Μια εβδομάδα γεμάτη Βίνι Τζόουνς

Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για κάθε οπαδό του καλτ ποδοσφαίρου (και με τον χειρότερο για κάθε οπαδό του όμορφου ποδοσφαίρου) κύλησε αυτή η πρώτη εβδομάδα του 2015, την οποία μπορούμε άνετα να αποκαλέσουμε και “εβδομάδα του Βίνι Τζόουνς”. Πρώτα ο απόηχος από την προβολή του ντοκιμαντέρ για την ‘Crazy gang’ της Γουίμπλεντον, μετά το ότι την Δευτέρα γιόρτασε τα 50α του γενέθλια και ύστερα το γεγονός ότι Γουίμπλεντον και Λίβερπουλ συμπωματικά τέθηκαν αντιμέτωπες αυτές τις μέρες στο κύπελλο αρκούσαν για να γεμίσει το ίντερνετ με ιστορίες και κατορθώματα αυτού του ιεραποστόλου των καυγάδων.

Και εκεί που νόμιζες ότι το πανηγύρι τέλειωσε και θα αργήσεις να ξαναδείς τη γραφική φιγούρα του Άγγλου πρώην ‘χασάπη’ και νυν ηθοποιού, τσουπ, να τος σε μια από τις πιο γνωστές χιουμοριστικές εκπομπές της Αμερικάνικης τηλεόρασης, το ‘Conan’, να μιλάει για την περιβόητη φωτογραφία στην οποία πιάνει τα αχαμνά του Πολ Γκασκόιν και να διηγείται τη γνωριμία του με τη Βασίλισσα την οποία συνάντησε έχοντας προηγουμένως κατεβάσει μερικά ποτηράκια κόκκινο κρασί. Το επακόλουθο αυτής της μικρής ατασθαλίας ήταν να την ρωτήσει αν χρειάζεται τα εισιτήρια της για τον επόμενο τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, τον οποίο ως γνωστόν η Βασίλισσα βλέπει από τις καλύτερες θέσεις του Γουέμπλει γιατί απλά είναι η Βασίλισσα, άσχετα που “είναι πλέον τόσο μεγάλη που το αιδοίο της είναι στοιχειωμένο”, όπως τόλμησε να εκστομίσει κάποτε ζωντανά στην Αγγλική τηλεόραση ο απίστευτος Σκοτσέζος Φράνκι Μπόιλ που, όπως έχουμε ξαναδεί, όταν ο Θεός μοίραζε λεπτότητα αυτός ήταν απασχολημένος γράφοντας αστεία για τους παιδεραστές καρδινάλιους και το πόσο λάθος είναι να τους δίνεις τόσο μεγάλα καπέλα που μπορούν να χωρέσουν ακόμα κι ένα παιδάκι από κάτω.

Εκτός από το παραπάνω περιστατικό, από τη μικρή συνέντευξη ξεχωρίζουν οι αναφορές στην εποχή που ο Βίνι ήταν ο ορισμός του μπαμπούλα για κάθε ποδοσφαιριστή (ή θαμώνα σε μπαρ) που είχε σε εκτίμηση την υγεία του και την σωματική του ακεραιότητα, τότε που κουτουλούσε το κεφάλι του στις πόρτες πριν μπούνε οι ομάδες στο γήπεδο, με μοναδικό στόχο να υπενθυμίσει στους αντιπάλους ότι δεν είχαν να κάνουν με έναν λεπτεπίλεπτο άνθρωπο που πρεσβεύει το joga bonito.

Όντας άσχετος από ποδόσφαιρο ο Κόναν Ο’Μπράιαν δεν εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την παρουσία του Τζόουνς για να μάθουμε κι εμείς κι άλλες γραφικές ιστορίες από τα ατίθασα νιάτα του αλλά ευτυχώς το ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε πρόσφατα για την τρελοπαρέα της Γουίμπλεντον μας έδωσε υλικό για αμέτρητες καλτ συζητήσεις τα επόμενα χρόνια. Σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία του και μιλώντας για τον ιστορικό τελικό του 1988 με τη Λίβερπουλ ο Βίνι, που στο λεωφορείο που μετέφερε την ομάδα στο Γουέμπλει έπαιζε χαλαρός και άνετος χαρτιά με αληθινά λεφτά την ώρα που δίπλα του ο Ντένις Γουάιζ έδινε ζωντανά συνέντευξη στην τηλεόραση, αποκάλυψε πως όταν ο Κένι Νταλγκλίς προσπάθησε να του πουλήσει λίγο τσαμπουκά στο τούνελ του γηπέδου αυτός του απάντησε αποστομωτικά “αν το ξανακάνεις θα σου ξεριζώσω το κεφάλι και θα χέσω μέσα στην τρύπα”, μια μυθική ατάκα που σίγουρα θα ζήλευε και ο μετέπειτα μέντορας του στον κινηματογράφο, Γκάι Ρίτσι.

Το κερασάκι στην τούρτα στην μαγική αυτή “εβδομάδα Βίνι Τζόουνς” ήρθε να βάλει το BBC που με την ευκαιρία του πρόσφατου αγώνα Γουίμπλεντον-Λίβερπουλ ανέβασε σε καλή ποιότητα μια από τις πιο αξέχαστες φάσεις εκείνου του τελικού. Και αυτή δεν ήταν ούτε το γκολ της Γουίμπλεντον που έκρινε τελικά το παιχνίδι, ούτε το χαμένο πέναλτι της Λίβερπουλ. Ήταν ένα τάκλιν.

Ήταν μόλις το ένατο λεπτό του αγώνα όταν ο Στιβ ΜακΜάχον σηκώθηκε θεαματικά στον αέρα μετά από ένα τάκλιν από αυτά που θα χειροκροτούσε εκστασιασμένος κάθε Ουρουγουανός παππούς και τα οποία, ευτυχώς, τη σήμερον ημέρα τιμωρούνται άνετα με απ’ ευθείας κόκκινη και παγκόσμια κατακραυγή με οργισμένα hashtags. Ο διαιτητής δεν του έδειξε ούτε καν κίτρινη. Το μόνο που κληρονόμησε ο Βίνι από το φάουλ αυτό ήταν ένα σημάδι κάτω από το μάτι από το άτσαλο πέσιμο του αντιπάλου. Πολλά χρόνια αργότερα εκμυστηρεύτηκε πως η ενέργεια του αυτή “ήταν σχεδιασμένη εβδομάδες πριν. Ήξερα τι κίνηση κάνει και απλά περίμενα τη στιγμή που θα υποδεχόταν έτσι τη μπάλα. Αυτό το τάκλιν έδωσε το στίγμα του αγώνα”.