Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

H χαρά και η δικαίωση του φτωχού

Τον ερχόμενο Αύγουστο το χωρητικότητας 11.000 θέσεων Ντην Κορτ του Μπόρνμουθ αναμένεται να πάρει φωτιά. Η τοπική ομάδα μετά απο μία κυριολεκτικά τρελή πορεία στην Τσάμπιονσιπ  κέρδισε την άνοδο για τη μεγάλη κατηγορία της Αγγλίας, σφραγίζοντας και το πρωτάθλημα το Σάββατο, σκορπώντας έτσι τη χαρά σε όλους τους αγνούς ποδοσφαιρόφιλους. Από μικρό παιδάκι έτρεφα πάντα μια εκτίμηση για τους “μικρούς”. Δεν μπορώ να το κρύψω αυτό. Λάτρεψα τη Μίντλεσμπρο του ΜακΛάρεν, χειροκρότησα την – αντιαισθητική – Στόουκ του Πιούλις και αποθέωνα ομάδες όπως η Χαλ και η ΚΠΡ του Ρέντκναπ σε διάφορες περιόδους της ζωής μου. Το λες και μαζοχισμό αυτό αλλά αυτός είμαι και έτσι λειτουργώ. Για τη Μπόρνμουθ διαβάσατε πολλά αυτές τις μέρες, είμαι σίγουρος και ήθελα – ειλικρινά – να γράψω καιρό γι’ αυτή. Δεν το κατάφερα μιας και τον τελευταίο καιρό δεν είχα χρόνο αλλά τελικά το κειμενάκι βρήκε το δρόμο του.

a.espncdn.com

Τα “κεράσια” του ‘Εντι Χόουι έκαναν κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο στην αρχή της σεζόν και φυσικά κάτι που βαριές φανέλες όπως η Λιντς, η Νότινγχαμ και η Μπλάκμπερν δεν μπορούν ούτε να ονειρευτούν τα τελευταία χρόνια. Χωρίς τα μεγάλα ονόματα και με την εμπειρία των Ίαν Χαρτ και Άρθουρ Μπόρουτς να βοηθούν τους μικροτερους η Μπόρνμουθ έδειξε με τον καλύτερο τρόπο πως πρέπει να λειτουργεί μια μικρομεσαία (μικρή για την ακρίβεια) ομάδα βάζοντας τα γυαλιά σε πολλούς “μεγάλους” που βολοδέρνουν χρόνια στις μικρότερες κατηγορίες. Επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά και προσοχή στην άμυνα με το νεαρό επιθετικό Καλούμ Γουίλσον να κλέβει την παράσταση με τα 22 του τέρματα, σε μια σεζόν που  με 98 γκολ υπέρ  και +53 γκολ στη διαφορά επίθεσης και άμυνας απέδειξε περίτρανα ποιος ήταν το αφεντικό της κατηγορίας. Αριθμοί που αν τους είχε κάνει μια μεγάλη ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ θα παραμιλούσε ολόκληρη η Ευρώπη, εννοείται. Και όταν μιλάμε για Τσάμπιονσιπ, μιλάμε για το δυσκολότερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του πλανήτη. Σόρυ Ραμόν αλλά έχω δίκιο αδερφέ.

IMG_6330

Για όσους δεν το γνωρίζουν στη Μπόρνμουθ έκανε καριέρα ως ποδοσφαιριστής ο Χάρι Ρέντκναπ και όταν ήταν εκεί προπονητής προώθησε στην πρώτη ομάδα το νεαρό γιο του Τζέιμι. Ναι αυτόν που αγωνίστηκε μετά σε Λίβερπουλ, Τότεναμ, Σαουθάμπτον και Εθνική Αγγλίας έχοντας περισσότερο καιρό τραυματίας (δυστυχώς) παρά στο γήπεδο. Μεγάλους παίκτες δεν έβγαλε η ομάδα. Τίτλους δεν έχει και ακόμα και τα χρώματα της τα έχει δανειστεί απ’ την τεράστια Μίλαν (κόκκινο-μαύρο). Αυτό βέβαια δεν στερεί καθόλου το δικαίωμα απ’ τους φίλους της και τον – υπέροχο τύπο που διοικεί την ομάδα – να κάνουν όνειρα για μια πορεία στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμο και – γιατί όχι – να γράψουν ακόμα μια ωραία ιστορία στο βιβλίο του Αγγλικού ποδοσφαίρου. Προσωπικά βρήκα ακόμα μια ομάδα να ασχολήθώ για του χρόνου. Ακόμα μία απ’ αυτές τις “φτωχές”, τις “μικρές” ομάδες που σε αναγκάζουν να τις παρακολουθήσεις και να παθιαστείς μαζί τους. Αυτές τις ομάδες που όταν τις βλέπεις σου βγαίνει ασυναίσθητα εκείνο το χαμόγελο που έχεις όταν είσαι ερωτευμένος. Για σκεφτείτε το.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα, Σκέφτομαι και γράφω, Χωρίς κατηγορία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

“Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από ποδόσφαιρο”

Ο Ντάνιελ Μπλέικ είναι ένας 59χρονος Άγγλος που μετά από το θάνατο της γυναίκας του ζει μόνος του σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Νιούκαστλ. Μετά από ένα έμφραγμα που παθαίνει εν ώρα εργασίας, ο γιατρός του τον ενημερώνει πως οι εξετάσεις του έδειξαν πως πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει να δουλεύει. Σε αντίθεση με τον γιατρό του […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το χαμένο πέναλτι του Λε Τισσιέ

Κύθηρα 2005. Διακοπές. Ενώ ετοιμαζόμαστε με τον καλύτερό μου φίλο να βγούμε για ποτάκι, ανάμεσα σε βρεγμένα μαγιό, πετσέτες και πεταμένα ρούχα εδώ και εκεί, θα με ρωτήσει: “Τον Ματ Λε Τισσιέ τον ξέρεις”. Πάγωσα. Πως είναι δυνατόν να με ρωτάς κάτι τέτοιο. Εμένα που ζω και αναπνέω για το Αγγλικό ποδόσφαιρο. Πριν προλάβω να απαντήσω […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

4 σχόλια σχετικά με το “H χαρά και η δικαίωση του φτωχού”

  1. Ο/Η Ramón Llul λέει:

    Νταξ, προσπαθούν μωρέ και αυτοί. Αλλά σαν την Αλγερία δεν έχει. Βέβαια, η διαφορά στον αριθμό των αγωνιστικών σου δίνει ένα πόντο

  2. Ο/Η nargiles λέει:

    Ωραιο το αφιερωμα για την Μπορνμουθ. Οπως και καθε αρθρο για εμας τους ρομαντικους που ερωτευονται μικρες ομαδες. Λειπει νομιζω ενα αρθρο – αφιερωμα για την μεγαλυτερη – μικρη ομαδα του πλανητη. Την Μεγαλη ΡΑΓΙΟ ΒΑΓΙΕΚΑΝΟ!

  3. Ο/Η βρε-βερος λέει:

    μπραβο ρε ναργιλε! εισαι γουστοζος στις οπαδικες προτιμησεις!

  4. Ο/Η Γιώργης λέει:

    ..η οποία ράγιο δυστυχώς είναι με το ένα πόδι υποβιβασμένη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *