Η ταινία των οπαδών
Αν κάτι αξίζει από το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι οι λιγότερο διάσημες, αλλά εξίσου ιστορικές ομάδες του. Μια από αυτές είναι η Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, μια ομάδα που έχει κλείσει 133 χρόνια ζωής διατηρώντας ένα φανατικό κοινό που την λατρεύει. Βλέπεις, στην Αγγλία ισχύει ακόμα σε μεγάλο βαθμό το “support your local team” και δεν έχουν γίνει όλοι οπαδοί των μεγάλων ομάδων. Ο οπαδός της ΚΠΡ δεν έχει συχνές χαρές. Έχει ένα κερδισμένο Λιγκ Καπ μισό αιώνα πιο πριν, δυο πρωταθλήματα Β’ Εθνικής και έναν χαμένο τελικό κυπέλλου. Δεν τον λες και glory hunter. Όμως είναι εκεί να στηρίζει την ομάδα στα δύσκολα. Και τα δύσκολα όπως είδαμε πρόσφατα είναι για γέλια και για κλάματα.
Η σύγχρονη ιστορία της ΚΠΡ είναι μια ιστορία προς αποφυγή που έχει όλα τα αρνητικά του modern football και κανένα από τα θετικά του. Αν δεν την ξέρετε μπορείτε να ανατρέξετε στα παλαιότερα κείμενά μας και στο ντοκιμαντέρ πριν δυο χρόνια με όνομα The Four Year Plan που συστήνω ανεπιφύλακτα. Η ιστορία κάποιον ξιπασμένων πλουσίων που δεν είχαν ιδέα από μπάλα και ήθελαν να κάνουν κουμάντο σε έναν σύλλογο.
Ήρθε όμως η ώρα να δούμε και την άλλη, την πραγματική πλευρά της ΚΠΡ. Το 60λεπτο ντοκιμαντέρ με τίτλο “R’ Story” είναι αυτό που λέει κι ο τίτλος, η ιστορία των φιλάθλων, του κόσμου της συμπαθούς ομάδας του Λονδίνου που μένει εκεί σταθερά στα εύκολα και στα δύσκολα. Φτιαγμένο από τον κόσμο για τον κόσμο, το R’ Story δεν στοχεύει απλά στο να δείξει το “μεγαλείο” μιας ομάδας (άλλωστε ο καθένας οπαδός πιστεύει ότι η δικιά του είναι η κορυφαία), αλλά να αναδείξει τους ανθρώπους που σε μια περίοδο που το ποδόσφαιρο της Αγγλίας βάλλεται συνεχώς από τύπους που κάνουν το κέφι τους σκορπίζοντας απλά χρήματα, συνεχίζουν να κρατούν τις κλασσικές αγγλικές παραδόσεις του “beautiful game”.
Στο R’ Story πρωταγωνιστές είναι όσοι αγαπούν την ομάδα τους χωρίς να περιμένουν κάποια ανταπόδοση πέρα από τη χαρά του γηπέδου και της συνύπαρξης με τους ομοϊδεάτες τους. Οι συντελεστές ασχολούνται με το “κοινωνικό φαινόμενο” του γηπέδου, του ανήκειν, της χαράς να μοιράζεσαι με χιλιάδες ακόμα τα συναισθήματά σου. Το ακόμα πιο θετικό είναι ότι έχει γυριστεί μέσω μιας πρωτοβουλίας που δίνει ευκαιρίες σε άνεργους νέους, μιας οργάνωσης που βοηθάει ανθρώπους και στην συγκεκριμένη περίπτωση τους μετέτρεψε σε κάμεραμεν, δημοσιογράφους και παραγωγούς. Με τη βοήθεια οπαδών της ΚΠΡ έγινε πραγματικότητα και σίγουρα θα ευχαριστήσει περισσότερο τον κόσμο της ομάδας που θα το δει στις αίθουσες από το να βλέπει τα σπαστά αγγλικά του Φλάβιο Μπριατόρε.
1 σχόλια σχετικά με το “Η ταινία των οπαδών”
Συμφωνώ σε όλα ΕΚΤΟΣ απ’ την πρώτη πρόταση.