Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Περί καπνού και μπάλας

Σκέφτεστε να ανοίγατε μια μέρα την τηλεόρασή σας και να βλέπατε τον σούπερ σταρ της Τότεναμ, Χάρι Κέιν να διαφημίζει τσιγάρα. Να περιμένατε το λεωφορείο σε κάποια στάση και να βλέπατε μια ωραιότατη αφίσα με τον Τζόρνταν Χέντερσον να κρατά ένα τσιγάρο γνωστής εταιρίας ή να ανοίγατε το ραδιόφωνο και να ακούγατε με τη φωνή της Αφροδίτης Σημίτη την εξής φράση “Κάνε και συ ένα τσιγάρο, ο πρωταθλητής κόσμου Μάριο Γκέτσε πάντα ανάβει ένα μετά τις τρεις κρέπες που τρώει για πρωινό”. Σωστά σκέφτεστε. Αυτές οι εικόνες είναι πιο σουρεάλ και από τον Μάρκο Σεφερλή ως πρωταγωνιστή σε παράσταση του Γιέρζυ Γκροτόφσκι. Και όμως. Τέτοιες εικόνες στο μακρινό παρελθόν δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου, “ξένες”.

Jack-Chartlon-smoking_3091376

Στον τελικό του 1951 για το κύπελλο Αγγλίας, ανάμεσα στη Νιουκάστλ του Τζάκι Μίλμπερν και την Μπλάκπουλ του τεράστιου Σερ Στάνλεϊ Μάθιους, συνέβη το εξής περιστατικό. Ο Μίλμπερν ελάχιστα λεπτά πριν οι ομάδες βγουν στον αγωνιστικό χώρο του Γουέμπλεϊ, ζήτησε την άδεια από τον προπονητή του, Σταν Σέιμουρ, να πάει στην τουαλέτα. Όταν έφτασε εκεί, αντίκρισε τέσσερις συμπαίκτες του να καπνίζουν. Έσκυψε, έψαξε στην κάλτσα του και έβγαλε ένα τσιγάρο. “Άγχος, έτσι;” τους είπε καθώς αυτοί κούνησαν συγκαταβατικά τα κεφάλια τους. Το άναψε, τράβηξε μερικές γερές τζούρες και αφού πήρε μια βαθιά ανάσα βγήκε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μίλμπερν υπήρξε μανιώδης καπνιστής σε μια περίοδο που -δυστυχώς- το τσιγάρο δεν θεωρούνταν ως κάτι “κακό” για τον άνθρωπο αλλά ούτε και για τους αθλητές. Η διοίκηση της Νιουκάστλ μάλιστα συνήθιζε να δίνει κούτες με τσιγάρα στους παίκτες της ομάδας μετά από κάποια σημαντική νίκη ως μπόνους. Ο “μύθος” λέει πως αυτές κατέληγαν -συνήθως- στον σάκο του Μίλμπερν (έστω οι περισσότερες) και ο καπνός με τη σειρά του στα πνευμόνια του ποδοσφαιριστή. Για την ιστορία ο επιθετικός της Νιουκάστλ είχε σκοράρει και τα δύο τέρματα της ομάδας στη νίκη επί της Μπλάκπουλ, σε μια αναμέτρηση που ο Μάθιους είχε αγωνιστεί τραυματίας και -εννοείται- δίχως να έχει καπνίσει κάποιο τσιγάρο μιας και σε όλη τη ζωή του είχε υπάρξει φανατικός αντί-καπνιστής. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως ο Μάθιους εκείνα τα χρόνια ήταν το κεντρικό πρόσωπο της εταιρίας τσιγάρων Craven. O Mίλμπερν μας άφησε από καρκίνο στα 67.

stanleymatthews-cravenacigarettead

Δεν υπήρχε καλύτερο διαφημιστικό κόλπο από αυτό. “Αφού καπνίζουν οι διάσημοι ποδοσφαιριστές-μπορώ και εγώ” σκέφτονταν οι άνθρωποι και ρουφούσαν το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο δίχως να σκέφτονται τις βλαβερές συνέπειες για τον οργανισμό τους. Στην Αγγλία μάλιστα είχαν αρχίσει από το 1890 να υπάρχουν στα πακέτα φωτογραφίες διάσημων αθλητών. Ο πρώτος ποδοσφαιριστής που βρέθηκε ως βασικός “πρωταγωνιστής” σε πακέτο τσιγάρων δεν ήταν άλλος από τον σούπερ σταρ της εποχής Ντίξι Ντιν, της Έβερτον, το 1930 για τα τσιγάρα Wix. Μιλάμε για μια περίοδο που κάπνιζαν οι περισσότεροι άνθρωποι και πολλοί αθλητές. Ο θρυλικός προπονητής της Γουλβς, Φρανκ Μπέκλεϊ επέτρεπε στους παίκτες του το ποτό και το κάπνισμα κανονικότατα με ένα σημαντικό όμως κανόνα: Κανένας δεν θα έπινε ή θα κάπνιζε 24 ώρες πριν τις αναμετρήσεις της ομάδας. Οι παίκτες εννοείται άκουγαν τον προπονητή τους, μόνο που είχαν προσαρμόσει στα δικά τους μέτρα τον κανονισμό, ρυθμίζοντάς τον στις δύο ώρες πριν από κάθε αγώνα. Η ομάδα κέρδιζε και σιγά-σιγά ο κανονισμός άρχισε να γίνεται τόσο ελαστικός που μετά από μήνες έβλεπες καπνό ακόμα και στα αποδυτήρια στο ημίχρονο. Πάλι καλά που δεν άναβαν τσιγάρο και την ώρα του αγώνα δηλαδή. Για την ιστορία πάντως υπάρχει φήμη πως ο τερματοφύλακας της ομάδας, Μπερτ Γουίλιαμς το είχε κάνει και αυτό για πλάκα. Ακόμα και ο τεράστιος Χέρμπερτ Τσάπμαν της Άρσεναλ (ο κορυφαίος Άγγλος προπονητής στην ιστορία σύμφωνα με ψηφοφορία του 2004) είχε υποχωρήσει για να κλείσει τον πλάγιο μέσο Έντι Χάπγκουπ το μακρινό 1927. Στην πρώτη συνάντησή τους, είχε ζητήσει από τον παίκτη να κόψει το κάπνισμα για να τον υπογράψει στους “κανονιέρηδες”, με τον Άγγλο διεθνή να είναι εντελώς αρνητικός σε κάτι τέτοιο. Τελικά μερικές μέρες αργότερα ο Χάπγκουντ φόρεσε τη φανέλα των Λονδρέζων και συνέχισε να καπνίζει κανονικά τα τσιγαράκια του κατακτώντας και 5 πρωταθλήματα.

https://www.youtube.com/watch?v=2g2xnbue_Vc

Να γράψω για παίκτες-σύμβολα που υπήρξαν φανατικοί καπνιστές το θεωρώ περιττό. Είναι γνωστές άλλωστε οι ιστορίες των Αρντίλες, Σόκρατες, του – ξαδέρφου του Μίλμπερν – Τζακ Τσάρλτον και φυσικά του Γιόχαν Κρόιφ. Ο Ολλανδός εννοείται είναι ο “βασιλιάς” του ντουμανιού. Εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι στην αλλαγή νοοτροπίας από τα τέλη των 80s όταν το τσιγάρο άρχισε να καταπολεμείται (ευτυχώς) συστηματικά από τον αθλητικό κόσμο. Στην κορυφή αυτής της αντί-καπνιστικής καμπάνιας υπήρξε ο Κρόιφ, μετά την εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, τα χρόνια που είχε φτιάξει την δική του “ομάδα όνειρο” στη Βαρκελώνη. Σιγά-σιγά άρχισε η απαγόρευση στα μεγάλα (και πολιτισμένα) γήπεδα, σε συνέχεια της απαγόρευσης στους πάγκους για τους προπονητές (κάτι που βλέπαμε ακόμα και σε κλειστά γήπεδα μπάσκετ μέχρι πριν λίγα χρόνια) φτάνοντας ουσιαστικά στο σήμερα, με το κάπνισμα να θεωρείται ως αυτό που είναι πραγματικά. Κάτι κακό και εντελώς χαζό. Οι Άγγλοι πρωτοπόροι και εδώ, έχουν απαγορεύσει το κάπνισμα στις κερκίδες των επαγγελματικών κατηγοριών από το 2007, κάτι που είδαμε να ακολουθούν και οι Γερμανοί λίγο αργότερα. Ποδοσφαιριστές που θα ανάψουν ένα τσιγάρο θα υπάρχουν πάντα. Όπως και φίλαθλοι, που θα κάνουν την “επανάσταση” τους στο γήπεδο κάνονας το ίδιο. Το σημαντικό όμως είναι πως πλέον ο κόσμος είναι ενήμερος για το τσιγάρο και τα κακά που αυτό προκαλεί με το κάπνισμα – και αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη – να μη θεωρείται “μαγκιά” στις νέες γενιές αλλά βλακεία.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα, Θέλω διακοπές

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

To ρεκόρ του Κρις Νίκολ και η λογική του δρομέα

Το ημερολόγιο έδειχνε 20 Μαρτίου του 1976 όταν η Λέστερ Σίτι του Φρανκ Γουόρθινγκτον, του Κιθ Γουέλερ και του Σκοτσέζου Μπράιαν Άλντερσον, υποδέχτηκε την Άστον Βίλα, στο ιστορικό Φίλμπερτ Στριτ, μπροστά σε 25.000 ποδοσφαιρόφιλους. Η Βίλα είχε επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία την προηγούμενη σεζόν, ως 2η πίσω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και -όπως ήταν λογικό- […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Στίβεν Τζέραρντ: ένα γλίστρημα και μία αδικία

Ο Απρίλιος του 2014 ήταν αρκετά τρελός για την Πρέμιερ Λιγκ και ειδικά το κλείσιμό του. Η Λίβερπουλ μετά και την επικράτησή της απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι με 3-2, σε ένα από τα ωραιότερα παιχνίδια εκείνης της σεζόν, ήταν το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, μετά από ακριβώς 24 χρόνια. Tην 35η αγωνιστική […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

3 σχόλια σχετικά με το “Περί καπνού και μπάλας”

  1. Ο/Η δεξιος οπισθοφύλακας λέει:

    Συγνώμη γαργάντουα, αλλά μετά τη φράση ” με τη φωνή της Αφροδίτης Σημίτη” το κείμενο άρχισε να χάνει το νόημα του, τα γράμμα έχασαν τη θέση τους και εγώ ταξιδέυω στην αθλητική κυριακή κάπου στις αρχες του αιώνα

  2. Ο/Η γιώργος κεντρωτής λέει:

    Θυμάμαι τον Πρέμπεν Λάρσεν-Έλκγιερ να ανάβει τσιγάρο μέσα στον αγωνιστικό χώρο με τη λήξη του αγώνα Ελλάς-Δανία 2-3. Μας είχε βάλει δύο γκολ, αν δεν με απατά η μνήμη.

  3. Ο/Η Nikos Lioliopoulos λέει:

    αληθεια ποσο φανατικος αντικαπνιστεις ειναι καποιος που διαφημιζει τσιγαρα;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *