Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Όνειρο

Κάπου στις αλάνες της Καστίλης, εκεί στο Β’ τοπικό, παίζει μια ομάδα φοιτητών πολύ διαφορετική από τις άλλες. Λέγεται Κουμ και αποτελείται αποκλειστικά από Κορεάτες ποδοσφαιριστές. Κουμ στα κορεάτικα σημαίνει «όνειρο»,  όνομα που αντικατοπτρίζει ακριβώς το τι συμβαίνει σ’αυτήν την ομάδα των 24 παιδιών από την άλλη άκρη του κόσμου.

Όλα ξεκίνησαν το 2014 όταν ο Κιμ Ντε Χο, Κορεάτης επιχειρηματίας, μετέφερε τις δραστηρίοτητές του από τη Σεούλ στο Χετάφε, νότιο προάστιο της Μαδρίτης. Εκεί γνώρισε τον Ρουμπέν Κάνιο και τους ένωσε η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο. Από την αρχή της γνωριμίας τους, αγαπημένο τους θέμα ήταν το πως είναι το ποδόσφαιρο στη μία χώρα και πως στην άλλη. Έτσι ο Ντε Χο πρότεινε στον Κάνιο, ο οποίος ασχολιόταν κυρίως με το ποδόσφαιρο βάσης, να πάει να τσεκάρει το επίπεδο των ποδοσφαιριστών στις πανεπιστημιακές ομάδες της Νοτίου Κορέας.

Επιστρέφοντας ο Κάνιο από εκεί, είπε στον Ντε Χο ότι κατά τη γνώμη του υπάρχουν αρκετοί παίχτες που θα μπορούσαν να αγωνιστούν στην Τερθέρα και τη Σεγούνδα. Έτσι άρχισαν να χτίζουν τις υποδομές για ένα φιλόδοξο σχέδιο. Θα έστηναν μια ομάδα αποκλειστικά με Κορεάτες φοιτητές και θα την τοποθετούσαν στη χαμηλότερη κατηγορία της Ισπανίας. Η Ομοσπονδία της Καστίλης (όπως έχουμε ξαναπεί στις μη εθνικές κατηγορίες τα πρωταθλήματα τα διοργανώνουν οι ομοσπονδίες της κάθε Αυτονομίας) έθεσε ως μόνη προϋπόθεση η έδρα (γήπεδο και εταιρία) να είναι στα διοικητικά όρια της Καστίλης και να έχει ΑΦΜ ισπανικό.

Μετάφραση Μότο: Η Αρχή του Θρύλου

Οι δύο φίλοι πήγαν στη Σεούλ και έβαλαν ανακοίνωση για κάστινγκ. Ακολούθησαν κλασσικές αγαπημένες ασιατικές εικόνες. Παρουσιάστηκαν 500 άτομα από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Όπως είπε ο ίδιος ο Ντε Χο: «Ήταν κάτι φοβερά ρομαντικό αυτό που κυνηγούσαν αυτά τα παιδιά. Εμένα τουλάχιστον με συγκίνησε. Εκεί εμπνεύστηκα το όνομα του συλλόγου. ‘Όνειρο’ διότι από τη μία ήταν το δικό μου όνειρο που γινόταν πραγματικότητα, από την άλλη ήταν το όνειρο αυτών των παιδιών να πάνε να παίξουν μπάλα στην Ισπανία».

Επιλέχθηκαν 24 άτομα που έκαναν το ταξίδι από Σεούλ στη Μαδρίτη για να εγκατασταθούν σε μια κωμόπολη λίγο πιο έξω από το Τολέδο, το Ιγιέσκας. Εκεί ακολουθούν πρόγραμμα προπονήσεων υπό τις οδηγίες του Πέδρο Βελάσκο, ενός γκουρού στις μέσες ηλικίες. Παράλληλα ακολουθούν ακαδημαϊκά προγράμματα στο πανεπιστήμιο του Τολέδο και μαθαίνουν Ισπανικά. Ο προϋπολογισμός του συλλόγου, €520.000, πληρώνεται από τον Κιμ Ντε Χο που είναι πρόεδρος, την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Νοτίου Κορέας αλλά και το Υπουργείο Πολιτισμού, καθώς θεωρεί το πρόγραμμα από τη μία εκπαιδευτικό, από την άλλη διαφήμιση για τη χώρα. Η τοπική Ιγιέσκας παρέχει δωρεάν τις εγκαταστάσεις (έδρα και προπονητικό) στην Κουμ.

Ο Βελάσκο δήλωνε στον τοπικό τύπο ότι μετά την πρώτη προπόνηση ένιωθε πολύ άβολα καθώς δεν είχε συνηθίσει να του δίνουν τόσο μεγάλη προσοχή οι παίχτες του. Σχεδόν σοκαρίστηκε από τη διαφορά πολιτισμού όπου είχε 24 άτομα να κάθονται και να ακολουθούν ευλαβικά τις οδηγίες του. «Όταν δίνω μια οδηγία το βουλώνουν και με ακούνε. Με σοκάρει αυτό». Ο μέσος όρος της ομάδας είναι τα 20 χρόνια και ο καλύτερος και πιο έμπειρος από αυτούς είχε παίξει μια σεζόν στο πρωτάθλημα των Φιλιππίνων. Αυτή τη στιγμή είναι πρώτοι στη βαθμολογία με 4/4 νίκες και γκολ 16-3.

Το όριο στην Ισπανία για μια τέτοια ομάδα είναι η Σεγούνδα. Όταν ρωτάνε τον Ντε Χο ποιο είναι το όνειρό του, αυτός απαντάει: «Nα φτάσουμε στη Σεγούνδα και να κληρωθούμε στο κύπελλο με τη Ρεάλ Μαδρίτης». Και στην τελική, εδώ που κατάφερε να το φτάσει το όλο εγχείρημα, ποιος μπορεί να του στερήσει αυτό το όνειρο;

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ισπανικό πρωτάθλημα, Τα παιδία παίζει

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Οι Χασάπηδες της Βαρκελώνης

Yπήρξε μια εποχή, στη διάρκεια της δεκαετίας που ακολούθησε τη φυγή του Γιόχαν Κρόιφ-παίκτη και προηγήθηκε της έλευσης του Γιόχαν Κρόιφ-προπονητή, που η Μπαρτσελόνα ήταν μια ομάδα στην οποία θα μπορούσε άνετα να παίξει ο γνωστός μας Ντιέγκο Κόστα, κι αυτό χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει ούτε στο τόσο δα τη συμπεριφορά του. Μια ομάδα που […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το ποδόσφαιρο στα χρόνια των brands

Μέσα σε όλα τα άλλα σοβαρά προβλήματα του ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια, οι διάφοροι τύποι που έχουν τίτλους για την δουλειά που κάνουν, επιλέγοντας στην τύχη από λέξεις γραμμένες σε χαρτάκια μέσα σε ένα καπέλο, όπως developer, general manager, creative, senior, head of, CEO, chief of, assistant to the regional manager και άλλα διάφορα πιασάρικα, […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *