Μάθε μπαλίτσα εκεί στο Άνφιλντ
H Πρέμιερ Λιγκ μας τελειώνει για φέτος και μαζί της φαίνεται να τελειώνει και ο Μπρένταν Ρότζερς για τη Λίβερπουλ. Ο άνθρωπος που έφτασε στην ομάδα το καλοκαίρι του ’12 και είχε υποσχεθεί όμορφο ποδόσφαιρο (και τίτλους;), φαντάζει πλέον ξένο σώμα μη μπορώντας να σηκώσει το “ειδικό βάρος” της φανέλας και φυσικά αδυνατώντας να φέρει τίτλους. Τρεις σεζόν στο Άνφιλντ δίχως κούπα είναι αποτυχία, όπως αποτυχία είναι τα συνεχή σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας και οι – πολλές – μέτριες (αν και πολυδάπανες) μεταγραφές. Σκέφτηκα λοιπόν να βγάλω τον “ελληνάρα” καφενειακό φίλαθλο-οπαδό-ποδοσφαιρόφιλο από μέσα μου και να προτείνω κάποιες λύσεις για να βγει η ομάδα απ’ το τέλμα και να επιστρέψει μετά από 26 χρόνια (τόσα θα συμπληρωθούν του χρόνου) στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος Αγγλίας. Είμαι σίγουρος πως αυτό μπορεί να συμβεί. Είμαι σίγουρος πως αυτό μπορεί να συμβεί. Είμαι σίγουρος πως αυτό μπορεί να συμβεί…
Φέρτε μας τον Κλοπ
Ο Γερμανός σχιζοφρενής προπονητής είναι ο πλεόν κατάλληλος για την καρέκλα του μάνατζερ των ρεντς. Έχει καταφέρει πολλά στην καριέρα του. Δημιούργησε μια ομάδα όνειρο – τη Ντόρτμουντ – κερδίζοντας τίτλους, παίζοντας όμορφο και σύγχρονο ποδόσφαιρο και φυσικά μπορεί να φέρει στο Νησί παίκτες νέους και ταλαντούχους απ’ τη Γερμανική αγορά. Μαζί του θα δούμε τον Τσαν στη φυσική του θέση, ο Στέρλινγκ θα μείνει και θα εξελιχθεί σε νέο Μέσι και ο Μάρκο Ρόις θα μας οδηγήσει στην κούπα. Αν δεν έρθει δεν θέλω άλλο προπονητή και καλό θα είναι να πορευτούμε με την αφίσα του Σάνκλι καρφιτσωμένη στον πάγκο. Τουλάχιστον αυτή θα δίνει έμπνευση.
Τέλος η ρετρολαγνεία
Η Λίβερπουλ είναι ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη και αυτό το ξέρει ακόμα και ο πιο άσχετος με ποδόσφαιρο μόδιστρος σε ατελιέ του Τζιάνι του Βερσάτσε αλλά καλό είναι να ξεκολλήσει απ’ το παρελθόν. Τεράστιο ρεκόρ τα 5 Πρωταθλητριών και τα 18 Πρωταθλήματα. Τιτανομέγιστος ο Νταλγκλίς, ο Κίγκαν και ο Τζέραρντ αλλά ας τους “ξεχάσουμε” κι ας δούμε πως θα γίνει θρύλος ο Χέντερσον, ο Στέρλινγκ, ο Άιμπ, ο Ρόσιτερ και οι νέοι παιχταράδες που θα έρθουν (όταν έρθουν). Οι ομάδες χτίζονται με όραμα, κοιτάζοντας το μέλλον και ρίχνοντας ματιές στο παρελθόν τους, αφήνοντας το. Οι ατυχείς συγκρίσεις νέων παικτών ως “ο νεός Ρας”, ο “νέος Χάνσεν” κτλ μόνο κακό μπορούν να κάνουν. Αποδεδειγμένα, δυστυχώς. Διαφορετικά θα φτάσουμε στο 2055 και θα μιλάμε ακόμα για το ανάποδο ψαλίδι που σκόραρε ο Ιαν Σεν Τζον ένα βροχερό μεσημέρι στο Μπάουνταρι του Ολνταμ.
Άμυνα, άμυνα, άμυνα
Το 2014 το πρωτάθλημα χάθηκε επειδή η ομάδα έβαζε 8 και έτρωγε 6. Δεν υπάρχει ομάδα που να κέρδισε πρωτάθλημα χωρίς να έχει καλή άμυνα και αυτό το έχουν μάθει καλά στο Άνφιλντ τα τελευταία χρόνια. Η άμυνα – εννοείται – δεν είναι δουλειά μόνο του τερματοφύλακα και των αμυντικών αλλά ολόκληρης της ομάδας. Τι σημαίνει αυτό; Καλή αμυντική τετράδα ή πεντάδα αλλά και καλό κέντρο μπροστά της. Η ομάδα χρειάζεται σίγουρα ένα κεντρικό χαφ απ’ το πρώτο ράφι (ένα Πογκμπά ή ένα Τουρέ δηλαδή) και ένα στόπερ για να πλαισιώσει τον Σκρτελ που να είναι top class. Συν ένα δεξί μπακ για βασικό που να ξέρει μπάλα και να κόβει σαν άνθρωπος και να μην φέρνει στροφές γύρω απ’ τον εαυτό του (για σένα λέω Γκλεν Τζόνσον). Ακούγονται κάπως δύσκολα όλα αυτά και χρειάζονται πολλά χρήματα αλλά οι εποχές που έπαιρνες πρωτάθλημα αγοράζοντας τον Πήτερ Τόμσον απ’ την Πρέστον έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Επίθεση, Επίθεση , επίθεση
Η Λίβερπουλ φέτος σκόραρε λιγότερο κι απ’ τον Ντε Άντρε Τζόρνταν όταν σουτάρει ελεύθερες βολές και αυτό ήταν πραγματικά λυπηρό. Χωρίς Σουάρεζ και με τραυματία το Στάριτζ έχει μια μεγάλη δόση λογικής όλο αυτό αλλά και πάλι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Οι “κόκκινοι” χρειάζονται επιθετικό των +25 γκολ και αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο Ιμόμπιλε (που γράφεται έντονα αυτές τις μέρες), ούτε ο Ίνγκς (που επίσης γράφεται απ’τη μέση της σεζόν). Αυτό μπορεί να το κάνει ο Μπενζεμά, ο Μπέιλ, ο Λεβαντόβσκι και μερικοί άλλοι. Αν ο Ιμόμπιλε είναι το νέο “εννιάρι” που θέλουν στο Λίβερπουλ για να ματώσουν τα δίχτυα ας ρίξουν μια ματιά στο γιαλό μπας και καταλάβουν πως δεν είναι στραβός. Να ξέρουμε και ‘μεις τι θα κάνουμε τα Κυριακάτικα απογεύματα της νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς.
Τώρα που ξαναβλέπω το κείμενο ίσως ταίριαζε καλύτερα ο τίτλος “Φτιάξτε ομάδα εκεί στο Άνφιλντ” και αυτό με λυπεί περισσότερο τώρα που το σκέφτομαι.
8 σχόλια σχετικά με το “Μάθε μπαλίτσα εκεί στο Άνφιλντ”
Το κακό είναι ότι για να έρθουν αυτοί οι παίκτες πρέπει να τους προσφέρεις την προοπτική του ΤσουΛου, μιας και το UEFA (ποτε Europa League, σαν προσφορά από τουριστικό γραφείο ακούγεται ή σαν πρόγραμμα πετάγματος χρημάτων ευρωπαικής έμπνευσης του Δούκα του Πόρδινγκτον) δεν συγκινεί. Επίσης θεωρώ αστείο να κοιτάζει η Λίβερπουλ ένα φορ δυναμικότητας Ιμόμπιλε. Ο Ιταλός δεν είναι κακός παίκτης (τον πήδηξε και ο Κλοπ ελαφρώς, να τα λέτε να τα γράφετε, χουμφ-ρούφηγμα καπουτσίνου-χουμφ), αλλά τέτοιοι παίκτες μειώνουν τον σύλλογο. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ο Ρότζερς έχει ρήτρα αποδέσμευσης 10 μύρια, κάνωντας τον Ντέμη να φαίνεται τέρας διαχείρησης.
Για μένα αν τελικά καθόταν η μπίλια στον Κλοπ, θα ήταν ενδιαφέρον πείραμα, υπό την προυπόθεση να ξεχαστεί προχτές το πέρασμα του από την Ντορτμουντ. Γιατί θεωρώ ότι τέτοια ποδοσφαιρικά θαύματα απλά συμβαίνουν και τα απολαμβάνεις, αλλά δεν οργανώνονται. Κλασική αποψάρα δηλαδη τύπου Κοφι Αμπαλίκουε.
ΥΓ: Κάποτε πρέπει να τιμηθεί ο Φαν Μαρβαικ που τράβηξε κουπί σε πολύ δύσκολη περίοδο για τον σύλλογο.
ΥΓ2: Ποιά γνώμη έχεις για τον Τούχελ? Γιατί εγώ ψηνόμουνα περισσότερο για Αρμιν Φε ή Πάουλο Σόουζα.
O Τούχελ απ’ αυτά που έχουμε δει και έχουμε διαβάσει είναι σίγουρα καλή περίπτωση. Απ’ την άλλη θα κάνει την ίδια διαδρομή με τον Κλοπ κάτι που δεν μου κάθεται καλά λόγω “ανωτέρων δυνάμεων” όπως η τύχη.
Για Φαν Μαρβαικ δεν συμφωνώ.
Ο Σοούζα είναι σίγουρα καλός ποροπονητής και ένας παίκτης που συμπαθούν στην ομάδα λόγω και του ’97.
Για Άρμιν Φε είχε ακουστεί κάτι για Ντορτμουντ; Δεν θυμάμαι. Με πήγες στη Γερμανία όμως και γω έγραψα για Λίβερπουλ.
:p
Ο Σκρτελ είναι τοπ-κλας;
Αλήθεια τώρα;
Ο Σκρτελ είναι τοπ-κλας ακόμα κι αν παίξει σε δυάδα με κώνο.
Ο κώνος είναι πιο γρήγορος και έχει ελαφρά καλύτερη τεχνική. Και σίγουρα βάζει λιγότερα αυτογκόλ.
Props για την NBAική παρομοίωση.(βλ. σχετικά: http://www.theballhog.net/2015/05/08/hack-a/)
Η Λίβερπουλ χρειάζεται δραστική αλλαγή σε όλα τα επίπεδα, και όπως λες, απαγκίστρωση από τα παλιά.
Ο Κλοπ είναι μια κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση, και νομίζω ότι είναι ο άνθρωπος που είτε θα αλλάξει τις τύχες τις ομάδας, είτε θα αποδειχτεί τεράστιο flop, δύσκολα υπάρχει μέση λύση με τον τρελό.
Σίγουρα είναι ένα πείραμα που θα ήθελα να δω πάντως.
GiannisIce thanks και συμφωνώ.
Elaith η μπάλα μπορεί να πάρει τρελά φάλτσα αν βρει σε κώνο υπό το βλέμμα του Σκρτελ.
Φαντάσου ένα δίδυμο με Σκρτελ-Σούμποτιτς και κλάψε με πικρά δάκρυα για την ποδοσφαιρική καριέρα που ποτέ δεν έκανες.
Δεν μιλάμε καν για τα μύρια στον Μπαλοτέλι, θα βγει σφαλιάρα μέσα από την οθόνη.