Το Φως

(17/1/2015 – ΚΠΡ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | Φωτογράφος: Adrian Dennis)

Χαζεύοντας τις καλύτερες εικόνες της εβδομάδας που μας πέρασε, το μάτι μου κολλάει στην παραπάνω εντυπωσιακή φωτογραφία η οποία χρησιμοποιεί περίεργα μεν, έξυπνα δε, το φως και μετατρέπει την χαρακτηριστική αφάνα του Φελαινί σε κάτι που παλινδρομεί ανάμεσα σε φωτοστέφανο και κύκλο φωτιάς, σαν αυτούς που έχουν στο τσίρκο για να περνάνε από μέσα τα καημένα τα λιοντάρια. Πριν καν ολοκληρώσω αυτή τη συνοδευτική σκέψη, το μυαλό μου συνειρμικά μου υπενθυμίζει μια από τις ομορφότερες φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί τα τελευταία χρόνια σε ποδοσφαιρικό γήπεδο…

(3/2/2008 – Αμβούργο-Αννόβερο 96)

…η οποία με τη σειρά της μετατρέπει τον Γίρι Στάινερ, που τότε αγωνιζόταν στο Αννόβερο, σε “εκλεκτό του Θεού”, μετατροπή που μπορείς να πεις ότι κρύβει μια γερή δόση ειρωνείας καθώς αν παρατηρήσεις τον Τσέχο χωρίς τον ήλιο να τον ‘λούζει’ τον περνάς εύκολα και για πορνοστάρ, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι η ύπαρξη της μιας ιδιότητας αποκλείει αυτόματα την άλλη. Πριν καν ολοκληρώσω όμως και αυτή τη συνοδευτική σκέψη, το μυαλό μου συνειρμικά πάλι, με ενημερώνει ότι αυτή η εικόνα θυμίζει απίστευτα μια από τις πρώτες σκηνές του λατρεμένου ‘Blues Brothers‘, όταν στην εκκλησία που κηρύττει ο Τζέιμς Μπράουν, ο τεράστιος αξεπέραστος μοναδικός ημίθεος ο Κουατεμόκ Μπλάνκο του σινεμά, Τζον Μπελούσι, δέχεται την επιφοίτηση από τον ουρανό και κάπου εδώ η συνειρμική διεργασία του εγκεφάλου τραβάει χειρόφρενο για λίγα λεπτά και ανοίγει μια μπύρα για να απολαύσει την ωραία αυτή στιγμή, γιατί κάθε φορά που σε κάποιο κινηματογραφικό πλάνο εμφανίζεται η γραφική φυσιογνωμία του θεόμουρλου Μπελούσι όλα, μα όλα, φαίνονται πιο διασκεδαστικά και αισιόδοξα.