Όταν το Μπερναμπέου αποθέωσε τον ντελ Πιέρο
Ήταν 5 Νοεμβρίου του 2008 όταν το Μπερναμπέου υποδεχόταν τη Γιουβέντους στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Λίγες μέρες πιο πριν, οι ομάδες είχαν βρεθεί στο Τορίνο για την 3η αγωνιστική και με γκολ (πανέμορφο) του ντελ Πιέρο και του Αμάουρι οι Ιταλοί κέρδισαν 2-1.
Η Ρεάλ ήθελε και να πάρει εκδίκηση, αλλά και να πάρει την πρώτη θέση. Τέσσερις μέρες πριν τα γενέθλιά του όμως, ο τεράστιος Αλεσάντρο ντελ Πιέρο έδωσε το δικό του μοναδικό σόου μπροστά σε 71.560 θεατές. Μια Γιουβέντους που ήταν ακόμα στην προσπάθεια αναδόμησής της, με ένα ρόστερ όχι τόσο καλό. Στην 11αδα της εκείνο το βράδυ, ο Κλαούντιο Ρανιέρι είχε τους Μάνινγκερ (λόγω απουσίας του Μπουφόν φυσικά), Μέλμπεργκ, Σισοκό, Μολινάρο, Μαρκιόνι και Λεγκροτάλιε. Όχι το καλύτερο σύνολο του κόσμου. Η Ρεάλ πίεζε, αλλά η Γιούβε ήταν αυτή που έβαλε το 1ο γκολ στην πρώτη ουσιαστική επίθεσή της. Ο Μαρκιόνι έκλεψε την μπάλα από τον Γκούτι, έδωσε στον ντελ Πιέρο, αυτός βρήκε χώρο και απέναντι στον Καναβάρο, που αποδοκιμαζόταν από τους τιφόζι για το γεγονός ότι παράτησε τη Γιούβε δυο χρόνια πριν και δεν συνέχισε στη Β’ εθνική, προχώρησε και σούταρε με το αριστερό του ένα χαμηλό σουτ που κατέληξε στην εστία του Κασίγιας. Ο πανηγυρισμός, η γλώσσα έξω, αλλά ήταν μόνο η αρχή.
Η Ρεάλ προσπάθησε να αντιδράσει, έκανε κάποιες φάσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του Σούστερ μπλόκαρε απέναντι στην ιταλική άμυνα. Η βραδιά είχε όμως κι άλλες συγκινήσεις. Στο 67′ η Γιούβε κέρδισε φάουλ, ο ντελ Πιέρο έστησε την μπάλα, είδε το τείχος, είδε τον Κασίγιας και σαν να έβαζε ένα ποτήρι νερό, σούταρε πάνω από το τείχος, έστειλε την μπάλα στην κλειστή γωνία του Κασίγιας και έγραψε το 0-2 και τη δική του “ντοπιέτα”, φτάνοντας τα τρία γκολ επί της Ρεάλ σε λιγότερο από έναν μήνα.
Το σκορ δεν άλλαξε μέχρι το τέλος και στο 93′ ο Ρανιέρι πέρασε τον ντε Τσέλιε στη θέση του ντελ Πιέρο. Και τότε το γκρινιάρικο, συχνά αλαζονικό κοινό του Μπερναμπέου αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ανωτερότητα και να τιμήσει έναν μεγάλο καλλιτέχνη του ποδοσφαίρου. Το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο και αποθέωσε τον αντίπαλο. Κι ο ντελ Πιέρο, πάντα προσγειωμένος, χειροκρότησε κι αυτός και υποκλίθηκε. “Ήταν αυθόρμητο, ένιωσα σαν τον διευθυντή μιας ορχήστρας που ευχαριστούσε το κοινό του. Ήταν ένα δείγμα σεβασμού για αυτούς που μου απέδωσαν φόρο τιμής. Ένιωσα περηφάνια γι’ αυτό. Αντιμετώπισα αρκετές φορές τη Ρεάλ και έχει δημιουργηθεί μια συμπάθεια μεταξύ μας”. Ήταν η πρώτη νίκη της Γιουβέντους στο Μπερναμπέου μετά τα προημιτελικά του 1961-62 όταν το γκολ του Ομάρ Σίβορι έδωσε τη νίκη στη Γιουβέντους, μια από αυτές τις βραδιές που γράφουν θρύλους.
3 σχόλια σχετικά με το “Όταν το Μπερναμπέου αποθέωσε τον ντελ Πιέρο”
Ο Ντελ Πιερο για μενα ηταν παντα η κρυφη μου αγαπη… το καλυτερο δεκαρι της Ευρωπης… στην πιο μισητη ομαδα…
@manolo7
“..στην πιο μισητή ομάδα..” βρε συ 13 χρόνια πέρασαν, ξέχασε το επιτέλους…
@ Αντωνιος Κασκαρινος δε τη μισησα οταν μας εριξε τα 7… αλλα οταν εγινε αυτη η θεικη εκδρομη στο Ντε Λε Αλπι και χαζεψε ολη η Ευρωπη! (: