Είναι Τρελός ο Πρόεδρος;

Ένα σύνθημα που έχει δονήσει τις κερκίδες των ελληνικών γηπέδων, περίπου όσο και το να βάλει ο πρόεδρας λεφτά. Η ειδωλολατρία στον πρόεδρο που είναι τρελός, καταφερτζής, μάγκας κτλ δεν είναι μόνο ελληνικό κόλλημα. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ρωτήσετε Μιλανέζους, Μαδριλένους, Γιουβεντίνους, ακόμα και Μασσαλούς. Δεν είναι όμως παντού έτσι, διότι αυτοί οι ξενέρωτοι οι Βόρειοι δε συμμερίζονται το πάθος και το Μεσιανισμό των Νοτίων.

Σε μια μεγάλη έρευνα που έκαναν στην Αγγλία βρήκαν μερικά διαμάντια προέδρων. Ξεκινούν λοιπόν με τον ήρωα πρόεδρο της Μπρέντφορντ, Μάθιου Μπένχαμ, ο οποίος ενώ βρήκε προπονητή που τον ανέβασε από τη Λιγκ 2 στην Τσάμπιοσιπ και τον έχει στην εξάδα διεκδικώντας άνοδο στην Πρέμιερ, είπε στον προπονητή, τον Μαρκ Ουορτμπάρτον ότι ακόμα και αν ανεβάσει την ομάδα στην Πρέμιερ θα απολυθεί. Διότι ο πρόεδρας ονειρεύεται μια Μπρέντφορντ που θα παίζει κάτι μεταξύ Μπάρσα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μάτσεστερ Σίτυ. Έτσι πήγε στο Βαγιέκας και μίλησε με τον Πάκο τον Χέμεθ της Ράγιο Βαγιεκάνο για να αναλάβει από του χρόνου την ομάδα. Δεν ξέρουμε τι απάντησε ο Πάκο, όμως ο πρόεδρος που καλοβλέπει το μερίδιο ανόδου από τη νέα τηλεοπτική συμφωνία της Πρέμιερ είπε να πάει στην προβλεπέ ισπανοποίηση.

Ο πρόεδρας δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι ο Ουορτμπάρτον είναι τέταρτος σε όλες τις κατηγορίες σε κερδισμένους πόντους ανά αγώνα, πίσω μόνο από Μουρίνιο, Πελεγρίνι, Μακ Λάρεν και Ρότζερς στη θητεία του. Ενδιαφέρονται όμως οι οπαδοί που ξεκίνησαν μια εκστρατεία υπέρ του προπονητή που τους έβγαλε από την αφάνεια και πιστεύουν ότι του αξίζει να παραμείνει στη θέση του. Διότι η Μπρέντφορντ έχει πάνω από 60 χρόνια να παίξει στην πρώτη κατηγορία και διάολε, ο τύπος τους πάει κατά εκεί. Και αν τους οπαδούς με 5 μεταγραφές τους κάνεις χαρούμενους ή τους ξεγελάς σαν παιδάκια που θέλουν το ακριβό παιχνίδι, αλλά τους παίρνεις μια εντυπωσιακή μαλακία και το ξεχνάνε μέχρι να πάτε σπίτι τουλάχιστον, υπάρχουν και οι παίχτες. Οι ποδοσφαιριστάς, δε βλέπουν με καλό μάτι τους νεοφερμένους που θα τους πάρουν τις θέσεις και γουστάρουν τον κόουτς Μαρκ. Στον τελευταίο αγώνα, μόλις σκόραραν κόντρα στην Γουόφορντ πήγαν και οι 11 στον προπονητή και πανηγύρισαν μαζί του.

Ο Μπέντχαμ έγινε πρόεδρος ενώ ήταν διοικητής ενός χετζ-φαντ πριν και περιβόητος τζογαδόρος. Αυτούς τους τύπους που λέμε κοράκια δηλαδή. Ανήκει στη συνομοταξία των προέδρων που έχει καταλάβει αρκετές ομάδες στην Αγγλία όπως ο Ασιάτης μαφιόζος Βίνσεντ Ταν της Κάρντιφ ή ο Άραβας Φαουάζ Αλ-Χαζάουϊ της Νότιγχαμ Φόρεστ, ο Μάσιμο Τσελίνο της Λιντς (ο οποίος έχει καταδικαστεί για απάτη στην Ιταλία) και ο Ρολάντ Ντεσατελέ της Τσάρλτον (που είναι όπως ο Τσελίνο ιδιοκτήτης ενός γκρουπ ομάδων όπως η Σταντάρ Λιέγης). Όλοι αυτοί που έχουν υποψίες ή και καταδίκες για ξέπλυμα χρήματος έχουν μπει στο Αγγλικό ποδόσφαιρο και του αλλάζουν τη φυσιογνωμία.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν καταλαβαίνουν το δέσιμο των αγγλικών ομάδων με την τοπική κοινωνία, όπου κάποιος μπορεί να είναι Μπρέντφορντ, Γουότφορντ, βάλτε ό,τι θέλετε, σκέτο επειδή είναι η ομάδα της πόλης, της περιοχής ή της γειτονιάς του. Βλέπουν μόνο μπίζνες και κάθε μικρή νίκη των οπαδών εναντίων όσων σκέφτονται παγκόσμια, αλλά ξεχνάνε το τοπικό, όπως εκείνη των οπαδών της Χαλ, είναι σημαντική. Διότι, για κάθε Αμπράμοβιτς και Σεΐχη Μανσούρ που λατρεύεται ως πρόεδρος από τους οπαδούς, υπάρχουν και τόσοι άλλοι που καταστρέφουν και τον ελάχιστο ρομαντισμό που έχει απομείνει στη μπίζνα δισεκατομμυρίων που λέγεται αγγλικό ποδόσφαιρο.