Σε αγαπάω Τζίμι Τραορέ
Τζίμι Τραορέ δε με νοιάζει τι λένε για ‘σένα. Ειλικρινά δε με νοιάζει ρε φίλε. Σε αγαπάω Τζίμι Τραορέ. Πάντα σε αγαπούσα. Με ύψος 1.91, σωματική διάπλαση που θα ζήλευε παλαιστής και τσαμπουκαλεμένο πρόσωπο θα μπορούσες να δουλεύεις πορτιέρης στα καλύτερα κλαμπ του Παρισιού. Αντ’ αυτού επέλεξες να γίνεις ποδοσφαιριστής – κι ας μην ξέρεις μπάλα – και αυτό σε τιμά βρε αδερφέ. Σε τιμά σε πείσμα όλων αυτών που δεν κατάλαβαν ποτέ την αγωνία του άτεχνου παίκτη. Την αμήχανη στιγμή που υποδέχεται τη μπάλα μετά από πλάγιο και πρέπει να πασάρει αστραπιαία. Τη στιγμή που πρέπει να σεντράρει, το κάνει και η μπάλα καταλήγει στα “περιστέρια”. Τη στιγμή που θέλει να σφηνώσει τη μπάλα στο γάμα της εστίας και καταφέρνει να γίνει viral. Ποτέ δεν σε κατάλαβαν Τζίμι Τραορέ. Ούτε εσένα αλλά ούτε και τόσους άλλους. Για όλα αυτά και για τους παρακάτω λόγους που θα διαβάσεις, εγώ, σε αγαπάω Τζίμι Τραορέ.
Οι Έλληνες δημοσιογράφοι σε αποκαλούσαν “Τζιμάκο” και χλεύαζαν το λιγοστό ταλέντο σου. Την ίδια ώρα αποθέωναν τον Ανατολάκη για τα μαρκαρίσματά του, το Λουκά το Βύντρα για τις σέντρες του, τον Πάντο για το γεγονός πως ήταν άψογος τακτικά (παρακαλώ;) και το Γεωργέα επειδή έμοιαζε με χόμπιτ. Κι όμως εσένα σε έλεγαν άμπαλο. Εσένα που έπαιξες στη μεγαλύτερη Αγγλική ομάδα και μέτρησες 6 συμμετοχές με την εθνική του Μάλι. Άβυσσος η ψυχή του αθλητικού δημοσιογράφου.
Αγωνίστηκες στο Θαύμα της Πόλης για 120 λεπτά ως αριστερός μπακ και ως αριστερός στόπερ και ήσουν φοβερός Τζίμι. To – σίγουρο – γκολ που έσωσες στην ενέργεια του Σεφτσένκο στα τελευταία λεπτά είναι έργο Τέχνης πιο σουρεάλ κι από πίνακα του Μαγκρίτ. Γιατί αν υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής που θα έδινε το μυαλό στο χέρι στο Νταλί, αυτός είσαι εσύ. Είμαι σίγουρος πως το γνωρίζεις Τζίμι. Είμαι σίγουρος. Παραδέξου το.
Έχεις σκοράρει το ομορφότερο αυτογκόλ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Τέτοιο γκολ έχει σκοράρει μόνο ο Ζιντάν, ο Ντένις Μπέργκαμπ, ο Αλεσάντρο ο Ντελ Πιέρο, ο συγχωρεμένος ο Τσάντζος και φυσικά ο Κώστας ο Φραγκολιάς σε 7χ7 με φίλους στου Ρέντη. Κανείς τους όμως ως αυτογκόλ. Τους ξεπέρασες όλους και στέρησες μια κούπα απ’ την ομάδα σου αλλά δεν πειράζει. Σε συγχώρησαν όλοι και συνεχίζουν να σε αγαπούν. Άλλωστε έχει πολλές κούπες η Λίβερπουλ. Σιγά τα ωά.
Ξεκίνησες το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στα 16 στη Λαβάλ στη δυτική Γαλλία και έπρεπε να ταξιδέψεις 8.000 χιλιόμετρα μέχρι το Σηάτλ των Η.Π.Α για να σκοράρεις κάποιο γκολ σε κάποιο πρωτάθλημα. Όλα αυτά το 2013 σε ηλικία 33 ετών για το Αμερικανικό πρωτάθλημα. Ήταν 8 Μαϊου όταν σκόραρες εκείνο τον κεραυνό κόντρα στο Κάνσας Σίτι χαρίζοντας στην ομάδα σου τη νίκη μετά από ένα σερί αρνητικών αποτελεσμάτων. Στο Σηάτλ σε αγαπούν Τζίμι και το ξέρεις. Εντάξει όχι όπως τον Πέητον και τον Κεμπ αλλά σε αγαπούν ρε παλίκαρε.
Η Τσάρλτον έδωσε για σένα 2 εκατομμύρια λίρες το 2006 και εσύ κατάφερες να αποβληθείς στο ντεμπούτο σου όπως και να χαρίσεις τη νίκη στην πρώην ομάδα σου (τη Λίβερπουλ) κάνοντας ένα πέναλτι που δεν θα έκανε ούτε ο Γκούφι. Ο Πάρντιου τα έβαλε μαζί σου και σε έδιωξε – δικαίως – ρε Τζίμι. Δε μάσησες και πήγες για “διακοπές” στο μουντό Μπέρμιγκχαμ λίγες μέρες αργότερα. Το κλίμα δεν σε σήκωσε – ούτε εσύ αυτό – και πήρες μεταγραφή για το Πριγκιπάτο του Μονακό. Μέχρι και τον Πρίγκιπα Ρενιέ κορόιδεψες ρε Τζιμάρα και γι’ αυτό σε αγάπησα περισσότερο.
Έχεις κερδίσει Τσάμπιονς Λιγκ, κύπελλο Αγγλίας και Λιγκ Καπ όπως και κύπελλο Γαλλίας (με τη Μαρσέιγ) και όλα αυτά χωρίς να ξέρεις μπάλα ρε φίλε. Εντάξει σου βγάζω το καπέλο και σε προσκυνώ. Θέλω να κάνουμε παρέα ρε Τζίμι. Να μου λες γι’ αυτά και να γελάμε παρέα. Είσαι η πιο ωραία απάτη που έχει υπάρξει ποτέ στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και “σε πάω” ρε μάγκα. Σε ζηλεύουν όλοι ρε θεούλη και το ξέρεις. Κι αυτοί που γελάνε με το ταλέντο σου σε ζηλεύουν κατά βάθος κι ας μη το παραδέχονται. Εγώ απ’ την άλλη σε αγαπάω Τζίμι Τραορέ και ήθελα να στο πω.
Πρόσφατα διάβασα σε Αμερικάνικο σαϊτ πως έβαλες τέλος στην καριέρα σου. Δεν το γνώριζα ρε Τζίμι και – ειλικρινά – μου λείπεις ήδη. Καλή τύχη σε ότι κι αν κάνεις φίλε μου και σε ευχαριστώ για τις υπέροχες στιγμές που μας χάρισες. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί λάτρεις σαν εμένα. Ίσως μαζευτούμε κάποτε να σου στείλουμε όλοι μαζί την αγάπη μας. Μέχρι τότε καλά να περνάς και να θυμάσαι πως “Σε αγαπάω Τζίμι Τραορέ”.
10 σχόλια σχετικά με το “Σε αγαπάω Τζίμι Τραορέ”
Καλό το αυτογκόλ, αλλά δε φτάνει το Φοιρό!
Yμνος.Μπραβο στον αρθρογραφο.
Σαν οπαδός βαμμένος κόκκινος, αλλά και σαν άνθρωπος, μόνο να ευχαριστήσω το τζιμάκο τον τραορέ μπορώ. Ίσως και να του ζητήσω συγγνώμη, που παρασυρόμενος από τις αντιλήψεις του μοντέρνου ποδοσφαίρου πάντα τον ξεφορτωνόμουν πρώτο, σε εκείνα τα πολύωρα ταξίδια μου στο χώρο της εικονικής προπονητικής.
Τώρα λοιπόν που μεγάλωσα, σου ζητώ επισήμως δημόσια τη συγγνώμη που σου χρωστάω. Γιατί, ενώ ήσουν μακράν ο πιο άμπαλος παίκτης σε μια μια ομάδα που έπαιζε και ο μπίσκαν, ήσουνα φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα. Δεν έγινες ποδοσφαιριστής για τα παιγνίδια με την κάθε Μίντλεμπρο και την κάθε Μπόλτον. Ούτε καν για τα ντέρμπι με την Γιουνάιτεντ. Έπαιξες μπάλα για να γλεντήσεις, παρέα με τον άλλον τεράστιο καραγκιόζη, τον Γερζι τον Ντούντεκ, την ομαδάρα της Μίλαν, στην πιο μεγάλη ποδοσφαιρική παράσταση του πλανήτη. Για να κάνεις τον Αντρέι τον Σεφτσένκο να αναρωτιέται πως στο διάολο έγινε αυτό που έγινε.
Γιατί, ακόμα κι όταν έβαλες αυτογκόλ, δεν ήταν ένα απλό άγγιγμα της μπάλας, μια αλλαγή πορείας, αλλά ένα χορευτικό που θα ζήλευε και ο μεγαλύτερος καραφλός μπαλαδόρος στην ιστορία.
Γιατί έδωσε σε όλους εμάς, τους λίγους και ατάλαντους το μήνυμα ότι η επιτυχία δεν ανήκει μόνο στους προικισμένους. Ούτε μόνο σ’ αυτούς που δουλεύουν σκληρά και αδιάκοπα. Είσαι το ζωντανό παράδειγμα, ότι και οι πιο τραγικά ατζαμήδες, μπορούν να έχουν το βλέμμα στη κορυφή.
μη μιλας για τη μεγαλυτερη ποδοσφαιρικη απατη στην ιστορια, γιατι βλεπω τον μπουντεβαιν τον ζεντεν και τον κριστοφ τον ντουγκαρι να τη στηνουν εξω απ το σπιτι σου πισω απ το σκουπιδοντενεκε και να στην πεφτουν με σιδερογροθιες για την προσβολη.
ο ταλαιπωρος ο τραορε ηταν ενας φτωχος πλην τιμιος (οικοδομος=χαρυ κλυν, αλλα κι ο τζιμακος δεν απεχει πολυ) ποδοσφαιριστης που απλα εκανε τον τουριστα και περναγε καλα. οι ζεντεν, ντουγκαρι εψησαν τις μεγαλυτερες ομαδες του πλανητη να τους κανουν χρυσα συμβολαια.
υ.γ. ο τζιμακος παντως ειναι ενα συμβολο για τη λιβερπουλ της προυγουμενης δεκαετιας, και παρολη την αμπαλιαση του ολοι οι λιβερπουλιανοι τον αγαπαμε. μας εχει βγαλει βλεπεις απ τον κοπο να κανουμε αυτοκριτικη. οταν ξεκιναμε να αναρωτηθουμε τι διαολο εχει παθει αυτη η ομαδα, αναβει με φωτα νεον στο μυαλο μας το ονομα του τζιμαρα και απλα κουναμε το κεφαλι με κατανοηση.
Ο Κρίστι Βανγκέλι της Λίβερπουλ. 😛
Τελικά είμαστε πολλοί 🙂
Έ ε ε! Πχχχχοιά μεγαλύτερη Αγγλική ομάδα! Έ ε ε! 20times λέμε. (τι εννοείς έχασα το δάσος?)
Το έχασες το δάσος ναι. Μάλιστα δεν έβλεπες ούτε καν το δέντρο αλλά ένα μικρό – και κλαδεμένο απ’ το Ροι Κιν – πουρνάρι.
Mad Doorman :”παρέα με τον άλλον τεράστιο καραγκιόζη,τον Γερζι τον Ντούντεκ”.Έκλασα στα γέλια(είμαι κι εγώ Λίβερπουλ).
GiannisIce:Πλάκα πλάκα αδικείς τον Κρίστι Βανγκέλι.Πιστεύω ήταν πολύ καλύτερος του Τζιμάκου.
kots:Άμα δεις τις μεταγραφές μας την τελευταία δεκαετία,οι scout του Αστέρα Τρίπολης είμαι σίγουρος πως με το ένα τρίτο των χρημάτων θα χάλαγαν τον κόσμο.Κατάντεια.Εναποθέτω τις ελπίδες μου στον Κλόπαρο το καλοκαίρι.
gargaduaaas:Αυτό με τον κηπουρό τον Ρόι όλα τα λεφτά.
Με ολο το σεβασμό και την αγαπή που σας έχω και παρότι απόλαυσα το άρθρο,θελώ να πω πως ίσως είναι καιρός να σταματήσουμε να κοροίδευουμε και να λοιδορούμε όσους ποδοσφαιριστές δεν μας αρέσουν,αυτούς που δεν είναι κλώνοι του Ρ.Καρλος και αυτούς που δεν βγήκαν από το βελγογερμανικό εργοστάσιο παραγώγης σουπερσταρ.Πιστεύω πως είναι μια μάστιγα για το ποδοσφαιρό η απαξίωση ενός ποδοσφαιριστή,από τον Ζιντάν έως τον Τζίμι.Γιατί ξεκινά σαν μια πλάκα για τον Τραορε και καταλήγει στον χοντρό του σχολειού να σχολιάζει ότι ο Μαραντόνα ήταν αμπάλος επειδη επινε κοκα ή ο Κυρ Σακης ο περιπτεράς να σου κανει ανάλυση της τακτικής του Σιμεόνε λέγοντας “πολύ αμυντική” καθε 2 λέξεις και ότι αυτού δεν του αρέσουν αυτά και “ειναι με το καλό ποδόσφαιρο” αυτός από πάλια.(και του λες για τον Μενότι και σε κοιτάει σαν χαζός).Μπορεί και να τα παραλέω,δεν ξέρω,αλλά για ένα πράγμα είμαι σΊγουρος.Το 99% των φιλάθλων που απάξιωνουν τον Τζίμι (και τον οποιοδήποτε Τζιμι) δεν μπορουν να τον ντριπλάρουν,οπότε καλό θα είναι να προσέχουν λιγό τα λόγια τους.Έχουμε βγάλει πολύ κόσμο άχρηστο στην Ελλάδα,ίσως για αυτό δεν έχουμε σοβαρό ποδόσφαιρο.Και στο εξωτερικό γίνεται,αλλά όχι σε τετοιο βαθμό.Συγνώμη για το μέγαθος του κειμένου.