Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Μια αγελάδα και ένα πρωτάθλημα

rocha4

Ήταν 8 Δεκεμβρίου του σωτήριου έτους 2005 όταν στο τρελό και παλαβό πρωτάθλημα της Ουρουγουάης συνέβη ακόμα ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Η άσημη Ρότσα επικρατούσε της Ράμπλα Τζούνιορς με 2-1 την προτελευταία αγωνιστική – μπροστά σε 7.000 θεατές – στο Στάδιο  Δόκτωρ Μάριο Σομπρέρο και κατακτούσε (και μαθηματικά) το πρώτο της πρωτάθλημα στην Απερτούρα. Μάλιστα η “συμμορία” του Λουίς Γκονζάλες έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδιζε κάποιο τίτλο μετά το 1932 (που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό) και είχε έδρα εκτός του Μοντεβιδέο. Ας τα πάρουμε όμως απ’ την αρχή.

306667

Το 1999 δημιουργήθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα της Ρότσα, μετά τη συγχώνευση 39 ερασιτεχνικών κλαμπ (καφενειακού επιπέδου), και ξεκίνησε να γράφει με γοργά βήματα τη δική της ιστορία. Τέσσερα χρόνια αργότερα (με ένα ενδιάμεσο υποβιβασμό) θα κερδίσει την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία της Ουρουγουάης με μοναδικό στόχο – σύμφωνα πάντα με τον προπονητή της – να γλιτώσει τον υποβιβασμό. Δύο χρόνια αργότερα, με μπάτζετ χαμηλότερο των 9.000 ευρώ το μήνα και με ένα γήπεδο που μετά βίας έφτανε τους 6-7 χιλιάδες φιλάθλους σε κάθε αναμέτρηση, η ομάδα κατακτούσε το πρωτάθλημα και έπαιρνε το εισιτήριο για το Κόπα Λιμπερταδόρες. Στα πανηγύρια για τον τίτλο και κατά το γύρο του θριάμβου ο πρώτος σκόρερ της Ρότσα, Πέδρο Καρντόσο, έφερε στο γήπεδο το γούρι της ομάδας. Μια αγελάδα. Οι εικόνες που ακολούθησαν με την αγελάδα να οδηγεί τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή, με τους φιλάθλους να χειροκροτούν εκστασιασμένοι δεν γίνεται να αποδοθεί με λόγια και δεν γνωρίζω αν ο Εντουάρντο Γκαλεάνο είχε αναφερθεί ποτέ σε αυτή την ιστορία. Αν έχει συμβεί σίγουρα η εικόνα θα χάνει τη μαγεία της μπροστά στις λέξεις. Αν όχι, ας το σκεφτεί ο καθένας όπως μπορεί.

Η ιστορία με την αγελάδα ξεκίνησε όταν στο βοηθητικό γήπεδο – δίπλα στο Στάδιο Σομπρέρο – είχε βρεθεί ένα κοπάδι αγελάδες που κάποιος τεμπέλης βοσκός είχε αφήσει στο έλεος της μοίρας του. Η πιο χαριτωμένη αγελάδα έγινε η άτυπη μασκότ της Ρότσα και μάλιστα η ομάδα έδωσε το δικαίωμα στο βοσκό (που ήταν και φίλος της ομάδας) να αφήνει τις αγελάδες του εκεί για βοσκή (τι υπέροχη ομάδα).

Rocha-campeon

Η Ρότσα τελείωσε το πρωτάθλημα με 33 βαθμούς σε 17 αγώνες και έκλεισε τη χρονιά με ένα σπουδαίο 4-4 στην έδρα της Πενιαρόλ (με χατ τρικ του Πέδρο Καρντόσο), αφήνοντας τη σπουδαία εκείνη ομάδα εκτός Κόπα Λιμπερταδόρες. Η Πενιαρόλ δεν είχε κερδίσει τις τελευταίες 6 αγωνιστικές καμία ομάδα, ούτε καν την τελευταία Πεϊσάντου. Μια Πεϊσάντου που είχε δώσει τον τελευταίο της αγώνα (μια ήττα με 1-5 απ’ την Ντεπορτίβο Κολονία) μπροστά σε 8 θεατές. Αξίζει να σημειωθεί πως στα πλέι οφ για το εθνικό πρωτάθλημα η 2η Νασιονάλ του Λουίς Σουάρες επικράτησε της Ρότσα (σε διπλούς αγώνες) και κατέκτησε το 41ο τίτλο της ιστορίας της. Όπως και να έχει εκείνη η άσημη ομάδα έχει μπει για τα καλά στις καρδιές των Ουρουγουανών ποδοσφαιρόφιλων, δείχνοντας πως υπάρχει χώρος ακόμα για “μικρά” ή “μεγάλα” θαύματα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. “Μας κορόιδευαν για τις αγελάδες και τώρα μία από αυτές κάνει γύρο του θριάμβου” είχε δηλώσει ο πρόεδρος της ομάδας τότε, και τι να του πεις.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ιστορίες για το τζάκι, ποδόσφαιρο Λατινικής Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η Θύρα 12 και το Αργεντίνικο Χίλσμπορο

Βρισκόμαστε στις 23 Ιουνίου του 1968 στο Μπουένος Άιρες. Εν μέσω του ψυχρού πολέμου, μιας εποχής όπου στη Λατινική Αμερική οι δικτατορίες ήταν πιο τακτικές από μπολ μπόι που κάνει καθυστερήσεις σε ελληνικό γήπεδο, το ποδόσφαιρο ήταν μια μοναδική ευκαιρία συνάθροισης. Το ματς ήταν το ιδανικό σκηνικό, ένα σούπερ-κλάσικο μεταξύ Ρίβερ και Μπόκα. Μόνο που […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το ψαλιδάκι και ο τερματοφύλακας που κοιτούσε

Κάθε γκολ σε ντέρμπι είναι σημαντικό, ακόμα περισσότερο όταν είναι στην λήξη του αγώνα. Ο Λισάντρο Λόπες μετά την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη και έχοντας μια αρκετά συνεπή καριέρα σε Πόρτο και Λιόν είχε την ευκαιρία να σημαδέψει το χθεσινοβραδινό κλάσικο της πόλης Αβεγιανέδα. Με το σκορ στο 1-0 υπέρ των γηπεδούχων κόκκινων από […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

4 σχόλια σχετικά με το “Μια αγελάδα και ένα πρωτάθλημα”

  1. Ο/Η Nikos Lioliopoulos λέει:

    Τωρα σοβαρα, υπαρχει σταδιο Σομπρερο
    ?

  2. Ο/Η Elaith λέει:

    Δεν κατάλαβα δηλαδή. Εμάς μανούλα δεν μας γέννησε;
    Δεν μπορεί να βγάζει ντόκτορς το σόι μας;
    Η αλήθεια είναι ότι γράφεται Mario Sobrero, δυστυχώς δεν βρήκα παραπάνω πληροφορίες.

  3. Ο/Η Rampla Jr. λέει:

    Εντωμεταξύ άλλο ένα ουρουγουάνικο θαύμα συντελέστηκε το Σάββατο στη Β’ Εθνική της χώρας. Η χρεωκοπημένη Ράμπλα Τζούνιορς που στο ξεκίνημα της χρονιάς ήταν να υποβιβαστεί κατευθείαν στην Γ’ Εθνική λόγω οικονομικών προβλημάτων αντιμετώπιζε στον δεύτερο τελικό την Cerro Largo για τη στέψη του πρωταθλητή της Clausura. Το πρώτο ματς διεξήχθη στο Melo,έδρα της Cerro σε απόσταση 205 χιλιομέτρων από το Μοντεβιδέο. Για να ταξιδέψει η αποστολή της Rampla χρειάστηκε να γίνει έρανος για να μαζευτούνε τα χρήματα.

    Στη ρεβάνς του Μοντεβιδέο, στο υπέροχο παραθαλάσσιο γήπεδο της Rampla, η τοπική ομάδα έχανε 1-4 στο ημίχρονο. Με 9 παίχτες στο β’ μισό, ισοφάρισε στο 90′ και στην παράταση πήρε το ματσάκι με 5-4.

    Εδώ η επική ανατροπή:

    https://www.youtube.com/watch?v=EjSzq6QbS7w

    Κι εδώ ένα αθράκι για τους ισπανόφωνους για τους πάικτες της Rampla που βγάζουν τα προς το ζην ως μηχανικοί, ντελιβεράδες ή αποθηκάριοι.

    http://www.referi.uy/mecanicos-repartidores-almaceneros-la-increible-historia-del-rampla-campeon-n710558

  4. Ο/Η Αταραξίας λέει:

    Φοβεροί τύποι και φοβερό γήπεδο. Αναρωτιέμαι πόσες μπάλες αναζητήθηκαν στην θάλασσα και πόσες ανάμεσα σε κείνα τα μηχανήματα(;) πίσω από την μία εστία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *