Φιλ Τζόουνς μας λείπεις

Ήταν 21/3 του 2010 όταν η Μπλάκμπερν του “Big” Σαν Άλαρντάις υποδέχονταν την Τσέλσι στο Ίγουντ Παρκ και ο κυριλάτος προπονητής έδινε την ευκαιρία στον Φιλ Τζόουνς να κάνει ντεμπούτο στην Πρέμιερ Λιγκ. Βέβαια αν αναλογιστεί κάποιος πως το κεντρικό αμυντικό δίδυμο εκείνης της σεζόν (το βασικό) ήταν ο Χριστόφορος ο Σαμπά και ο Γκαέλ ο Ζιβέ, ο Άγγλος προπονητής θα έπρεπε να το είχε δοκιμάσει νωρίτερα. Ο Τζόουνς είχε μόλις κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας του και θεωρούνταν στους top-5 ανερχόμενους Άγγλους κεντρικούς αμυντικούς παρέα με τον Τζέιμς Τόμκινς της Γουέστ Χαμ, τον Μάρτιν Κέλλυ της Λίβερπουλ, τον Κρις τον Σμόλινγκ της Γιουνάιτεντ και κάποιον άλλο που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή και δεν θα το γκουγκλάρω. Τα συμπεράσματα δικά σας για τις προβλέψεις των Άγγλων. Εγώ σιωπώ. Κουράστηκα βρε αδερφέ.

Ο νεαρός είχε πραγματοποιήσει εξαιρετική εμφάνιση (η αναμέτρηση είχε λήξει με 1-1) και μάλιστα είχε “καθαρίσει” 12 απ’ τα 14 γεμίσματα που είχαν κάνει οι μπλε. Ο παίκτης που μάρκαρε παρεμπιπτόντως δεν ήταν κάποιος τυχαίος αλλά ο Ντιντιέρ Ντρογκμπά, στην πιο παραγωγική του σεζόν με την Τσέλσι. Ο Ιβοριανός είχε σκοράρει εκείνη τη σεζόν 29 γκολ στο πρωτάθλημα και φυσικά η ομάδα του είχε κατακτήσει τον τίτλο.

Το 2011 ο Φέργκιουσον αγόρασε τον Τζόουνς και τον έφερε στο Ολντ Τράφορντ για να ζήσουμε τη μαγική αμυντική τριπλέτα-εφιάλτη για κάθε φίλο της Γιουνάιτεντ. Ο Τζόουνς βρήκε τον Σμόλινγκ που είχε βρει τον Έβανς και όλοι εμείς ακόμα ένα λόγο για να γελάμε τα Σαββατοκύριακα. Ο Τζόουνς έχει τη γκάφα στο αίμα του και γι’ αυτό το λόγο έχει δοκιμαστεί σε όλες τις θέσεις άμυνας. Για να τερματίσει το μέτρο (αν και δεν το έχει καταφέρει ακόμη). Εκτός της φυσικής του θέσης (στόπερ), γίνεται ο καλύτερος συμπαίκτης του αντιπάλου τόσο ως δεξιός πλάγιος αμυντικός. Ένα κράμα Βύντρα, Πάντου, Γεωργέα και Χρήστου Μπούρμπου (τι έγραψα ο άνθρωπος;) αλλά και ως αμυντικός μέσος. Πως νομίζετε εμπνεύστηκε ο Γιάννης Αναστασίου τον Γιώργο τον Κουτρουμπή ως εξάρι; Σας τα εξηγώ ωραία; Μάθετε μπαλίτσα στον άρχοντα λοιπόν.

Για κακή μας τύχη (και της κωμωδίας) ο Φιλ Τζόουνς έχει πληγεί από αρκετούς τραυματισμούς και δεν μπορούμε να τον απολαμβάνουμε όσο πραγματικά θέλουμε. Σκεφτείτε πως φέτος μετράει μονάχα μία συμμετοχή στην Πρέμιερ Λιγκ και ακόμα μία στο Λιγκ Καπ. Αλλά θα επιστρέψει. Για εμάς που τον λατρεύουμε και για όλους τους φίλους των αντιπάλων ομάδων που περιμένουν να γίνει ο 12ος παίκτης της ομάδας τους που θα τους οδηγήσει σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Φιλ Τζόουνς γίνε καλά, σε παρακαλώ. Το ποδόσφαιρο είναι τόσο φτωχό και ρηχό χωρίς εσένα, σαν διήγημα της Χρυσηίδας Δημουλίδου που έχει στριμωχθεί ανάμεσα στο “Σβήσιμο” του Πέρσιβαλ Έβερετ και τον “Αόρατο Άνθρωπο” του Ραλφ Έλισον σε κάποια σκονισμένη βιβλιοθήκη.

Ως επίλογο σε αυτή την ποδοσφαιρική “Κραυγή” σωτηρίας του ποδοσφαίρου και του Φιλ του Τζόουνς – ως άλλος Έντβαρτ Μουνκ – θα σας αφήσω με μερικά βιντεάκια που μας δείχνουν το μεγαλείο αυτού του παίκτη. Απολαύστε υπεύθυνα και – εννοείται-  μην τα δοκιμάσετε όταν θα πάτε για μπάλα με φίλους.

Art Of Defence (που θα λέγε και ο Μαλντίνι)

H τέχνη του γκολ (μέρος πρώτο)

Η τέχνη του γκολ (μέρος δεύτερο)

Slide head tackle (Είσαι θεός, μοναδικός, ο ΈΝΑΣ)

https://www.youtube.com/watch?v=d78wwGee5IA