Από τον Σέξτον στις απολύσεις και τους Ευρωπαϊκούς τίτλους

Η Τσέλσι κατέκτησε το πρώτο της Ευρωπαϊκό τρόπαιο το μακρινό 1971. Η ομάδα του θρυλικού Ντέιβ Σεξτον είχε επικρατήσει – σε διπλούς τελικούς – της Ρεάλ Μαδρίτης στο Καραϊσκάκη και είχε κερδίσει το κύπελλο Κυπελλούχων. Ήταν η πρώτη φορά που ο διεθνής Τύπος είχε εκθειάσει τα φοβερά αθλητικά προσόντα των Βρετανών με τον Σέξτον να παίρνει και ένα άτυπο “ρεκόρ” που κρατά καλά μέχρι και τις μέρες μας. Ο Άγγλος είναι ο μοναδικός προπονητής της Τσέλσι που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο (ή έφτασε σε τελικό στην Ευρώπη) και ήταν στον πάγκο της ομάδας απ’ την έναρξη της σεζόν. Βρέθηκε στον πάγκο των “μπλε” απ’ το 1967 μέχρι και το 1974 και οδήγησε την ομάδα στο Κυπελλούχων μετά την κατάκτηση του FA Cup μια χρονιά πριν, κόντρα στη σπουδαία Λιντς του Ντον Ρέβι (σε δύο τελικούς και εκεί). Μια Λιντς με αστέρια όπως ο Μπίλι Μπρέμνερ, ο Τζακ Τσάρλτον, ο Νόρμαν Χάντερ, ο Πήτερ Λόριμερ και φυσικά ο Έντι Γκρέι. Από εκεί και έπειτα, όσες φορές έφτασαν οι “μπλε” σε τελικό στην Ευρώπη, το έκαναν με προπονητή που ήρθε μεσούσης της σεζόν.

Το 1998 η Τσέλσι κατέκτησε το δεύτερο κύπελλο Κυπελλούχων της ιστορίας της, στη Στοκχόλμη απέναντι στη Στουτγκάρδη του Γιόακιν Λεβ. Η Τσέλσι είχε επικρατήσει χάρις στο τέρμα του Τζιανφράνκο Τζόλα, ένα λεπτό μετά την είσοδο του στο γήπεδο. Προπονητής της ομάδας (αλλά και παίκτης) ήταν ένας άλλος θρυλικός Ιταλός, ο Τζιανλούκα Βιάλι. Ο Βιάλι είχε αντικαταστήσει στον πάγκο ακόμα ένα παίκτη-προπονητή, τον Ρουντ Γκούλιτ. Ο Ολλανδός είχε απολυθεί το Φεβρουάριο του ’98 σε μια περίοδο που η ομάδα βρίσκονταν σε εξαιρετική φόρμα και κυνηγούσε το πρωτάθλημα.

Δέκα χρόνια μετά η Τσέλσι (με τον Ρομάν Αμπράμοβιτς στην ιδιοκτησία πλέον) έφτανε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Αντίπαλος η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Ρονάλντο και του Τέβεζ. Οι Λονδρέζοι έχασαν το τρόπαιο επειδή γλίστρησε ο Τζων ο Τέρι στη διαδικασία των πέναλτι και κάπως έτσι ο Χενκ Τεν Κάτε έχασε την ευκαιρία να κερδίσει ακόμα ένα Τσάμπιονς Λιγκ ως βοηθός. Πρώτος προπονητής ήταν ο Αβραάμ Γκραντ. Ο Ισραηλινός κόουτς είχε αντικαταστήσει τον Ζοσέ Μουρίνιο λίγο καιρό μετά την έναρξη της σεζόν, λόγω της κακής πορείας της ομάδας και της κόντρας του Special One με τον Ρώσο μεγιστάνα.

Το 2012 η Τσέλσι έφτανε στην κατάκτηση του Ιερού – διασυλλογικού – Δισκοπότηρου του ποδοσφαίρου, με μια ομάδα που ουδείς είχε πιστέψει στην έναρξη της σεζόν (πλην εμού). Κόντρα σε όλους και σε όλα. Με ένα Ντρογκμπά στα όρια του Τσακ Νόρις και με αριστερό μπακ τον Ράιαν Μπερτράν (στη μοναδική του συμμετοχή στη διοργάνωση) οι “μπλε” επικράτησαν της Μπάγερν (στο Μόναχο) στη διαδικασία των πέναλτι και άφησαν άφωνη όλη την ποδοσφαιρική υφήλιο. Προπονητής ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο. Στην αρχή της σεζόν ο Ιταλός ήταν ο βοηθός του Άντρε Βίλας Μπόας, με τον Πορτογάλο όμως να απολύεται λόγω βλακείας της τραγικής εικόνας που είχε η ομάδα επί των ημερών του. Ο Ντι Ματέο την ίδια σεζόν κέρδισε και το κύπελλο Αγγλίας, έτσι για να ‘χει να το λέει.

Λίγους μήνες μετά ο Ντι Ματέο ξεκίνησε ως πρώτος προπονητής της Τσέλσι και απέδειξε πως δεν είχε το “ειδικό βάρος” για να φτιάξει τη δική του σπουδαία ομάδα. Ο Αμπράμοβιτς – εννοείται – τον απέλυσε και έψαξε να βρει κάποιον για να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται (που λέει και το τραγούδι) και το βρήκε στο καλοφτιαγμένο μουσάκι και το πρόσωπο του Ράφα Μπενίτεζ. Ο Ισπανός, μετρ στο να κερδίζει Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έφτασε με την Τσέλσι στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ και – εννοείται – το κατέκτησε και αυτό. Κόντρα στη Μπενφίκα (της γνωστής κατάρας) ήταν σίγουρο 100% άλλωστε. Η Τσέλσι έγινε η μοναδική ομάδα που κατακτά back to back Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ (ή ΟΥΕΦΑ αν προτιμάτε) και ο Ράφα σύνθημα στα χείλη πολλών οπαδών που μέχρι τότε ζούσαν απλά για να τον μισούν.

Εδώ και λίγες μέρες ο Ζοσέ Μουρίνιο απολύθηκε – για δεύτερη φορά απ’ τον πάγκο των “μπλε” – και η Τσέλσι βρίσκεται (ξαφνικά) με πολλές πιθανότητες στο να βρεθεί στον Τελικό του Μιλάνου. Οι λάτρεις αυτών των περίεργων ιστοριών έχουν περάσει ήδη απ’ το πρακτορείο και έχουν ρίξει το κατιτίς τους στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ από τους “μπλε”.