Πρώτο τραπέζι πίστα
Αν το θέαμα είναι το κυρίως γεύμα στο ποδόσφαιρο, τότε όλα τα γραφικά που συμβαίνουν γύρω από το χορτάρι (και ενίοτε πάνω σε αυτό) είναι το αλατοπίπερο. Μια από τις πιο γραφικές ιστορίες όλων των εποχών συνέβη τον Φεβρουάριο του 2004 στην Αργεντινή με πρωταγωνιστή έναν από τους σημαντικότερους προπονητές όλων των εποχών, τον αρχιερέα του “ποδοσφαίρου για τη νίκη” Κάρλος Μπιλάρδο.Ήταν η 2η αγωνιστική της Κλαουζούρα και η Εστουδιάντες είχε ξεκινήσει με μία εντός έδρας ήττα με 1-4 από την Ιντεπεντιέντε. Η ομάδα του “Μυτόγκα” έπαιζε δεύτερο συνεχόμενο δύσκολο ματς, πηγαίνοντας στο Μονουμεντάλ για να αντιμετωπίσει τη Ρίβερ. Ο Μπιλάρδο δεχόταν κριτική, με τους δημοσιογράφους να λένε ότι ήταν υπερβολικά επαγγελματίας, ότι έπνιγε το ταλέντο των παικτών για να τους βάλει υπό του συστήματος, ενώ κατά τη καλοκαιρινή προετοιμασία έκανε 7ωρες προπονήσεις (πολλές φορές υπό τους ήχους μουσικής). Ο ιστορικός τερματοφύλακας Ούγκο Γκάτι σε άρθρο του στην ισπανική As έγραψε ότι ο Μπιλάρδο ήταν ένας προπονητής που δεν διασκέδαζε με το ποδόσφαιρο και προσπαθούσε να επιβάλλει το ίδιο και στους παίκτες του.
Είναι πάντα δύσκολο να απαντήσεις σε όλους τους δημοσιογράφους ή βετεράνους. Ο Κάρλος Μπιλάρδο όμως δεν είναι ένας οποιοσδήποτε προπονητής και άνθρωπος και το σχόλιο του Γκάτι τον ενόχλησε. Έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Οι ομάδες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο του Μονουμεντάλ και μαζί με τον Μπιλάρδο μπήκε ένας τύπος που κουβαλούσε ένα τραπεζάκι (εννοείται με τραπεζομάντιλο, δεν είμαστε τίποτα χωριάτες), πάνω στο οποίο υπήρχε μια σαμπανιέρα γεμάτη παγάκια και ένα μπουκάλι σαμπάνιας, φυσικά ένα αντίστοιχο ποτήρι και ένα… ραδιοκασετόφωνο. Ο διαιτητής Μπαλντάσι αναγκάστηκε να καθυστερήσει για δέκα λεπτά τη σέντρα μέχρι να καταλάβει τι γίνεται και να απομακρυνθούν οι φωτογράφοι. Ο μπον βιβέρ Μπιλάρδο άνοιξε το μπουκάλι, έβαλε σε ένα ποτήρι και ήπιε.
“Είναι ένα θέαμα. Είναι ένα θέαμα” δήλωνε με απόλυτη φυσικότητα (καλύτερη ερμηνεία από τον Σον Πεν στο Mystic River που κέρδισε το Όσκαρ εκείνη τη χρονιά) για να την πει σε αυτούς που τον κατηγορούν ότι βγάζει τη χαρά από το άθλημα. Η ομάδα του δεν το διασκέδασε πάντως καθώς βρισκόταν με 2-0 πίσω στο ημίχρονο από μια καταπληκτική Ρίβερ (που κατέκτησε το πρωτάθλημα στο τέλος) με σκόρερς τους Φερνάντο Καβενάγκι και Μαρσέλο Σάλας. Ο Μπιλάρδο ετοιμαζόταν να πάει στα αποδυτήρια, αλλά η γραφικότητα δεν είχε τελειώσει ακόμα. Στην Αργεντινή υπήρχε νόμος που απαγόρευε την κατανάλωση αλκοόλ στα γήπεδα και έτσι η Κλαούντια Μπάρσια που ήταν υπεύθυνη για την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα κατέβηκε να δει τι γίνεται και να βγάλει άκρη.
“Πίνετε αλκόολ μέσα στο γήπεδο;” ρώτησε η καημένη η κοπέλα. Ο Μπιλάρδο συνέχισε να το διασκεδάζει με μια ατάκα που έγραψε ιστορία: “Όοοοοχι, όοοοχι δεσποινίς μου. Είμαι πενήντα χρόνια στα γήπεδα δεσποινίς μου. Δεν έχει αλκόολ, έχει Γκατορέι. Κάνετε λάθος δεσποινίς μου”. Η δεσποινίς πάντως δεν πείστηκε και ζήτησε να έρθει μαζί του. Ο Μπιλάρδο αρνήθηκε και τότε η Κλαούντια ζήτησε να πάρει το μπουκάλι για να εξεταστεί. Ο Μπιλάρδο ως καλό τρολ αρνήθηκε και πάλι λέγοντας “μπορεί να βάλετε οτιδήποτε μέσα και να με ενοχοποιήσετε” και τελικά το μπουκάλι σφραγίστηκε παρουσία Μπιλάρδο με… βουλοκέρι και πήγε στο αργεντίνικο CSI. Όπως ήταν φυσικό, ο Μπιλάρδο δεν πρόλαβε να κατέβει στα αποδυτήρια και να δώσει οποιαδήποτε εντολή στο ημίχρονο. Έκανε όμως μια αλλαγή, αλλαγή που δεν βοήθησε καθώς η Ρίβερ (με Φράνκο Κονστάζο στα γκολπόστ και Κριστιάν Νασούτι στην άμυνα) σκόραρε ξανά με τον Καβενάγκι για το 3-0.
Μπορεί η Εστουδιάντες τελικά να έχασε, αλλά ο Μπιλάρδο δικαιώθηκε. Το σφραγισμένο μπουκάλι πήγε στο χημικό εργαστήριο της Επιστημονικής Αστυνομικής Διεύθυνσης του Μπουένος Άιρες και το μυστήριο λύθηκε. Το μπουκάλι μέσα είχε όντως “Γκατορέι” και μάλιστα διαλυμένο με νερό (για να μη χτυπήσει στο κεφάλι τον κόουτς) και έτσι ο Μπιλάρδο απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες. Μετά το τέλος του αγώνα συνέχισε την ειρωνεία στις δηλώσεις του λέγοντας “Εγώ βγαίνω στο γήπεδο για να διασκεδάζω” και “Τα σημερινά λάθη θα τα διορθώσουμε με αυτοσχεδιασμό”, προφανώς για όσους τον κατηγορούν ότι ασχολείται με κάθε λεπτομέρεια. Η τελευταία φράση δικαιωματικά ήταν από το δικό του στόμα και ήρθε ιδανικά να κλείσει αυτή την υπερ-γραφική ιστορία:
“Ίσως έπρεπε τελικά να είχα βάλει μέσα σαμπάνια, μπορεί να είχαμε κερδίσει το ματς”
5 σχόλια σχετικά με το “Πρώτο τραπέζι πίστα”
Επικός!!!
Exairetikes istories opws panta!
Ενας μικρός Θεούλης.Αχ, Λατιν αμέρικα με τα ωραία σου.
Θα σταθώ στη φράση “ήταν υπερβολικά επαγγελματίας, ότι έπνιγε το ταλέντο των παικτών για να τους βάλει υπό του συστήματος” που είναι πια μειονέκτημα μονο στη γη του ποδοσφαίρου,εκεί στο Λατιν Αμέρικα αφού εδώ το “μοδέρνο ποδόσφαιρο” απαιτεί την ενσωματωση του παικτη στο συστημα και γι’ αυτο και οι φουρνιες παικτων που βγαίνουν με απομακρύνουν απ’ το άθλημα χρόνο με το χρόνο. Θα μου πεις προσωπικά γούστα αυτά και ναι, αλλα τι να κανουμε. Αδυναμίες.
Ελειπε α αγγελος ο χαριστεας με το μπουζουκι του…
Αλλα τοτε τον προετοιμαζε ο γιοχαν ο μικου μες τα χιονια του γερμανικου βορρα για τα γηπεδα του βασκο ντα γκαμα, του φερδινανδου μεγγελανου, του πεδρο αλβαρεζ καμπραλ και του βαρθολομαιου ντιαζ..
ARGENTINA CAMPEON 1986 WORLD CUP MEXICO