Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Κοιλίτσα, μπουνιές, ξενύχτια και γκολάρες: Ο Μαραντόνα στη Σεβίλλη

Στο ερώτημα για τον κορυφαίο όλων των εποχών οι απαντήσεις είναι αρκετές. Το Πελέ ή Μαραντόνα μονοπωλούσε για χρόνια τις ποδοσφαιρικές συζητήσεις (με λίγο Κρόιφ ή και μερικούς άλλους), μέχρι που ήρθαν ο Μέσι κι ο Κριστιάνο. Επιχειρήματα υπάρχουν πολλά και κάθε άποψη είναι σεβαστή. Εκεί που δεν τίθεται θέμα κουβέντας είναι για τα όσα συνοδεύουν τις καριέρες όλων αυτών των τεράστιων ποδοσφαιριστών. Το υλικό που υπάρχει για τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είναι τεράστιο με τα όσα γραφικά, συγκινητικά, άσχημα και ωραία έχουν συνοδεύσει τη ζωή του. Σήμερα θα ασχοληθούμε με μία από τις λιγότερες γνωστές περιόδους της καριέρας του. Τότε που ο Ντιεγκίτο μετακόμισε στην Ανδαλουσία και φόρεσε τη φανέλα της Σεβίλλης.

Το Μάρτιο του 1991 ο Μαραντόνα περνάει έλεγχο αντιντόπινγκ μετά από ένα Νάπολι-Μπάρι. Τα αποτελέσματα σοκάρουν τον ποδοσφαιρικό και όχι μόνο κόσμο που δεν γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα για τη Νάπολι και τον Ντιέγκο. Ο Αργεντίνος σταρ έχει κάνει χρήση κοκαΐνης. Η ιταλική Ομοσπονδία τον τιμωρεί με 15 μήνες απαγόρευση. Ο εθισμός του τον έχει γονατίσει. Η καριέρα του και η ζωή του έχουν πιάσει πάτο. Ο Ντιέγκο δεν θέλει να μείνει στην Ιταλία, το περιβάλλον είναι τοξικό πλέον γι’ αυτόν. Κι η ομάδα του όμως η Νάπολι δεν τον θέλει πια μετά την τιμωρία. Οι φημολογούμενες σχέσεις του Μαραντόνα με την Καμόρα κι η κατάσταση στην οποία έχει φτάσει βάζουν σε σκέψεις το σύλλογο.

Ο 31χρονος πλέον Ντιέγκο δεν έχει τη ζήτηση που φαντάζεται κανείς. Η Μαρσέιγ του Μπερνάρ Ταπί ενδιαφέρεται και ανάλογα με τι διήγηση η μεταγραφή του χάλασε την τελευταία στιγμή είτε γιατί έκανε πίσω ο πρόεδρος της Νάπολι Κοράντο Φερλιάνο, είτε γιατί ένας μάνατζερ του Ντιέγκο είπε: “Πού θα πας εκεί; Εκεί είναι το ίδιο τρελοί με τους Ναπολιτάνους”. Όπως και να έχουν τα γεγονότα πάντως, ο Μαραντόνα δεν κατέληξε στη Μασσαλία. Η ιδέα της επιστροφής στην Μπόκα μεγάλωνε, αλλά τελικά ένα τηλεφώνημα τα άλλαξε όλα. Ήταν ο Κάρλος Μπιλάρδο. Ο άνθρωπος που είχε σημαδέψει σε τεράστιο βαθμό την καριέρα του Ντιέγκο, ο προπονητής της εθνικής Αργεντινής στα Μουντιάλ του 1986 και 1990 και πλέον προπονητής στη Σεβίλλη. «Ντιέγκο έλα εδώ. Η ζωή είναι καταπληκτική και δεν θα νιώθεις πίεση». Ο Μαραντόνα αρχίζει να το σκέφτεται σοβαρά, οι σύλλογοι μπαίνουν σε διαπραγματεύσεις, αλλά η Νάπολι δεν τον αφήνει, φοβούμενη τις αντιδράσεις του κόσμου. Η Σεβίλλη είναι έτοιμη να αποσυρθεί, αλλά ο Μπιλάρδο απειλεί όταν θα παραιτηθεί αν δεν αποκτηθεί ο Ντιέγκο. Οι μέρες περνούν και τελικά με την παρέμβαση της FIFA (που δεν θέλει τον Μαραντόνα δίχως ομάδα) και του προέδρου της αργεντίνικης Ομοσπονδίας δον Χούλιο Γκροντόνα, βρίσκεται λύση και η μεταγραφή του γίνεται πραγματικότητα στις 22 Σεπτεμβρίου του 1992. Ο Ντιέγκο ταξιδεύει από το Μπουένος Άιρες, αισιόδοξος για μια νέα αρχή. Πιστεύει ότι θα κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Ισπανία.


