Μία αγάπη

Όλοι όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο το ξέρουν. Δεν είναι απλά 22 τύποι που κυνηγούν μια μπάλα. Είναι πολλά ακόμα, μέσα και έξω από το γήπεδο. Στιγμές που μένουν χαραγμένες. Ένα κοινωνικό φαινόμενο που σου μαθαίνει εξίσου την αγάπη και τον πόνο. Που ξεκινάει από την παιδική ηλικία και σε συντροφεύει μέχρι τα γεράματα. Ανεξάρτητα αν είσαι άντρας, γυναίκα, κοντός, ψηλός, φτωχός, πλούσιος. Και απλώνεται σε όλες τις αισθήσεις. Η μυρωδιά του βρώμικου, οι ιαχές όταν πλησιάζεις στο γήπεδο, τα χρώματα στις εξέδρες, η υφή του κασκόλ που σφίγγεις.

Ο Λίβον Μπις είναι ένας αρκετά γνωστός φωτογράφος που ασχολείται κυρίως με πορτραίτα αλλά και αθλητικά “θέματα”. Έχει κάνει φωτογραφίσεις για φίρμες αθλητικών, έχει φωτογραφίσει τον Μπαλοτέλι και τον Μπολτ, τον Τέρι Γκίλιαμ και τον Σάμιουελ Τζάκσον, αλλά στην ερώτηση ποιο ήταν το πιο δύσκολο πρότζεκτ του απαντάει ότι ήταν το “One Love”. Μια περιπέτεια που κράτησε 13 μήνες σε 28 χώρες και είχε να κάνει με το “όμορφο παιχνίδι” και το πώς παίζεται στον κόσμο.  Όπως ο ίδιος ο Λίβον υποστηρίζει, η βασική ιδέα είναι να ρίξει μια ματιά σε όλο το φάσμα του παγκόσμιου αυτού παιχνιδιού. Να κάνει ένα βήμα προς τα πίσω, όπως συχνά κάνει ο φωτογράφος για να καδράρει καλύτερα, ώστε να δει το ποδόσφαιρο συνολικά.

“Είναι εύκολο κάποιος να απορροφηθεί από το επαγγελματικό παιχνίδι εξαιτίας των χρημάτων, του γκλάμουρ και της δημοσιότητας. Στην πραγματικότητα όμως, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο αντιπροσωπεύει μόλις ένα μικρό μέρος του παγκόσμιου αυτού παιχνιδιού. Η σημασία του ποδοσφαίρου στους καθημερινούς ανθρώπους είναι τεράστια και πολλές φορές αγγίζει τη θρησκεία”. Ο στόχος του Λίβον είναι όταν δει κάποιος τις φωτογραφίες του να χαμογελάσει και να καταλάβει ότι το ποδόσφαιρο μοιράζει χαρά σε εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους από άκρη σε άκρη του κόσμου.

Και κυρίως να καταλάβει ότι το ποδόσφαιρο δεν ξεκινάει στο 1ο λεπτό και τελειώνει στο 90ο λεπτό ενός επαγγελματικού αγώνα. “Για μένα αυτός που πουλάει το χοτ-ντογκ έξω από το γήπεδο είναι κομμάτι της ποδοσφαιρικής κουλτούρας, όπως ο φίλαθλος ή ο ποδοσφαιριστής”. Η ιεροτελεστία, τα γούρια, η pre-game συνάντηση με τους φίλους. Αλλά και το ποδόσφαιρο όχι ως θεατής, αλλά ως συμμετέχων. Η αλάνα, η πληγή στο πόδι από το χαλίκι ή το χώμα, τα μαύρα μπιλάκια, οι τύποι που θα παίξεις αντίπαλος.

Το One Love εκδόθηκε το 2006 και ανάμεσα στις χώρες που ο Λίβον επισκέφτηκε είναι και η Ελλάδα. Όποιος θέλει περισσότερα (μην ξεχνάμε ότι είναι η δουλειά του) μπορεί να αγοράσει το βιβλίο ή να δει και αρκετά δείγματα στην επίσημη σελίδα του Άγγλου φωτογράφου. Παράλληλα, στο τεύχος 14 (Απρίλιος 2014) του ελληνικού περιοδικού Σχεδία υπάρχει συνέντευξή του (που δυστυχώς δεν έχουμε διαθέσιμη και αρκεστήκαμε σε άλλες συνεντεύξεις του).

ΥΓ Ευχαριστούμε τον αναγνώστη Νίκο για το tip

Σχετικά φωτογραφικά κείμενα:

Τα όπλα και μια εκκλησία-γήπεδο
Η πόλη του Θεού…
…κι η Αιώνια Πόλη
Το πείραμα του Γουέμπλει
Κι οι ιερείς παίζουν μπάλα