Τα σωστά ρεκόρ από τις σωστές χώρες
Ήταν 13 Ιουνίου του 1986 όταν η πόλη Κερέταρο στο Μεξικό φιλοξενούσε ένα αταίριαστο ζευγάρι για την τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης του Μουντιάλ. Ουρουγουάη και Σκωτία έμπαιναν στην μάχη γνωρίζοντας τα αποτελέσματα των άλλων ομίλων και διεκδικώντας μια θέση “καλύτερης τρίτης” για να περάσουν στους “16”. Η εντυπωσιακή Δανία των Λάουντρουπ, Όλσεν, Λέρμπι, Έλκιερ και των λοιπών είχε κάνει το 3/3 κερδίζοντας ακόμα και τη Δ. Γερμανία και ρίχνοντας έξι γκολ στους Ουρουγουανούς. H Γερμανία είχε εξασφαλίσει τη 2η θέση και η Ουρουγουάη ήξερε ότι με το Χ προκρινόταν στην επόμενη φάση. Από την άλλη, οι Σκωτσέζοι ήθελαν οπωσδήποτε τη νίκη.
Το ματς θα περνούσε στην ιστορία ως ένα ακόμα βαρετό παιχνίδι που θα είχαμε ξεγράψει από τις μνήμες μας, αν δεν υπήρχαν δύο γεγονότα. Πρώτον, τα άθλια σορτσάκια της Σκωτίας που ήταν άσπρα με μια μπλε οριζόντια γραμμή πάνω από τα επίμαχα σημεία, λες και είχες βάλει κολλητική ταινία και δεύτερον, ένα ιστορικό ρεκόρ. Ο Χοσέ Μπατίστα, παίκτης τότε της Ντεπορτίβο Εσπανιόλ, μόλις στα 56″ έκανε ένα τάκλιν που στην Ουρουγουάη το λένε “ζέσταμα” ή “έτσι για χαβαλέ”, αλλά στον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό κόσμο το παίρνουν πιο σοβαρά. Και το έκανε σε μια επαναφορά από πλάγιο, σε μια φάση χωρίς κανέναν κίνδυνο, χωρίς κανέναν λόγο. Ο Γκόρντον Στράχαν διπλώθηκε στο έδαφος και ο Ζοέλ Κινιού προς έκπληξη όλων έβγαλε την κόκκινη κάρτα. Ο Μπατίστα αποχώρησε σπάζοντας το ρεκόρ πιο γρήγορης κόκκινης στην ιστορία των Μουντιάλ και φήμες λένε ότι πίσω στην Κολόνια ντελ Σακραμέντο (πατρίδα του) στήθηκε ένας ανδριάντας προς τιμήν του, δίπλα σε άλλες ιστορικές φιγούρες που έβγαλε η πόλη.
Την ίδια στιγμή, ο τότε παίκτης της Πενιαρόλ και μετά της Βαλένθια, Μιγκέλ Μπόσιο, σίγουρα θα τα έβαζε με τον εαυτό του μονολογώντας “πώς δεν το σκέφτηκα εγώ”. Βλέπετε, στο προηγούμενο ματς (την εξάρα με τη Δανία) είχε καταφέρει να πάρει την πρώτη κίτρινη στο 13′ και τη δεύτερη στο 19′ για ένα παντελώς αψυχολόγητο σκληρό τάκλιν κάπου στο κέντρο του γηπέδου. Ο Μπόσιο μετά από αυτό σίγουρα θα ένιωθε αφεντικό στα αποδυτήρια. Ο Μπατίστα επισκίαζε αυτό το κατόρθωμα και τον ξεπερνούσε. Παρά τις διαμαρτυρίες του αρχηγού Χόρχε Μπάριος, ο Γάλλος διαιτητής δεν άλλαξε την απόφασή του. Το παιχνίδι συνεχίστηκε και τελείωσε με ακόμα πέντε κίτρινες (τρεις για την Ουρουγουάη) και έληξε με 0-0 με τους Ουρουγουανούς να μην πτοούνται από το γεγονός ότι έπαιξαν 89 λεπτά με παίκτη λιγότερο. Με μόλις δύο βαθμούς σε τρία παιχνίδια η Ουρουγουάη πήρε την πρόκριση και η ομάδα του Φραντσέσκολι πήγε να αντιμετωπίσει την Αργεντινή του Μαραντόνα.
2 σχόλια σχετικά με το “Τα σωστά ρεκόρ από τις σωστές χώρες”
36″ ήθελες να γράψεις;
Το σκωτσεζικο σορτσακι εκτος απο το subbuteo ειχε βγει κ σε μαγιο τη δεκαετια του 80. Το φορουσε ο θειος μου κ το θυμαμαι χαρακτηριστικα γιατι υπηρχε και το αντιστροφο (μπλε σκουρο με ασπρη ριγα)! Οποτε θα διαφωνησω ως προς το στυλιστικο μερος του αρθρου και θα πω οτι μου αρεσε αρκετα η συγκεκριμενη εμφανιση. Σιγουρα πολυ περισσοτερο απο τις μονοχρωμες φορμες- πιτζαμες που φορανε τωρα οι εθνικες (και πολλοι συλλογοι) ξεφτιλιζοντας ετσι παραδοσεις δεκαετιων…