Η οικογένεια Μαραντόνα με το εξώφυλλο της Μάρκα: “Η FIFA λέει ναι”

Οι Σεβιγιάνοι εκστασιάζονται. Τα διαρκείας από 25 χιλιάδες φτάνουν τα 40 χιλιάδες κι ο κόσμος ξεχνάει την φυγή του Ζαμοράνο για τη Ρεάλ. Ο Ντιεγκίτο φτάνει στο αεροδρόμιο Σαν Πάμπλο στις 25 Σεπτεμβρίου και σύμφωνα με την As φοράει ένα… κερασί κοστούμι, δηλώνοντας ότι η ευτυχία του ολοκληρώθηκε. Ο Μπιλάρδο χαρακτηρίζει τη μεταγραφή ως “δώρο” γι’ αυτόν. Οι πιο σκεπτικοί σχολιάζουν τους 15 μήνες αποχής από το ποδόσφαιρο, την έλλειψη προετοιμασίας και τα φανερά περιττά κιλά. Ο Μπιλάρδο δεν πτοείται. Του δίνει αμέσως το περιβραχιόνιο κι ο σύλλογος για να ικανοποιήσει τη δίψα του κόσμου, κανονίζει μόλις τρεις ημέρες αργότερα φιλικό με την Μπάγερν Μονάχου.


Με 1.500 πεσέτες ο μέσος Σεβιγιάνος μπορούσε να δει τον Ντιέγκο στο 1ο του παιχνίδι

Ο Ντιεγκίτο φανερά σε κακή φυσική κατάσταση κατεβαίνει στο γήπεδο και κάνει ένα πολύ καλό παιχνίδι. Έχει δοκάρι σε φάουλ, δίνει ασίστ, βγάζει πάσες στον πιτσιρικά Σούκερ και έχει πίσω του τον Ντιέγκο Σιμεόνε να τρέχει και γι’ αυτόν. Η Σεβίλλη κερδίζει την Μπάγερν με 3-1, το Σάντσεθ Πινχούαν γεμίζει αισιοδοξία. Ο Μπιλάρδο έχει προειδοποιήσει ήδη τους συμπαίκτες του μερικές μέρες πριν. «Κύριοι, υπογράψαμε τον Μαραντόνα. Από εδώ και πέρα αυτός είναι μπροστά, εσείς κι εγώ ερχόμαστε μετά. Πρέπει να το καταλάβετε αυτό γιατί ο Ντιέγκο είναι ιδιαίτερος». Οι συμπαίκτες του δεν φέρνουν αντίρρηση. Ο καλύτερος παίκτης του κόσμου έρχεται στην ομάδα τους. Ο Σούκερ θυμάται χαρακτηριστικά: «Τον έβλεπα μικρός στην τηλεόραση και ξαφνικά τρώγαμε μαζί πρωινό και κάναμε μαζί προπόνηση. Προσευχόμουν ότι θα μου μιλήσει μια μέρα, ότι κάτι θα μου πει. Μέχρι που ένα πρωί με φώναξε και μου είπε: ‘δεν θέλω να κοιτάς αριστερά-δεξιά, να ασχολείσαι με κάτι άλλο, θέλω να έχεις το κεφάλι κατεβασμένο, να τρέχεις προς τον τερματοφύλακα κι εγώ θα σου δίνω την μπάλα για να σκοράρεις’». Πράγματι, ο Σούκερ από τα 6 του γκολ στην πρώτη σεζόν με τη Σεβίλλη και τις σχετικά μέτριες εμφανίσεις, σκοράρει 13 φορές την επόμενη. «Δείτε τα γκολ μου, τα περισσότερα είναι έτσι όπως είπε ο Ντιέγκο», δηλώνει.

Η Σεβίλλη από μία επαρχιακή ομάδα, μετατρέπεται σε πόλο έλξης. Κάνει τουρνέ και φιλικά. Δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο ακολουθούν παντού την αποστολή. Ο Πριέτο σε συνέντευξή του στην Ελ Παΐς θυμάται ότι όταν η Σεβίλλη πήγε για φιλικό στο Μπουένος Άιρες με την Μπόκα, ο κόσμος κρεμόταν από τους προβολείς στο δρόμο απλά για να δει τον Μαραντόνα. Στην Τουρκία, η αποστολή δεν μπορούσε να βγει από το αεροδρόμιο. Ο Ντιέγκο κάνει ντεμπούτο στο Σαν Μαμές απέναντι στην Μπιλμπάο. Δεν βγάζει ολόκληρο το ματς εξαιτίας ενοχλήσεων, αλλά κάτω από τα συνεχή σφυρίγματα του κοινού (που θυμάται την κόντρα του Ντιέγκο με τον Γκοϊκοετσέα και ολόκληρη την Μπιλμπάο) βγάζει την ασίστ για το γκολ της Σεβίλλης. Το πρώτο του επίσημο παιχνίδι εντός είναι αυτό με τη Θαραγόθα εντός. Σκοράρει με πέναλτι. Σε κάποιο σημείο του αγώνα, πάει να εκτελέσει ένα κόρνερ. Εκεί υπάρχει ένα αλουμινόχαρτο πεταμένο από ένα σάντουιτς. Ο Μαραντόνα το σηκώνει με το πόδι και κάνει κόλπα.

Ο Ντιέγκο χρειάζεται χρόνο για να βελτιωθεί και τελικά κατά τα τέλη Νοεμβρίου αρχίζει να παίζει ορισμένα εξαιρετικά παιχνίδια. Δεν είναι ο Μαραντόνα του παρελθόντος, αλλά αυτές οι εκλάμψεις μαγείας (και ουσίας, μια που μοιράζει και ασίστ) τον κάνουν αγαπητό στο κοινό της Σεβίλλης. Οι συμπαίκτες του τον θυμούνται με τις καλύτερες αναμνήσεις. Τόσο ποδοσφαιρικά, όσο και στα αποδυτήρια.Το αποκορύφωμα εκείνης της σεζόν και μάλλον και η μεγαλύτερη στιγμή του Ντιέγκο είναι η νίκη με 2-0 επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Ένα καταπληκτικό παιχνίδι τόσο από τη Σεβίλλη, όσο και από το Μαραντόνα που μοιάζει βγαλμένος από τις ημέρες του 1986 και κάνει απίστευτα πράγματα:

Οι κακές συνήθειες όμως δεν κόβονται. Ο Μαραντόνα που έχει χάσει 10 κιλά και σε συνέντευξή του λέει ότι δεν βγαίνει μετά τις 10 το βράδυ, ανακαλύπτει τις ομορφιές της νυχτερινής Σεβίλλης. Πολλές φορές καθυστερεί σε προπονήσεις και λέγεται ότι ο Μπιλάρδο μεταφέρει τις προπονήσεις το απόγευμα για να μην αργεί τα πρωινά ο Ντιέγκο. “Τον ακούγαμε όταν έφτανε. Ακούγαμε τη μηχανή της Φεράρι και λέγαμε ‘να ήρθε ο Ντιέγκο'”, θυμάται ο Χουάν Μαρταγκόν. Η αστυνομία τον σταματάει αρκετές φορές για υπερβολική ταχύτητα, ενώ κι η διοίκηση βάζει ντετέκτιβ για να ακολουθεί τον Μαραντόνα στα νυχτοπερπατήματά του. Οι εφημερίδες της εποχής γράφουν διάφορα για τις περιπέτειες. Τον Ντιέγκο να τρακάρει, τον Ντιέγκο να μπλέκει σε καβγάδες και άλλα πολλά.

Ο Μαραντόνα σκοράρει πέντε φορές στο πρωτάθλημα και άλλες τρεις στο κύπελλο (ορισμένα γκολ μαγικά) και μέχρι τουλάχιστον τη μέση της σεζόν παίζει καλά. Από εκεί και πέρα όμως τα προβλήματα μεγαλώνουν. Η κακή ζωή φέρνει πίσω και τα παραπινίσια κιλά που έχει χάσει, οι πόνοι αυξάνονται (ο Μαραντόνα υποφέρει στους αστραγάλους από τα χτυπήματα των αντιπάλων και οι συμπαίκτες του λένε ότι προπονείται χωρίς να δένει τα κορδόνια για να μην πονά), σχεδόν καθημερινά κάνει φυσιοθεραπείες και ο αυτοκαταστροφικός χαρακτήρας του αρχίζει να αναλαμβάνει. Ο Αργεντίνος καλείται από τον Άλφιο Μπασίλε στην εθνική μετά από δύο χρόνια και θέλει πάρα πολύ να φορέσει ξανά την αγαπημένη του φανέλα. Η διοίκηση που ήδη είναι εκνευρισμένη με τα καμώματά του, δίνει άδεια να παίξει μόνο σε ένα από τα τρία φιλικά με Βραζιλία και Δανία (το Κόπα Αρτέμιο Φράνκι μεταξύ νικητή Euro και Copa America που γινόταν τότε). Αλλά το να απαγορεύσεις στον Μαραντόνα να παίξει μπάλα δεν είναι εύκολο. Η διοίκηση έχει πάρει τα αυτοκίνητα του ίδιου και του Σιμεόνε. Φεύγουν κρυφά με ταξί, πηγαίνουν αεροδρόμιο, ταξιδεύουν στην Αργεντινή και μετά με πούλμαν στο μέρος που θα γινόταν το φιλικό. Ο Μαραντόνα παίζει και στα τρία ματς και κουρασμένος στο ματς κυπέλλου με τη Λογρονιές σέρνεται. Το γυαλί στις σχέσεις με τη διοίκηση έχει ραγίσει.

Το μόνο που απομένει είναι να ραγίσει και το γυαλί με τον προπονητή. Η χρονιά δεν είναι άσχημη. Η Σεβίλλη από 12η την περασμένη σεζόν, βγαίνει 7η και χάνει στην ισοβαθμία την έξοδο στην Ευρώπη. Η αλήθεια είναι όμως ότι στο δεύτερο μισό η απόδοση του Μαραντόνα πέφτει. Και λίγο πριν το τέλος του πρωταθλήματος έρχεται ένα σοβαρό επεισόδιο με τον Μπιλάρδο. Στο προτελευταίο παιχνίδι της χρονιάς η Σεβίλλη παίζει με την Μπούργος. Ο Ντιέγκο πονάει πολύ και ζητάει από τον κόουτς στο ημίχρονο να τον βγάλει. Ο σκληρός “μυταράς” δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Του ζητάει να κάνει ένεση, ο Μαραντόνα σύμφωνα με τα όσα διηγείται κάνει τρεις παυσίπονες ενέσεις για να βγει να παίξει. Τελικά, μετά από μόλις 8′ στο 2ο, ο Μπιλάρδο τον αντικαθιστά. Ο Ντιέγκο είναι έξαλλος. Πετάει το περιβραχιόνιο και βγαίνει έξω βρίζοντας. Δεν πηγαίνει στον πάγκο, αλλά φεύγει κατευθείαν στα αποδυτήρια. Οι κάμερες της ισπανικής τηλεόρασης τον πιάνουν την ώρα που βρίζει τον Μπιλάρδο και τη μητέρα του. Η Σεβίλλη ισοφαρίζεται στο 89′ και με αυτό το γκολ ουσιαστικά θα χάσει την έξοδο στην Ευρώπη.

Ο κόουτς δεν παίρνει χαμπάρι τις βρισιές του Ντιέγκο, αλλά τις βλέπει το βράδυ στην τηλεόραση. Ο Μπιλάρδο, άνθρωπος όχι τόσο γνωστός για την ηρεμία του, παίρνει βραδιάτικα το αυτοκίνητο και πηγαίνει στο σπίτι του Ντιέγκο. Δεν τον βρίσκει. Έχει πάει βόλτα στη Μαδρίτη. Ο Αργεντίνος κόουτς βράζει μέσα του, αλλά περιμένει. Όπως διηγείται στο περιοδικό Ελ Γκράφικο κανονίζει στην επόμενη προπόνηση μόνο φυσική κατάσταση το πρωί για να μην έχει επαφή με τους παίκτες. Το απόγευμα παίρνει ξανά το αυτοκίνητο και πηγαίνει στο σπίτι του παίκτη του. Με το που ανοίγει ο Μαραντόνα, ο Μπιλάρδο του ρίχνει μπουνιά, ο Μαραντόνα απαντάει και τελικά είναι η σύζυγος του Ντιέγκο που τους χωρίζει. Η Σεβίλλη έτσι κι αλλιώς έχει κινήσει τις διαδικασίες για να διώξει τον Ντιέγκο.

Χάρη και στις φωτογραφίες του ντετέκτιβ (πάνω από 100), γλιτώνει και αρκετά χρήματα, αφού υποστηρίζει ότι ο Ντιέγκο δεν τηρεί το συμβόλαιο. Ο Μπιλάρδο παίρνει το μέρος του παίκτη του, λέγοντας ότι δεν ήξερε τίποτα για τον ντετέκτιβ, ενώ και αρκετοί παίκτες νιώθουν να παραβιάζεται η ιδιωτικότητά τους (σημείωση: Αρκετοί βγαίνουν με τον Ντιέγκο). Η διοίκηση κατηγορεί τον κόουτς ότι κάλυπτε τις απουσίες του Ντιέγκο από τις προπονήσεις. “Δεν είναι σε φυσική κατάσταση ούτε για να παίξει γκολφ”, λέει ο ντελ Νίδο, ενώ ο Μαραντόνα απέχει από τις προπονήσεις επειδή του χρωστάνε χρήματα. Αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι του συλλόγου είχαν προτείνει μερικές εβδομάδες πριν να γίνει παίκτης-προπονητής την επόμενη σεζόν, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να προδώσει τον Μπιλάρδο. Τελικά κι οι δύο αποχωρούν το καλοκαίρι. Η χρονιά στη Σεβίλλη είχε προοπτικές να σώσει την καριέρα του, αλλά ο Μαραντόνα τα χάλασε στο τέλος. Στην Ανδαλουσία πάντως ο κόσμος τον θυμάται με αγάπη και νοσταλγία.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ισπανικό πρωτάθλημα, Ιστορίες για το τζάκι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Μια (άλλη) μέρα στο Σαν Σεμπαστιάν

Η παραπάνω φωτογραφία είναι τραβηγμένη μια μέρα μετά τη “Μια μέρα στο Σαν Σεμπαστιάν“, στη μεγαλύτερη από τις δυο παραλίες του Σαν Σεμπαστιάν. (Οι δυο παραλίες της πόλης, όπως είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο, έχουν ονόματα τα οποία κάθε σοβαρός και ψαγμένος τουρίστας έχει αποστηθίσει πριν καν ξεκινήσει το ταξίδι του. Εγώ τις αποκαλούσα και συνεχίζω […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

100 και βάλε χρόνια ποδοσφαιρικής κόντρας

Υπάρχουν πολλά μεγάλα ντέρμπι εθνικών ομάδων, παιχνίδια που είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό ματς. Σκωτσέζοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Ολλανδοί, Βραζιλιάνοι και πάει λέγοντας, έχουν τους δικούς τους ποδοσφαιρικούς εχθρούς. Πολύ πριν το Αργεντινή-Βραζιλία προκαλέσει έχθρα ανάμεσα στις δυο χώρες, υπήρχε το clasico del Rio de la Plata μεταξύ Ουρουγουάης-Αργεντινής. Ένα από τα αρχαιότερα παιχνίδια […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

3 σχόλια σχετικά με το “Κοιλίτσα, μπουνιές, ξενύχτια και γκολάρες: Ο Μαραντόνα στη Σεβίλλη”

  1. Ο/Η balkou λέει:

    Αφού του’δωσε μπουνιά και δεν του’κανε κανένα τάκλιν πάλι καλά 🙂

  2. Ο/Η Seventh λέει:

    Όπως κάθε post, διαβάζεται αναπαυτικά στην καρέκλα, με τον καφέ στο τραπεζάκι ?
    Για να πω και κάτι πειρακτικό, σε κάθε ιστορία περιμένω εκείνη τη στιγμή που θα έρθει το “αλλά”.

  3. Ο/Η Brazilakis λέει:

    Δε γνώριζα ότι είχε συμβεί και στη Σεβίλλη. Μπορεί ο Μενότι με τον Μπιλάρδο ως προπονητές να ήταν δυο άκρως αντίθετες ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες/ιδεολογίες, στον τρόπο όμως που αντιμετώπιζαν τα τερτίπια του Ντιέγκο ήταν καρμπόν. Καμιά δεκαριά χρόνια πριν, στην Μπαρτσελόνα, ο Μαραντόνα, ως αποτέλεσμα της νυχτερινής κραιπάλης δεν πάταγε στην προπόνηση, που γινόταν πάντα πρωί. Οπότε ο Μενότι -που λέγεται ότι ο Ντιέγκο τον επέβαλε στην ομάδα- πήγε στο Δ.Σ. και τους είπε: «Παίζουμε το πρωί ή το απόγευμα; Το απόγευμα. Άρα και η προπόνηση θα γίνεται το απόγευμα». Τόσο απλά, σε μια ομάδα κολοσσό, σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο επέτρεπε της ύπαρξη ελεύθερων προσωπικοτήτων. Με ό,τι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *