Δώσε την Μπάλα στον Παππού

Εικόνα 1: Καφενείο Σάββατο ή Κυριακή βράδυ. Μπαρμπάδες κάθονται με το ουζάκι/τσίπουρο/ρακές τους και βλέπουν μπάλα. Εκεί που παρακολουθούν τους διάφορους Μέσι, Κριστιάνο και λοιπά θα αρχίσουν να λένε ότι εκείνη την ντρίπλα την είχε κάνει και ο Νεστορίδης το 1960, η πάσα τους θύμισε Δομάζο, το σουτ τον Σιδέρη. Θα λένε πράγματα που έζησαν και το πως χάλασε το ποδόσφαιρο. Τι ωραία που ήταν τότε που έπαιζαν στα χώματα!

Εικόνα 2: Προπονητικό κέντρο της Μίλαν τρία χρόνια πριν. Οι παίχτες ετοιμάζονται για προπόνηση και παίρνουν πρώτα τα χάπια τους για αρθριτικά, πήξη του αίματος, χοληστερίνη και ότι τέλος πάντων μπορεί να έχει κάποιος σε αυτές τις ηλικίες. Λίγες μέρες μετά στο ντέρμπι ντε λα Μαντονίνα βρίσκουν τον Χαβιέ Ζανέτι και του λένε “και εσύ εδώ πάλι”; Ανταλλάσσουν μαζί με τα σημαιάκια συνταγές γιατρών και όταν ο Φιλίπο Ινζάγκι βγαίνει τετ-α-τετ ακούγεται από τους καναπέδες του Πιεμόντε σε άψογα Λομβαδρικά Ιταλικά «Βάλ’ το μωρή μουστόγρια».

Εικόνα 3: Ο Ντίκι Μπόρθουϊκ.

Γεννημένος το 1935 συνεχίζει να παίζει έξω δεξιά ανελλιπώς από τα 12 του χρόνια. Παρόλο που κατάγεται από τη Σκωτία, πράγμα που σε λίγο καιρό ίσως τον αναγκάσει να πιάνει θέση ξένου, από τα 18 του χρόνια παίζει στη Γουέιμουθ της Νότιας Αγγλίας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της γενέτειράς του Ρόσιρ. Στα 18 του ψάχνοντας για δουλειά κατέβηκε στο Νότο. Εκεί ένας εργοδότης του είπε ότι θα του δώσει δουλειά μόνο αν έπαιζε μπάλα. Περήφανος ο Ντίκι του έβγαλε το δελτίο που είχε στη Ρόσιρ. Τον έβαλε στην ομάδα του εργοστασίου του, τους Γουάιχεντ Τορπίντο Γουορκς. Έτσι, ξεκίνησε μια καριέρα που δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Πριν τρία χρόνια σε συνέντευξή του στη Daily Mail είχε πει ότι είχε μόνο έναν σοβαρό τραυματισμό στην καριέρα του, στον αυχένα, που τον άφησε σχεδόν 9 μήνες έξω. Πρόσφατα αυτό, το 1961. Από τότε λέει ότι προσέχει περισσότερο. Δεν έχει αποβληθεί ποτέ στην καριέρα του, αλλά θεωρεί τον εαυτό του δυναμικό και δίκαιο παίχτη. Ζήλευε που ενώ ήταν στο σωστή ηλικία δεν είχε το ταλέντο να είναι στην εθνική ομάδα της Αγγλίας του 1966 και έτσι αναπλήρωσε αυτό με τη μακροζωία του στα γήπεδα. Έκλεισε τη συνέντευξή του δηλώνοντας ξεκάθαρα, το λες και ‘έστειλε μήνυμα στον προπονητή του’, ότι τα γόνατά του και οι αρθρώσεις τον κρατάνε ακόμα και μπορεί να προσφέρει για μερικά χρόνια.

Ο προπονητής του από την άλλη τον θαυμάζει για το κουράγιο και τη θέλησή του, για το γεγονός ότι συμμετέχει στις προπονήσεις, αλλά όταν ρωτήθηκε αν γίνεται να τον βάλει μέσα είπε ότι αυτό δεν είναι δυνατόν. Όμως το Γουέιμουθ πάει στο γήπεδο και στέκεται στις διπλανές ταράτσες για να δει τοn Ντίκι να αλωνίζει να οργώνει τη δεξιά πλευρά σαν γέρικο άλογο. Είναι η φίρμα της ομάδας και η μασκότ της. Και είναι ο μόνος στο ρόστερ που έχει κατακτήσει τρόπαια στις τοπικές κατηγορίες. Και για αυτό το λόγο ο Ντίκι συνεχίζει. Γιατί απλώς γουστάρει να ακούει από την εξέδρα το δεκαοχτάχρονο τσαβ να φωνάζει: Δώσε τη μπάλα στον παππού!

The Oldest Footballer in England from Knickerbockerglory TV on Vimeo.