Επιτέλους έχει κέντρο
Ήταν το καλοκαίρι του 1993 όταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έψαχνε αυτόν τον παίκτη που θα κάλυπτε το κενό που άφηνε σιγά-σιγά ο αρχηγός της ομάδας στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ο Μπράϊαν Ρόμπσον είχε χάσει – σχεδόν – ολόκληρη την προηγούμενη σεζόν με πρόβλημα στο γόνατο και όντας στο 36ο έτος της ηλικίας του, ουδείς ήταν σίγουρος πως θα μπορούσε να τα βγάλει εις πέρας στο δύσκολο (και σκληρό) πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ. Τα μάτια του Φέργκι έπεσαν πάνω στο νεαρό Ιρλανδό αμυντικό μέσο της Νότινγκχαμ, Ρόι Κιν. Απ’ τα ταμεία της ομάδας βγήκε το ποσό – ρεκόρ – των 3,8 εκατομμυρίων λιρών και ο παίκτης έγινε μέλος μιας ομάδας που κυριάρχησε για πολλά χρόνια στο Αγγλικό αλλά και το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Έχοντας στο πλάϊ του τον Πωλ Σκόουλς, το Νίκι Μπατ και το Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν πολύ αργότερα , ο Κιν έγινε για μια δεκαετία ο αρχηγός και ο ηγέτης της μεσαίας γραμμής της ομάδας.
Σκληρός σε βαθμό αντιαθλητικού, ακούραστος αλλά και με επιθετικές αρετές όταν πραγματικά το χρειαζόταν μια ομάδα που είχε πάντα εξαιρετικούς μεσοεπιθετικούς ο Κιν άφηνε τεράστιο κενό το 2005 όταν εγκατέλειψε το Όλντ Τράφορντ για τη Σέλτικ και τη Γλασκώβη. Για να είμαι ειλικρινής για 10 χρόνια, πλην του Κάρικ και του Φλέτσερ, κανένας μα κανένας δεν μπόρεσε να αναπληρώσει το κενό του Κιν στο ρόλο του εξαριού πλην ελαχίστων εξαιρέσων. Ο Κάρικ τη σεζόν 2012/2013 ήταν εξαιρετικός οδηγώντας τη Μάντσεστερ στο πρωτάθλημα. Ο Φλέτσερ το 2010, πριν το σοβαρό πρόβλημα υγείας ήταν για ένα εξάμηνο αλάνθαστος και φυσικά ο Χάργκριβς το 2008 στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο πρωτάθλημα της ομάδας ήταν ένας σιωπηλός mvp. Κοινός παρονομαστής που δεν άφησε και τους τρεις παίκτες να ξεδιπλώσουν το πλούσιο ταλέντο τους ήταν φυσικά η υγεία. Κάτι που – ευτυχώς – ο Κιν είχε βιώσει αρνητικά μόνο για μια σεζόν στην καριέρα του. Ο Ιρλανδός ήταν ένας πραγματικός ταύρος εντός και εκτός γηπέδου. Όπως ο ίδιος είχε γράψει στη βιογραφία του, πολλές φορές πήγαινε στην πρωινή προπόνηση μετά από μεθύσι και αφού είχε κοιμηθεί σε παγκάκι. (Μη το δοκιμάσετε οι νέοι ποδοσφαιριστές μιλάμε για άλλες εποχές).
Ο Φέργκι με τις γνωστές του αλχημείες κατάφερνε να καλύπτει τα κενά και τα λάθη του και πάντα έβρισκε τρόπους. Είχαμε δει τον Καγκάβα στον άξονα ως οχτάρι, το Τζόουνς ως εξάρι, το Ρούνει ως οχταροεξάρι, το Γκιγκς στα 35 εξάρι και άλλα πολλά. Μετά τη “σύνταξη” του σπουδαίου μάνατζερ φάνηκε η γύμνια της ομάδας τόσο στον άξονα όσο και σε άλλες θέσεις. Όλα αυτά με την έλευση του Φαν Χααλ άρχισαν σιγά-σιγά να χάνονται, με τεράστια ποσά εννοείται να βγαίνουν απ’ τα ταμεία της ομάδας. Έτσι φτάσαμε στο φετινό καλοκαίρι με τους κόκκινους του Μάντσεστερ να έχουν στα χαρτιά ένα απ’ τα κορυφαία κέντρα, όχι της Αγγλίας, αλλά ολόκληρου του ποδοσφαιρικού πλανήτη. Ο Ολλανδός γνωρίζει πολύ καλά πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δε νοείται δυνατή ομάδα χωρίς δυνατό κέντρο (η Λίβερπουλ ακούει;) και κάνει επιτέλους πράξη αυτό τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου.
Πέρυσι έφερε στην ομάδα το Ολλανδικό πολυεργαλείο που ακούει στο όνομα Νταλέι Μπλιντ και τον Ισπανό play maker Άντερ Ερέρα. Ο Ολλανδός μπορεί να αγωνιστεί και ως αμυντικός μέσος και φυσικά ως στόπερ και αριστερός πλάγιος αμυντικός. Υπάρχει ο Φελαϊνί που είναι ένας κορυφαίος box to box μέσος και ο εξαιρετικός Άγγλος Νίκι Πάουελ. Όσοι είχαν δει παιχνίδια της Γουίγκαν στο Γιουρόπα Λιγκ θα συμφωνήσουν μαζί μου. Φέτος όμως έκανε την πραγματική υπέρβαση με δύο σούπερ μεταγραφές. Απ’ τη μία ο Μπάστιαν Σβαϊνστάϊγκερ και απ’ την άλλη ο Μόργκαν Σναϊντερλεν συνθέτουν ένα κεντρικό δίδυμο γλωσσοδέτη, δύσκολο να το προφέρει και ο πιο εύγλωτος σπήκερ και δύσκολο να αντιμετωπιστεί από οποιαδήποτε ομάδα. Ο Γερμανός στα 31 δίνει πολλά κιλά ποιότητα στον άξονα της ομάδας και ο Γάλλος “κλειδώνει” το χώρο μπροστά απ’ τους στόπερ και γίνεται ο παίκτης που θα μπει στα παπούτσια του Κάρικ τα επόμενα χρόνια. Μοναδική ένσταση απ’ τους φίλους της ομάδας το γεγονός πως ο “Σβάινι” τα δύο τελευταία χρόνια είχε αγωνιστεί στα μισά (και λιγότερα) παιχνίδια των Βαυαρών για τη Μπουντεσλίγκα λόγω τραυματισμών. Προσωπικά θεωρώ πως η μεταγραφή του πρώην παίκτη της Σαουθάμπτον θα αποδειχθεί η σημαντικότερη για τους “ρεντ ντέβιλς” αυτό το καλοκαίρι μιας και ο Σναϊντερλεν είναι ο παίκτης που η ομάδα ήθελε πολλά χρόνια τώρα. Και επιτέλους τον έχει.
To μόνο σίγουρο είναι πως η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ τον Αύγουστο θα ξεκινήσει στη φετινή Πρέμιερ Λιγκ – όχι για να μπει στην τετράδα – αλλά για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για την Ευρώπη και είναι πλεόν γεγονός. Η ομάδα έχει επιστρέψει.
