dynamic Pricing και στην πραγματικότητα είναι ένα μοντέλο τιμαρίθμησης. Το εφάρμοσαν πρώτη φορά το 2009 ομάδες μπέιζμπολ και πλέον είναι ο τρόπος με τον οποίο βγαίνουν οι τιμές των εισιτηρίων σε όλα τα αμερικανικά σπορ. Δουλεύει σχετικά απλά: Βάζουν σε ένα μοντέλο όλα τα παιχνίδια, τα χωρίζουν ανάλογα με τη ζήτηση που είχαν σε προηγούμενα έτη, βλέπουν πόσα καθίσματα είχαν μείνει άδεια στα χαμηλής ζήτησης και πόσους φιλάθλους δεν εξυπηρέτησαν στα υψηλής ζήτησης. Σε δεύτερο επίπεδο μπαίνουν μεταβλητές απόδοσης. Το πόσο καλά τα πάει η ομάδα επιδρά στην τιμή των εισιτηρίων. Μετά ας πούμε από κάθε νίκη ανεβαίνει η τιμή και μετά από κάθε ήττα πέφτει. Σε τρίτο επίπεδο εισάγονται οι ώρες των παιχνιδιών. Σαββατοκύριακο βράδυ είναι πιο ακριβό από μεσοβδόμαδο παιχνίδι. Στο τελευταίο επίπεδο περιλαμβάνεται και ο καιρός. Αυτά μπαίνουν σε ένα πολύπλοκο λογισμικό που βγάζει τιμές που διαφοροποιούνται ανά παιχνίδι.
Επειδή λόγω Αμερικανών ιδιοκτητών η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι από τις ομάδες που σκέφτονται να το εφαρμόσουν, με τις παραπάνω μεταβλητές ο γενικός λογιστής δεν πρέπει να πέταξε από τη χαρά του. Η εφαρμοσιμότητα όμως του συστήματος είναι εξαιρετικά προβληματική στην Ευρώπη. Εδώ, με τη λογική των εισιτηρίων διαρκείας, αλλά και των μελών η μέθοδος είναι δύσκολο να πιάσει τόπο. Το σύστημα δουλεύει και βγάζει τιμές για εισιτήρια όσο εξελίσσεται η σεζόν. Οι περισσότερες αγγλικές ομάδες κλείνουν το 80% των θέσεών τους με εισιτήρια διαρκείας και για τα υπόλοιπα έχουν αυστηρή προτεραιότητα τα μέλη ανάλογα σε ποια βαθμίδα είναι (χρυσά, αργυρά, κόκκινα, λευκά, κτλ). Επίσης, η προπώληση των εισιτηρίων καλύπτει περίπου το 90% της σεζόν. Μετά παίζουν επιστροφές, ανταλλαγές, μαύρη αγορά, αλλά σε κάθε περίσταση το ποσοστό δεν ξεπερνά το 5% των εισιτηρίων για τις περισσότερες ομάδες της Πρέμιερ. Τώρα, αν για τόσο λίγα εισιτήρια σκέφτονται να περάσουν ένα τόσο ακριβό λογισμικό τι να πω. Στη χώρα που ο Άντυ Κάρολ κάνει 40 εκατομμύρια μεταγραφή, όλα να τα περιμένεις.
Πέρα από αυτά, μια τέτοια λογική έρχεται σε αντίθεση με το ίδιο το άθλημα και τη δημοφιλία του, όσο και με τις αγγλικές παραδόσεις. Το εισιτήριο είναι για τον Άγγλο η απόδειξη της αγάπης του στην ομάδα. Το γουστάρει να το έχει, να ξέρει πόσο κάνει και να δουλεύει τη βδομάδα, το μήνα, ή όσο χρειάζεται για να πάει με το παιδί του ή τα φιλαράκια του γήπεδο. Δεν μπορώ να φανταστώ τον Τζο να παρακολουθεί τις τιμές των εισιτηρίων να αλλάζουν σαν μετοχές στο Σίτυ. Ελπίζω να έχουν το ίδιο πρόβλημα και οι διοικήσεις πριν αλλάξουν και αυτό στο πιο δημοφιλές παιχνίδι στο Νησί.
9 σχόλια σχετικά με το “Το Δυναμικό Εισιτήριο”
Πολύ χρήσιμο και για τη Σούπερ Λιγκ αυτό.
Γελάει ο κόσμος..
Το βασικό πρόβλημα είναι να προσπαθείς να μεταφέρεις τεχνικές από άλλες κουλτούρες και συστήματα και να νομίζεις ότι αποδίδουν παντού
Στη χωρα που ο Αντυ ο Καρολ μας επεισε να πεταξουμε 40 εκατομμυρια στο βροντο ολα να τα περιμενεις,σωστα.Βεβαια αποψη μου ειναι πως θα επρεπε να παρει μια ευκαιρια αυτο το μετρο,γιατι ειναι αδικο για τους μη κατοχους εισιτηριου διαρκειας να πρεπει να κανουν αιτηση για να δουν ενα ματς..
Η δυναμική τιμολόγηση δεν είναι ο καθορισμός της τιμής με βάση την ζήτηση των προηγούμενων αγώνων, τον καιρό και την φόρμα των αντιπάλων. Αυτή είναι απλή τιμολόγηση.
Η δυναμική τιμολόγηση είναι η μεταβολή των τιμών για να ματσάρει η προσφορά την ζήτηση. Σκεφτείτε τους πωλητές των λαϊκών αγορών. Ξεκινούν με μία τιμή Χ και όσο περνάει η ώρα μειώνουν τις τιμές προσπαθώντας να αδειάσουν τους πάγκους τους(προσφορά=ζήτηση σημαίνει ότι ο πάγκος είναι άδειος). Ένα άλλο παράδειγμα, πιο κοντά στις ποδοσφαιρικές ομάδες είναι η τιμολόγηση των αεροπορικών εισιτηρίων των οποίων οι τιμές μεταβάλλονται από μέρα σε μέρα και εξαρτώνται κατά βάση από τη ζήτηση στην αγορά(και την ελαστικότητα της ζήτησης, αλλά μην μπλέξουμε τώρα). Άλλη τιμή έχει το εισιτήριο Αθήνα-Χίθροου στις 10 Αυγούστου κι άλλη στις 10 Νοέμβρη.
Πέρα από τα αεροπορικά εισιτήρια οι Άγγλοι είναι αρκετά συνηθισμένοι στην δυναμική τιμολόγηση. Αυτή εφαρμόζεται στα τραίνα, στις συναυλίες, ακόμα και στα σούπερ μάρκετ με τα προϊόντα που πλησιάζουν την ημερομηνία λήξης τους. Ειδικά στο ποδόσφαιρο οι ομάδες της Πρέμιερ Ληγκ δεν είναι οι πρώτες που δοκιμάζουν το σύστημα. Οι Derby, Cardiff και Bristol πειραματίστηκαν με την δυναμική τιμολόγηση το 2012, όταν έπαιζαν στην Championship.
Όσο για την κοινωνική δικαιοσύνη της δυναμικής τιμολόγησης, αυτή εξαρτάται από τις προθέσεις του συλλόγου. Η δυναμική τιμολόγηση στην πράξη δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν αλγόριθμο που ανεβάζει τις τιμές όταν ανεβαίνει η ζήτηση και τις κατεβάζει όταν αυτή κατεβαίνει. Πόσο θα τις ανεβάζει και πόσα εισιτήρια θα διατίθονται προς πώληση με αυτόν τον τρόπο είναι καθαρά απόφαση της ομάδας. Στο παράδειγμα της Championship δεν υπήρχε ανώτατο όριο στην τιμή του εισιτηρίου, αλλά υπήρχε κατώτατο(έτσι ώστε οι κάτοχοι διαρκείας να μην αισθάνονται αδικημένοι). Όταν εισήγαγαν την μέθοδο οι Τορόντο Ράπτορς, τα εισιτήρια δεν μπορούσαν να είναι ακριβότερα από $4 από την αρχική τιμή και μόνο 1300 θέσεις συμμετείχαν στην πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος. Το πανεπιστήμιο Northwestern εφάρμοσε πιλοτικά την δυναμική τιμολόγηση για κάποιους αγώνες της ομάδας μπάσκετ του πέρσι με την τιμή να είναι αυστηρά μειούμενη και όλους τους αγοραστές να πληρώνουν την τιμή του τελευταίου εισιτηρίου ή την ελάχιστη τιμή που είχε καθορίσει η ομάδα, όποια από τις δύο ήταν μεγαλύτερη.
Κάθε πωλητής λειτουργεί σε διαφορετικό περιβάλλον κι έχει διαφορετικούς στόχους, αυτοί καθορίζουν τον αλγόριθμο δυναμικής τιμολόγησης που εφαρμόζει με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μην εκπλαγείτε αν δείτε τις Γερμανικές ομάδες να εφαρμόζουν την δυναμική τιμολόγηση στο μέλλον με πιο φιλικούς στους οπαδούς τους αλγορίθμους.
Έγραψα ένα σχόλιο όπου εξηγώ τι είναι η δυναμική τιμολόγηση(δεν είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεται στο άρθρο) και δίνω μερικά παραδείγματα, όπως εκείνο των ομάδων της Τσάμπιονσιπ που την εφαρμόζουν δύο χρόνια τώρα. Υποθέτω ότι το έχει κρατήσει η σπαμοπαγίδα γιατί περιέχει λινκ σε άρθρο του BBC.
Αυτό που ξέχασα να πω είναι ότι τα χαρακτηριστικά της EPL είναι πιο κοντά σε αυτά του NFL, όπου η δυναμική τιμολόγηση δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση, παρά σε αυτά του MLB, όπου κάνει θραύση. Η εφαρμογή της στο ΝΒΑ έγινε κατόπιν συμφωνιών με εξειδικευμένες και έμπειρες εταιρείες consulting οι οποίες έχουν έτοιμο το λογισμικό και το προσωπικό ενώ έπαιρναν μέρος των εσόδων. Επίσης στην αρχή πάντα υπήρχε δοκιμαστική περίοδος με περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Οπότε η όλη ιστορία μάλλον δεν είναι τόσο ακριβή για τις ομάδες.
@th.alys
Ευχαριστούμε για την ανάλυση, αλλά δε βλέπω να διαφωνούμε. Εξήγησα στο άρθρο πως δουλεύουν οι μεταβλητές. Τα στάδια για το πως λειτουργεί το σύστημα τα πήρα από ένα ακαδημαϊκό άρθρο 2 Γερμανών οικονομολόγων που είχαν κάνει μία έρευνα το 2012 για το αν είναι εφαρμόσιμο το μέτρο στη Bundesliga. Για ένα αλγόριθμο μιλάω και εγώ, απλώς έγραψα σε απλά Ελληνικά το πως εισάγονται και δουλεύουν οι μεταβλητές.
Το πρωτοεφάρμοσε το 2009 η ομάδα του San Francisco στο baseball. Μετά έγινε λίγο μόδα, όμως η διάρθρωση των αμερικανικών σπορ είναι τελείως διαφορετική και το σύστημα μπορεί να λειτουργήσει. Η ομάδα με τα περισσότερα διαρκείας είναι οι NY Yankees που έχουν 22% των θέσεων κατειλημμένων θέσεων. Όταν έχεις 78% των θέσεων να διαμοιράζεται ελεύθερα μπορείς να έχεις τέτοια μέτρα που θα σου μεγιστοποιήσουν τα κέρδη και θα σου γεμίσουν το γήπεδο. Όταν έχεις πληρότητα 98% όπως στα γήπεδα της Αγγλίας ή της Γερμανίας πως να το κάνεις αυτό;
Η μόνη μου διαφωνία και ο λόγος που έγραψα το σχόλιο ήταν ότι, όπως καταλαβαίνω το άρθρο, η δυναμική τιμολόγηση φαίνεται να είναι “τιμές που διαφοροποιούνται ανά παιχνίδι.” Η δυναμική τιμολόγηση όμως είναι τιμές που διαφοροποιούνται για το ίδιο παιχνίδι.. Η διαδικασία που περιγράφετε χωρίς την μεταβολή των τιμών για το ίδιο παιχνίδι λέγεται μεταβλητή τιμολόγηση(variable pricing), είναι αδερφάκι της δυναμικής και συχνά, παρότι λανθασμένα, οι όροι χρησιμοποιούνται σα να σημαίνουν ακριβώς το ίδιο.
Υποθέτω ότι το άρθρο στο οποίο αναφέρεστε είναι το Ticket Pricing in European Football – Analysis and Implications των Nufer και Fischer. Στην ενότητα 4.2 γράφουν:
“Dynamic pricing involves the application of sophisticated pricing software that helps teams to accurately set and adjust ticket prices in real-time”
Η διαφωνία(ένσταση/παρατήρηση/συμβουλή/δε χάθηκε κι ο κόσμος) μου είναι ότι στην παρούσα ανάρτηση το τονισμένο κομμάτι δεν είναι εμφανές σε κάποιον που δεν γνωρίζει τι είναι η δυναμική τιμολόγηση ενώ είναι ακριβώς αυτό που επιφέρει τον χαρακτηρισμό δυναμική.
Τώρα σχετικά με τις προοπτικές του στην Αγγλία, μόνο εικασίες(έστω πληροφορημένες) μπορώ να κάνω. Αρχικά υποθέτω ότι μέρος των εισιτηρίων που βγαίνουν σε προπώληση θα υπόκεινται σε δυναμική τιμολόγηση. Άρα το μέγιστο ποσοστό των εισιτηρίων που θα μπορούν να πουληθούν με αυτόν τον τρόπο θα είναι περίπου το 20% των συνολικών(όλα πλην των διαρκείας δηλαδή). Έπειτα, στο άρθρο των δύο Γερμανών, στην ενότητα 4.4.2 γράφουν:
“For clubs with regular sell-outs and excess ticket demand, dynamic pricing represents a tremendous revenue opportunity”. Σε απλά ελληνικά, η δυναμική τιμολόγηση τους επιτρέπει να μεγιστοποιήσουν την τιμή των εισιτηρίων. Ακόμα πιο απλά: Αν δεν υπάρξουν ειδικές προβλέψεις, τα μεγάλα κλαμπς θα τα βλέπουν μόνο εκατομμυριούχοι(υπερβάλλω λίγο, κατά ένα ψηφίο ίσως), κάτοχοι εταιρικών προσκλήσεων και διαρκείας. Περιθώριο κερδοφορίας φαίνεται να υπάρχει μια φορά. Ως αντίλογος υπάρχει το NFL, που μοιάζει αρκετά με την EPL. Εκεί μόλις φέτος οι Πάτριοτς, οι Λάιονς, οι Μπιλς και οι Ντόλφινς υιοθέτησαν την μεταβλητή(όχι δυναμική) τιμολόγηση. Για το κόστος της εφαρμογής τους στις ομάδες, όπως έγραψα, συνήθως υπάρχει δοκιμαστική περίοδος και τα οι εταιρείες που αναλαμβάνουν την λειτουργία αμοίβονται με πσοσοτά. Οπότε, σε αυτή την φάση, δύσκολα να κοστίσει παραπάνω από όσο ο Μαυρίας.
Στην Τσάμπιονσιπ 3 ομάδες εφάρμοσαν την δυναμική τιμολόγηση το 2012 και 60% των οπαδών της Κάρντιφ δήλωσε ότι προτιμάει το σύστημα αυτό από το παραδοσιακό. Κάτι που δείχνει ότι τουλάχιστον ο Ουαλός Τζο δεν έχει πρόβλημα να βλέπει τις τιμές των εισιτηρίων να αλλάζουν σαν τις μετοχές στο Σίτυ ή έστω σαν τις τιμές των εισιτηρίων των τραίνων.
να εφαρμοστει και στην ελλαδα (αλλα με τους αγγλικους αλγοριθμους προσθετοντας τους παραγοντες “παροχες στον πελατη”, “προσφερομενο θεαμα” και “ενδιαφερον ως προς την εξελιξη του πρωταθληματος”).
θα μας εβγαζε τα εισιτηρια του ολυμπιακου στα 3 ευρω, των περισσοτερων ομαδων στα 0,5 ευρω και σε μερικες θα επαιρνες και ενα ευρω στο χερι αν πηγαινες γηπεδο.
@th.alys Ναι ακριβώς. Είναι η διαφοροποίηση της τιμής για το παιχνίδι, στηρίζεται όμως τόσο στη δημοφιλία ενός παιχνιδιού άρα στη ζήτηση που θα έχει, όσο και στις επιδόσεις της ομάδας. Μιλάμε για την ίδια έρευνα επίσης. Ξανά ευχαριστούμε για τη διεξοδική ανάλυση. Έχω τις αμφιβολίες μου για την Premier League ακόμα για τις περισσότερες ομάδες. Σύλλογοι όπως η Fulham (παρόλο που έπεσε) με μικρή οπαδική βάση έχει νόημα να το κάνουν. Οι σύλλογοι από την 8η θέση και επάνω ή ομάδες με τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών όπως η Aston Vila ή η Leicester που έχουν πληρότητα έτσι και αλλιώς πώς άραγε. Ειδικά το σύστημα με τα μέλη και τα clubs κοντράρει άσχημα το dynamic pricing.
Καταλαβαίνεις ότι αν τα έγραφα όλα αυτά θα ήταν ακαδημαϊκή εργασία και όχι post στο sombrero.
@kots Το χειρότερο είναι ότι δε θα αφορούσε μόλις το 20% των εισιτηρίων, αλλά περίπου το 80%.