Δυο βήματα μακρυά
Όταν κάνεις τις επιλογές σου, στέκεσαι σε αυτές μέχρι τέλους. Ακόμα και αν πονάνε. Όπως έκανε χθες η Ρίβερ Πλέιτ. Μετά τον τραγικό πρώτο ημιτελικό σούπα του Κόπα Σουνταμερικάνα με την Μπόκα που ακόμα προσπαθούμε να ξεχάσουμε, ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο αποφάσισε να κατεβάσει στο ντέρμπι τίτλου τα δεύτερα ώστε να έχει όλη την ομάδα ετοιμοπόλεμη για τη ρεβάνς. Σαφέστατα η Ρίβερ έκανε επιλογή βάζοντας το πρωτάθλημα σε δεύτερη μοίρα. Από την άλλη πλευρά η Ράσινγκ Κλουμπ, μια ομάδα για την οποία έχουμε soft spot (που λένε και στο χωριό μου) και διψάει για τίτλο δεν θα μπορούσε να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το “Ελ Σιλίντρο” ήταν κατάμεστο και κόχλαζε σαν ρωμαϊκή αρένα για το όνειρο του πρώτου τίτλου από το μακρινο 2001 και του δεύτερου από το χαμένο στην λήθη 1966.
Με τις Ρίβερ και Λανούς στους 33 και τη Ράσινγκ στους 32 (η μισητή Ιντεπεντιέντε είχε χάσει λίγο πιο πριν από την Μπόκα και έμεινε στους 30) η Ράσινγκ είχε έναν τελικό μπροστά της. Κι όμως η Ρίβερ ήταν αυτή που μπήκε πιο δυνατά με τους μικρούς της να πατάνε περιοχή. Μόλις στα πρώτα λεπτά ο Σεμπαστιάν Σάχα έκανε μια ηρωική έξοδο γλιτώνοντας το γκολ και γνωρίζοντας την αποθέωση. Στη συνέχεια η Ρίβερ έκανε ακόμα δυο καλές φάσεις και θα μπορούσε άνετα να είχε ανοίξει το σκορ όταν μετά από κακή έξοδο του Σάχα ο Ντριούσι σημάδεψε λάθος. Η Ράσινγκ σιγά σιγά ισορρόπησε και χρειάστηκε το… πνέυμα του Ντιέγκο Μιλίτο να τρομάξει την άμυνα της Ρίβερ και να φέρει ένα αυτογκόλ μετά από σερί καραμπόλας που θα ζήλευαν παίκτες του σνούκερ.
Το 1-0 έδωσε μεγάλη ψυχολογική δύναμη στην “Ακαδημία” που είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα στο πρώτο ημίχρονο και προσπάθησε να καθαρίσει το ματς από νωρίς, χωρίς όμως να το καταφέρει. Στο δεύτερο ημίχρονο η Ρίβερ προσπάθησε να πάρει την ισοπαλία που θα την κρατούσε μόνη πρώτη, αλλά η άμυνα της Ράσινγκ κράτησε καλά και το σκορ δεν άλλαξε. Με δυο παιχνίδια να μένουν η Ράσινγκ κρατάει σφιχτά την τύχη στα χέρια της, αλλά καθώς είναι μια ομάδα που παραδοσιακά βρίσκει τρόπους να καταστρέφει στο τέλος ό,τι καλό κάνει θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Η γαλάζια πλευρά της πόλης (είτε με τους καλούς, είτε με τους κακούς οπαδούς) Αβεγιανέδα του Μπουένος Άιρες ζει και αναπνέει για το πρωτάθλημα.
3 σχόλια σχετικά με το “Δυο βήματα μακρυά”
Πάμε ρε Πρίντσιπε!
Να πούμε εδώ, με την ιδιότητα του “έχω πάει εγώ και ξέρω”, ότι το Σιλίνδρο το λένε και Πρεσιδέντε Περόν, καθότι ο γκουχ, Πρόεδρος, γκουχ, δικτάτορας, ήταν οπαδός της Racing.
Οι γραμμές μεταξύ του λαϊκού ήρωα και του δικτάτορα είναι πολύ λεπτές στην Λ. Αμερική.
😛