Το ποδοσφαιρικό crowd surfing
Νοέμβριος του 1947 και (εντελώς συμπτωματικά) μια ακριβώς ίδια μέρα σαν τη σημερινή, την 1η του μήνα, η Τσέλσι υποδέχεται στο Στάμφορντ Μπρίτζ την Άρσεναλ στο τοπικό ντέρμπι του Λονδίνου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνοδεύουν τις φωτογραφίες, το γήπεδο ήταν ασφυκτικά γεμάτο ενώ χιλιάδες φίλαθλοι έμειναν απ’ έξω παρά το γεγονός ότι εκείνη την εποχή η έδρα της Τσέλσι μπορούσε να φιλοξενήσει περισσότερους από 80.000 ανθρώπους! Με δεδομένο ότι κενοί διάδρομοι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα (όπως έχουμε δει και σε αρκετές άλλες ρετρό φωτογραφίες) ο μόνος τρόπος να καταφέρει ένας πιτσιρικάς να φτάσει στις πρώτες σειρές για να μπορέσει να δει το παιχνίδι ήταν να τον κουβαλήσουν στα χέρια τους οι μεγαλύτεροι, με μια πρώιμη μορφή crowd surfing.
Κι αν η παραπάνω εικόνα προκαλεί έκπληξη που αγγίζει τα όρια του “αν είναι δυνατόν” η παρακάτω φωτογραφία από τον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας το 1927, στον οποίο η Άρσεναλ αντιμετώπισε την Κάρντιφ, διαλύει τα προηγούμενα όρια, καταπατάει την περιοχή του “αν είναι δυνατόν” και φτάνει σε εκείνη την αντίδραση κατά την οποία το κεφάλι γέρνει ελαφρά προς την οθόνη, τα μάτια διαστέλλονται και το στόμα ανοίγει πριν καν προλάβεις να σκεφτείς “πλάκα μας κάνουν”. Η συνοδευτική λεζάντα της απίστευτης αυτής εικόνας απλά επιβεβαιώνει το σχεδόν σουρεαλιστικό στιγμιότυπο που βλέπεις: “Αστυνομικοί σκαρφαλώνουν πάνω από τους θεατές στην προσπάθεια τους να φτάσουν στη θέση τους στο πάνω μέρος του Γουέμπλει”!
