Η επιστροφή του αρχηγού
Δεν είναι μυστικό ότι μας αρέσει ο Αντρές ντ’ Αλεσάντρο. Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαστε συχνά μαζί του, φταίει κι αυτός όμως. Τον είδαμε να τρελαίνεται επειδή θέλει να παίζει, να βοηθάει ένα μικρό παιδάκι και να αποχωρεί εν μέσω αποθέωσης από την αγαπημένη του Ρίβερ. Εκεί που είχε πάει δανεικός από την Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε όπου και ανήκει, μια άλλη ομάδα που τον αγάπησε και την αγάπησε. Μια ομάδα που πριν λίγες μέρες έπεσε στη Β’ εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Στα 35 του θα μπορούσε να ζητήσει να μείνει κι άλλο στη Ρίβερ, μια ομάδα που κερδίζει τίτλους, που παίζει στο Λιμπερταδόρες και στο κάτω κάτω αγαπάει. Ο ίδιος όμως έχει έναν σοβαρό σκοπό. Την στιγμή που π.χ. ο Καρλίτος Τέβες αποχωρεί για τα πολλά λεφτά των Κινέζων, ο “κεφάλας” Αντρεσίτο θέλει να βοηθήσει την Ιντερνασιονάλ να επιστρέψει στην Α’ εθνική. Το θεωρεί υποχρέωσή του. Ο κόσμος τον λατρεύει, το αναγνωρίζει και στο αεροδρόμιο του Πόρτο Αλέγκρε εκατοντάδες οπαδοί τον περίμεναν. Ο Αντρεσίτο τους έδωσε το χέρι, πήρε μια σημαία και στη συνέχεια σαν γνήσιος οπαδός πήρε το τύμπανο και έδωσε τον ρυθμό για το τραγούδι των Βραζιλιάνων. “Ο αρχηγός γύρισε” ήταν ένα από τα συνθήματα…
2 σχόλια σχετικά με το “Η επιστροφή του αρχηγού”
Μπράβο ρε Elaith!
Έναν τέτοιο να είχαμε στον Παναθηναϊκό. Έναν.