Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Να τιμάς το παρελθόν

kurt-landauer-stadion-choreographie-RP0bx6WCYef

Κάθε σύλλογος καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το παρελθόν του και όσα έχει καταφέρει. Υπάρχουν πάντα όμως άνθρωποι που για διάφορους λόγους ξεφεύγουν της δημοσιότητας που τους αξίζει. Παρ’ ότι η νεότερη ιστορία της Μπάγερν Μονάχου είναι αρκετή γνωστή, δεν συμβαίνει το ίδιο για την παλιότερη μια που η ομάδα της Βαυαρίας δεν κατακτούσε τίτλους με την συχνότητα που το κάνει από το 1970 και μετά. Κι όμως, υπάρχει μια μορφή που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξη του συλλόγου, με μια ζωή σαν μυθιστόρημα που οι περισσότεροι αγνοούν.

Η Μπάγερν ήταν μια ομάδα που είχε εβραϊκή παρουσία στα πρώτα χρόνια της. Ανάμεσα στα 17 ιδρυτικά μέλη της, 2 ήταν Εβραίοι, ενώ και αρκετοί της παίκτες τα πρώτα χρόνια ήταν εβραϊκής καταγωγής. Μεταξύ αυτών και ο Κουρτ Λαντάουερ γιος οικογένειας εμπόρων που έγινε παίκτης της ομάδας του 1901. Ο Λαντάουερ εξελέγη πρόεδρος της Μπάγερν το 1913 λίγο πριν φύγει για να πολεμήσει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και παρασημοφορήθηκε. Επιστρέφοντας το 1919 ανέλαβε και πάλι χρέη προέδρου στον σύλλογο βάζοντάς τον στις σωστές βάσεις. Είχε καταλάβει έγκαιρα ότι το ποδόσφαιρο έμπαινε σε φάση επαγγελματισμού και έτσι άρχισε να οργανώνει και την Μπάγερν.  Οι Βαυαροί έπαιζαν συχνά φιλικά με ομάδες από την Ελβετία αλλά και την Ουγγαρία και την Αυστρία, ώστε να αφομοιώσουν στοιχεία στο παιχνίδι τους από ανώτερες ποδοσφαιρικά χώρες. Ο Λαντάουερ βελτίωσε τα οικονομικά της ομάδας, στελέχωσε σωστά τη διοίκηση, έδωσε μεγάλη σημασία στις προπονήσεις και ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε το σύστημα των ακαδημιών, αναγνωρίζοντας την αξία της δημιουργίας νέων παικτών.

fc-bayern

Οι κόποι του έφεραν αποτελέσματα και στις 24 Απριλίου του 1932 η Μπάγερν κέρδισε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης κατακτώντας το πρώτο της εθνικό πρωτάθλημα Γερμανίας, μια τεράστια επιτυχία για την ομάδα. Τα πράγματα όμως δεν είχαν την ανάλογη συνέχεια. Η άνοδος του εθνικοσοσιαλισμού και η ανακήρυξη του Αδόλφου Χίτλερ σε καγκελάριο της Γερμανίας το 1933 είχαν άμεσο αντίκτυπο και στο ποδόσφαιρο. Η Μπάγερν, που ήταν ομάδα κυρίως της ανώτερης τάξης, στοχοποιήθηκε ως “εβραϊκή ομάδα”, σε αντίθεση με την Μόναχο 1860 που την υποστήριζαν κυρίως εργάτες και οι Ναζί θεώρησαν ότι οι μισθοί στους ποδοσφαιριστές ήταν ένα εβραϊκό τέχνασμα. Η “υπεράσπιση” του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου άλλωστε χρησιμοποιήθηκε και από άλλα καθεστώτα που ήθελαν να ελέγχουν το άθλημα, όπως είδαμε στην περίπτωση της Σοβιετικής Ένωσης. Η αγάπη του Λαντάουερ για το “ξένο” ποδόσφαιρο, ήταν επίσης κάτι που δεν ταίριαζε στη ναζιστική φιλοσοφία της Άριας Φυλής. Ο Λαντάουερ λόγω της εβραϊκής του καταγωγής αναγκάστηκε να παραιτηθεί από πρόεδρος της αγαπημένης του ομάδας. Μαζί του έφυγε κι ο Ρίχαρντ Κον, ο εβραϊκής καταγωγής Αυστριακός προπονητής της Μπάγερν. Ο Κον συνέχισε την καριέρα του στην Μπαρσελόνα και την Φέγενορντ. Ο Λαντάουερ επέλεξε να μείνει στο αγαπημένο του Μόναχο.

Πέντε χρόνια αργότερα, το καθεστώς συνέλαβε τον Λαντάουερ κατά την περιβόητη Νύχτα των Κρυστάλλων. Στάλθηκε στο Νταχάου, αλλά γλίτωσε εξαιτίας της υπηρεσίας του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αφέθηκε. Οι τρεις αδερφοί του και η αδερφή του δεν είχαν την ίδια τύχη και έχασαν τις ζωές τους. Ο Λαντάουερ αναγκαστικά έφυγε και βρήκε στέγη στην Ελβετία. Κατά τα χρόνια αυτά, σε αρκετές περιπτώσεις παίκτες και άνθρωποι της Μπάγερν ήρθαν σε κόντρα με το ναζιστικό καθεστώς. Η μεγαλύτερη όμως κίνηση θάρρους έγινε το 1943. Η Μπάγερν ταξίδεψε στην Ελβετία για ένα φιλικό με την εθνική ομάδα της χώρας. Στις εξέδρες ήταν ο Λαντάουερ που δεν μπορούσε να χάσει την ευκαιρία να δει από κοντά την ομάδα του. Φυσικά μαζί με την ομάδα είχαν ταξιδέψει και άνθρωποι της Γκεστάπο. Αυτό δεν πτόησε τους ποδοσφαιριστές της ομάδας που σε μια κίνηση με μεγάλη σημασία πήγαν και χαιρέτισαν τον παλιό τους πρόεδρο στις εξέδρες, αψηφώντας τις επιπτώσεις της κίνησής τους.

Μετά τον πόλεμο, οι περισσότεροι Εβραίοι της Γερμανίας από αυτούς που κατάφεραν να γλιτώσουν τις θηριωδίες των Ναζί έμειναν σε άλλες χώρες. Ο Λαντάουερ όμως επέστρεψε στο Μόναχο και μαζί και στην προεδρία της Μπάγερν όπου έμεινε για άλλα τέσσερα χρόνια μέχρι να χάσει τις εκλογές το 1951, κατέχοντας μέχρι και σήμερα το ρεκόρ του μακροβιότερου προέδρου του συλλόγου. Πέθανε δέκα χρόνια αργότερα, προλαβαίνοντας να δει την άριστα οργανωμένη Μπάγερν που είχε φτιάξει, χρεωμένη να υποβιβάζεται από την πρώτη κατηγορία. Η Μπάγερν σιγά σιγά ξαναβρήκε τον δρόμο της, έγινε η πιο πετυχημένη ομάδα στην Γερμανία βασιζόμενη αρκετά στο οικονομικό μοντέλο του Λαντάουερ, αλλά το όνομά του δεν ακουγόταν πουθενά. Δεν τον μάθαμε όπως π.χ. τον Σαντιάγο Μπερναμπέου, δεν φιγούραρε με άλλους θρύλους του συλλόγου.

Το Family Guy στο Μόναχο

Για τον σκηνοθέτη Μίχαελ Φερφχόφεν που ήταν και παίκτης της Μπάγερν κατά την τελευταία θητεία του Λαντάουερ και έχει γυρίσει αρκετά ντοκιμαντέρ για τον ναζισμό αυτό έχει εξήγηση. “Το ποδόσφαιρο δεν είχε ιδιαίτερο στάτους στην μεταπολεμική Γερμανία με εξαίρεση κάποιους φανατικούς. Σε αντίθεση με την κοιλάδα του Ρουρ, στη Βαυαρία το ποδόσφαιρο δεν ήταν συνυφασμένο με την κοινωνία“.  Δυστυχώς όμως είναι μάλλον μια ωραιοποίηση της πραγματικότητας για την μεταπολεμική Γερμανία και την αντιμετώπιση των όσων έγιναν. Η Μπάγερν έκανε μερικές γενικές αναφορές σε “πολιτικά γεγονότα” που έφεραν τον Λαντάουερ μακριά από την ομάδα, ενώ για άλλους ο τονισμός της εβραϊκής ιστορίας του συλλόγου θα είχε αρνητικό αντίκτυπο. Όλα αυτά μέσα στο πλαίσιο της αμηχανίας που κινούταν η γερμανική κοινωνία για πολλά χρόνια μεταξύ της σιωπής και της συλλογικής ντροπής.

Το τρέιλερ της ταινίας για τον Λαντάουερ (φαίνεται αρκετά κλισεδιάρικη)

Ευτυχώς όμως, φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια αυτά ξεπερνιούνται και ειδικά στην περίπτωση του Λαντάουερ, υπάρχει πλέον αναγνώριση για το πόσο σημαντικός ήταν για τον σύλλογο. Ο Ρουμενίγκε δήλωσε ότι ο Λαντάουερ είναι ο πατέρας της σύγχρονης Μπάγερν, ο Φίλιπ Λαμ είπε ότι η ιστορία του είναι συναρπαστική, ενώ η Μπάγερν έκανε δωρεά στην ερασιτεχνική ομάδα Μακάμπι Μονάχου ώστε να φτιάξει το γήπεδό της με το όνομα του Λαντάουερ και τον τίμησε κάνοντάς τον έναν από τους μόλις τρεις επίτιμους προέδρους στην ιστορία του συλλόγου. Η φωτογραφία του πλέον υπάρχει στο μουσείο της ομάδας στο Αλιάνζ Αρένα. Παράλληλα, γράφτηκε βιβλίο για τη ζωή του, ενώ γυρίστηκε και μια ταινία που προβλήθηκε στο γερμανικό κανάλι ARD. Κυρίως όμως, ο Λαντάουερ επέστρεψε στο γήπεδο χάρη στην κίνηση των φανατικών οπαδών της Μπάγερν με το όνομα Schickeria που το 2014 τον τίμησαν με εντυπωσιακό κορεό.

Η κίνηση αυτή βραβεύτηκε με το βραβείο “Τζούλιους Χιρς” που δίνεται από την γερμανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου σε περιπτώσεις ανθρώπων ή ομάδων που κάνουν ενέργειες που στηρίζουν την ελευθερία και την ανεκτικότητα. Ο Χιρς ήταν μια παρόμοια περίπτωση με αυτή του Λαντάουερ. Ένας υπέροχος αριστερός εξτρέμ, ο πρώτος Εβραίος που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας, πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο και παρασημοφορήθηκε, αναγκάστηκε να παρατήσει την αγαπημένη του Καρλσρούη εξαιτίας της καταγωγής του και τελικά σκοτώθηκε από τους Ναζί στο Άουζβιτς. Το ποδόσφαιρο πρέπει να τους θυμάται και να τους τιμά, ώστε να περνάει τα δικά του μηνύματα για την ανοχή στον ρατσισμό, ειδικά σε δύσκολους καιρούς όπως τώρα.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Ιστορίες για το τζάκι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ο ποδοσφαιριστής που αντιστάθηκε σ’έναν δικτάτορα

Η αίθουσα δεξιώσεων του Κέντρου Πολιτισμού ‘Γκαμπριέλα Μιστράλ’ στο Σαντιάγκο είναι γεμάτη. Στη μια πλευρά της είναι παρατεταγμένοι οι ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας της Χιλής, που τις επόμενες ημέρες θα πετάξουν για τη Γερμανία, όπου θα λάβουν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974. Κάποια στιγμή η πόρτα ανοίγει και στην αίθουσα εισέρχεται, συνοδευόμενους από αρκετούς […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο αγώνας με τα 149 γκολ

Το ποδόσφαιρο παίζεται σχεδόν παντού στον πλανήτη και όπου υπάρχει ποδόσφαιρο, υπάρχουν και αντιδράσεις για τη διαιτησία. Όταν κρίνονται τίτλοι, δεν έχει σημασία αν είναι το Τσάμπιονς Λιγκ ή το πρωτάθλημα της Μαδαγασκάρης. Όλοι θέλουν τη νίκη και όλοι αντιδρούν στην αδικία. Έτσι και στις 31 Οκτωβρίου του 2002, όταν σημειώθηκε το μεγαλύτερο σκορ σε […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *