Τα 15 Λεπτά της Σιγής
Την προηγούμενη αγωνιστική στη Τσβάιτε-λίγκα συνέβη κάτι για το οποίο το sombrero μάχεται χρόνια τώρα. Ειδικά ο γραφων έχει μια παραπάνω αδυναμία στο θέμα, καθώς σχετίζεται με το πρώτο του κείμενο στο σάιτ (μιλάω σε γ’ ενικό για τον εαυτό μου όπως ο Ετό καλή ώρα). Το παιχνίδι ήταν μεταξύ της Ουνιόν Βερολίνου και της Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ (Λειψία είναι αυτό). Το γήπεδο της Ουνιόν, Άλτε Φούστεραι, έχει χωρητικότητα 20.000 θεατές. Έχοντας πάρει σχετική άδεια από τη διοίκηση του συλλόγου, οι οργανωμένοι οπαδοί μοίραζαν στις εισόδους μαύρα πόντζο και ένα φυλλάδιο που έγραφε: «Η ποδοσφαιρική κουλτούρα πεθαίνει στη Λειψία, στην Ουνιόν είναι ζωντανή».
Γενικότερα η ομάδα της Λειψίας δεν περνάει καλά εκτός έδρας. Τα τελευταία πέντε χρόνια που η Αυστριακή πολυεθνική την έχει αγοράσει έχει γίνει κόκκινο πανί για τους αντίπαλους οπαδούς. Τα χρήματα που έχουν πέσει είναι πάρα πολλά για ομάδα της κατηγορίας της (ανέβηκε πέρυσι ως δεύτερη από τα ερασιτεχνικά στην Τσβάιτε-Λίγκα) και το σχέδιο της Ρεντ Μπουλ είναι τόσο φιλόδοξο που επιδιώκει να κοντράρει στα ίσια την Μπάγερν Μονάχου. Στο Άλτε Φούστεράι όμως 20.000 οπαδοί ντυμένοι στα μαύρα για 15 λεπτά τήρησαν απόλυτη σιγή. Σιωπηλή διαμαρτυρία, μνημόσυνο, για ένα ποδόσφαιρο που πεθαίνει. Στο τέλος του δεκαπενταλέπτου σηκώθηκε πανό που έγραφε: Το ποδόσφαιρο χρειάζεται συμμετοχή των εργαζομένων, αφοσίωση, όρθιους στις εξέδρες, συναίσθημα, οικονομικό φερ πλέυ, παράδοση, διαφάνεια, πάθος, ιστορία και ανεξαρτησία.
Οι οργανωμένοι της Ουνιόν Βερολίνου μπορεί να μην έχουν τη φήμη εκείνων της Ζενκ Πάουλι, όμως το ότι ο ύμνος της ομάδας είναι πανκ, δίνει τον τόνο. Η Ουνιόν είναι η αριστερή ομάδα του Βερολίνου και πέρα από την παραδοσιακή της κόντρα με τη Χέρτα έχει και άλλους εχθρούς. Στο φυλλάδιο που μοίραζαν οι οργανωμένοι έγραφαν ότι «Ο σημερινός αντίπαλος ενσαρκώνει όλα όσα εμείς στην Ουνιόν δε θέλουμε από το ποδόσφαιρο… Ένα προϊόν μάρκετινγκ που προωθείται από οικονομικά συμφέροντα, μισθώνει παίχτες που έχουν το σήμα του ευρώ στα μάτια τους». Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν οι οπαδοί της Ουνιόν με τη Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ είναι ότι είναι μόλις ο τρίτος σύλλογος, μετά τις Λεβερκούζεν και Βόλσφμπουργκ, που σπάει την διοικητική παράδοση στη Γερμανία και η πλειοψηφία των μετοχών του δεν ανήκει στους οπαδούς.
Η Ουνιόν κέρδισε το παιχνίδι με 2-1, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Ο Ταύρος έχει περισσότερες πιθανότητες να ανέβει κατηγορία. Αυτό το καλοκαίρι μόνο η διοίκηση έχει δώσει πάνω από €12 εκατομμύρια για μεταγραφές παιχτών, ποσό εξωφρενικό για τη Τσβάιτε-Λίγκα. Αντίθετα το 2009, 1500 οπαδοί της Ουνιόν προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς να ανακαινίσουν το στάδιο της ομάδας, ενώ την περίοδο του Μουντιάλ είχαν ζητήσει από τη διοίκηση να βάλει γιγαντοοθόνη στο γήπεδο και εκείνοι έφεραν καναπέδες από τα σπίτια τους για να δουν τα ματς όλοι μαζί, σαν οπαδοί.
Η διοίκηση της Ρεντ Μπουλ πατάει στο γεγονός ότι μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το Ανατολικό-Γερμανικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Λέει ότι η Ρεντ Μπουλ είναι ομάδα του μέλλοντος. Όμως πολλοί σύλλογοι στη Γερμανία αντιδρούν και δε δέχονται να κλείσουν φιλικά με τη Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ. Η Ουνιόν ήταν μια από αυτές το καλοκαίρι και οι οπαδοί της πέταξαν τότε πατημένα κουτάκια Ρεντ Μπουλ και έγραψαν «πουλάμε την ψυχή μας, αλλά όχι στον οποιονδήποτε». Ακολούθησαν η Νυρεμβέργη, η Στουτγάρδη και η Μπόχουμ.
Ακόμα και στη Λειψία ο κόσμος δεν είναι τόσο ενωμένος, ή έστω θαμπωμένος από τις προοπτικές του συλλόγου. Έχει δημιουργηθεί ένας όμιλος οπαδών, οι Ραζενμπαλίστεν, που θέλουν μια ομάδα στη Λειψία μακρυά από τις πολυεθνικές. Η αφορμή ήταν ο παραλίγο αποκλεισμός της Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ από τη Τσβάιτε-Λίγκα λόγω του ότι δεν είχε μέλη. Άνοιξε μια διαδικασία η διοίκηση με πολύ ακριβές συμμετοχές και τελικά ενέγραψε 300 μέλη. Οι Ραζενμπαλίστεν επιδιώκουν το ανάποδο. Να γίνει ο σύλλογος όπως κάθε άλλος γερμανικός, σύλλογος οπαδών. «Να κρατήσουμε μόνο τα καλά του συλλόγου και να πούμε όχι στους χορηγούς». Δύσκολα πράγματα, αλλά ο ρομαντισμός είναι δωρεάν, πέρα από ωραίος.
6 σχόλια σχετικά με το “Τα 15 Λεπτά της Σιγής”
Για οποιον ενδιαφερεται κανω μια μεταφρασουλα στο κειμενο, δια να πειτε ολοι τι καταπληκτικος μεταφραστης ειμαι και τι ταλεντο στερηθηκε η ελληνικη μεταφρασις. Σκαω.
” !Το σημερινο παιχνιδι δεν μπορει να ειναι ενα απλο παιχνιδι, ουτε για εμας τους οπαδους, ουτε για την ομαδα μας. Ο σημερινος αντιπαλος συμβολιζει ολα οσα εμεις, ως οπαδοι της Ουνιον, δεν θελουμε να βλεπουμε στο ποδοσφαιρο. Ενα προιον του μαρκετινγκ, το οποιο ξεφυτρωσε απο οικονομικα συμφεροντα και υβριζει την εννοια του ποδοσφαιρικου σωματειου. Παικτες φραγκοφονιαδες, που θελουν την γρηγορη και εξαγορασμενη επιτυχια και τους οπαδους – καταναλωτες που βρισκονται στο ιδιο μηκος κυματος και δεν εχουν ακουσει, ουτε προκειται να ακουσουν λεξεις οπως συμμετοχη και κινητοποιηση.
Σε συνεννοηση με τους διοικουντες της Ουνιον, θα προχωρησουμε σε μια κινηση αντιδρασης, η οποια εξυπακουεται οτι δεν απευθυνεται εναντια στην ομαδα μας, διοτι εχει ηδη γνωση αυτης της κινησης.”
Τα υπολοιπα ειναι περιγραφη που εκανε ηδη το σομπρερο.
Παντως και πριν την Λειψια υπηρχε η Χοφενχαιμ, που κινηθηκε λιγο πολυ στο ιδιο μοτιβο. Μαλλον την διαφορα κανει οτι ο προεδρος της ομαδας δεν πουλαει αναψυκτικα.
Γενικα το ποδοσφαιρο στην Ανατολικη Γερμανια ειναι πικραμενη υποθεση: εχουν εξαφανιστει ολες οι ομαδες σχεδον απο τον ποδοσφαιρικο χαρτη και το γεγονος οτι εχτιστηκε ποδοσφαιρικο γηπεδο στην Λειψια ψιλομυριζε οτι θα υπαρξει εμπλοκη ενος καρχαρια οπως η Red Bull.
Αλλα απο την αλλη, who am i to judge?
Stoperhaimer Θα σου απευθυνθώ ως μεσαιωνικός φιλόσοφος προς μοντερνιστή φιλόσοφο: Φυσικά και μπορούμε να κρίνουμε, αυτή είναι η δουλειά μας άλλωστε.
Στην τελική οι πολυεθνικές βλέπουν τους οπαδούς ως πελάτες. Αν η Λειψιανοί και οι υπόλοιποι δείξουν με την αντίδραση και την αποχή τους ότι το προϊόν αυτό δεν πουλάει υπάρχει ελπίδα.
Όσο για το ποδόσφαιρο και την Ανατολική Γερμανία, έχεις πολύ δίκιο, αλλά τα μεγάλα κεφάλαια είναι στη Δύση και ο κόσμος μόνος του δυστυχώς δε φτάνει.
Το who am i to judge φιλτατε Ραμον εχει να κανει οτι ειμαι κυριως μπασκετικος, οπου οι ομαδες εξαφανιζονται εν μια νυκτι (παλιοτερα στο ΝΒΑ, τωρα και σε εμας), οποτε ανακαλυψα σχετικα αργα (κατα την παραμονη μου στο εξωτερικο) τι εστι ποδοσφαιρικη κουλτουρα. Συνηθως αποφευγω να εκφερω αποψη σε θεματα που δεν ειμαι καλος γνωστης, για να μην γινομαι ρεζιλης.
Παντα θα υπαρχουν 2 καστες: αυτοι που στηριζουν μια ομαδα επειδη υπαρχει καποιο ψυχικο δεσιμο και αυτοι που στηριζουν μια ομαδα γιατι ειναι cool, hype και αλλες τετοιες λεξουλες που μου προκαλουν ανακλαστικο εμετο. Χαζευοντας διαφορα σχολια στο ιντερνετ διαπιστωσα οτι κοσμος φοβαται οτι η ομαδα της Λειψιας θα οποτελεσει τον δουρειο ιππο προς μια “αγγλοποιηση” του γερμανικου οπαδικου κινηματος, οπου η ποδοσφαιρικη ατμοσφαιρα θα εχει εκλειψει πληρως και θα ειναι οπως μια επισκεψη στο μουσειο η στο θεατρο.
Το θεωρω λιγο δυσκολο να γινει στην Γερμανια, απο την αλλη αυτο που πιστευω οτι ενοχλησε τον κοσμο ειναι η επιθετικη πολιτικη της και οι λεγομενες (συγγνωμη για την χυδαιοτητα) “πουστιτσες”: αυτα τα νομικα κολπα δηλαδη, τα οποια προφανως ειναι στο γραμμα του νομου, αλλα καθολου στο πνευμα. Ουτε η Λεβερκουζεν θεωρειται αντιπαθητικη ομαδα, ουτε η Βολφσμπουργκ. Κι ομως και οι δυο εχουν χορηγο παγκοσμιας κλασης. Φταιει ισως το γεγονος οτι εκαναν το αγροτικο τους σε κατωτερες κατηγοριες? Ειναι καποιος αλλος λογος?
Στην Ανατολικη Γερμανια ειναι πολλα προβληματα και ειναι κυριως κοινονικοπολιτικα. Και ακιρβως επειδη σιγα σιγα χτυπαει η κριση και την Δυτικη Γερμανια, τα προβληματα αυτα εντεινονται ακομη περισσοτερο.
ασχετα με το ποδοσφαιρο, η συγκεκριμενη ειδηση μας δειχνει ποσο πισω απ τους ευρωπαιους ειμαστε σε ομοψυχια αλληλεγγυη.
@ kots Προφανώς και έχεις δίκιο. Σε ζητήματα συλλογικής δράσης είμαστε ακόμα πολλά χρόνια πίσω
@Stoperhaimer
Δεν έχει σημασία αν γουστάρεις κάποιο άθλημα περισσότερο από κάποιο άλλο, αν παρακολουθείς κάτι και σε γεμίζει με συγκεκριμένους όρους, αυτούς τους όρους ψάχνεις.
Σε κάθε περίσταση η ιστορία της Λειψίας είναι λίγο διαφορετική από εκείνη των Leverkusen & Wolfsburg. Τόσο η Bayer στο Leverkusen, όσο και η Volkswagen στο Wolfsburg είναι κομμάτια των τοπικών κοινωνιών. Έχουν τα εργοστάσιά τους εκεί και η ζωή των 2 πόλεων περιστρέφεται γύρω από αυτά. Ο πληθυσμός δουλεύει σε αυτά και οι 2 εταιρίες δίνουν δουλειά και βοηθούν στην ανάπτυξη των πόλεων. Αντίθετα, η Red Bull έχει έδρα την Αυστρία. Η ενασχόλησή της με τη Λειψία έχει λογική marketing ή χειρότερα leasing. Δεν προσφέρει τίποτα στην τοπική κοινωνία. Γι αυτό γίνεται ακόμα πιο αντιπαθής.
@Ramon
Καταρχην καλημερες. Σαφως και εχεις δικιο με τους ορους, απλως για να σου αναφερω ενα απλο παραδειγμα: στο μπασκετ επεσε Β’ η ΑΕΚ και δεν ετρεξε καστανο. Στο ποδοσφαιρο επεσε η ΑΕΚ Γ’ και εγινε πατιρντι. Ενω και οι δυο ομαδες εχουν ιστορια, μην σου πω κιολας η μπασκετικη σαφως ανωτερη.
Η αληθεια ειναι οτι δεν μου περασε στιγμη απο το μυαλο, το ντουγανι, αυτο που ειπες σχετικα με Λεβερκουζεν και Βολφσμπουργκ. Παντως απ’ οσο θυμαμαι, η αναμειξη της RB ηταν με παραινεση της γερμανικης κυβερνησης με αφορμη το τοτε μουντιαλ. Δηλαδη το κονσεπτ πηγε ως: χτιζουμε γηπεδο>προσελκυουμε ενα brandname> το brandname προσελκυει κοσμο> ο κοσμος στηριζει ομαδα> αξιοποιειται το γηπεδο, γινεται διαφημιση στην πολη, ολα καλα, ολα ανθηρα. Μπορει και να κανω λαθος βεβαια.
Παντως κακα τα ψεμματα, το κοινο στηριζει αυτην την προσπαθεια και α[‘ οσο βλεπω αρχιζει σιγα σιγα να αναπτυσσεται και μια νοοτροπια “ολοι σας και μονοι μας”.