Η ομάδα που δεν παίζει για να αρέσει
Το παιχνίδι είχε τελειώσει στο Μεστάγια και η κατάσταση ήταν κομματάκι παρανοϊκή. Στις εξέδρες οι οπαδοί της Βαλένθια πανηγύριζαν έξαλλα τη μεγάλη ανατροπή. Στο πρώτο παιχνίδι του κυπέλλου, στη Μαδρίτη, η Χετάφε κέρδισε με 1-0 και στη ρεβάνς προηγήθηκε μόλις στο πρώτο λεπτό. Το παιχνίδι από εκείνη την ώρα ήταν μία ατελείωτη κοκορομαχία. Οι γηπεδούχοι βρήκαν το γκολ της ισοφάρισης με τον Ροντρίγκο στο 61′, αλλά το 90λεπτο συμπληρώθηκε με τη Βαλένθια να ψάχνει δύο γκολ. Και τότε έγινε το μίνι θαύμα. Στο 92′ και στο 94′ ο Ροντρίγκο σκόραρε δυο φορές ακόμα κι η Βαλένθια με το 3-1 πήρε την πρόκριση. Όσο όμως στις εξέδρες γινόταν πανζουρλισμός, στο χορτάρι είχαμε ξύλο και των γονέων.
Βρισιές, μπουνιές, χτυπήματα και ένα χάος μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων που ήρθαν στα χέρια. Ο Ντιακαμπί της Βαλένθια τιμωρήθηκε με τέσσερις αγωνιστικές, το ίδιο κι ο Μπρούνο της Χετάφε, ενώ οι συμπαίκτες του Χάιμε Μάτα και Νταμιάν Σουάρες με δύο. Ο έξαλλος πρόεδρος της Χετάφε Άνχελ Τόρες τα έβαζε με όλους, με πολύ άσχημες δηλώσεις για τους ανθρώπους της Βαλένθια. Πολλοί ουδέτεροι το χάρηκαν που το αουτσάιντερ, η μικρή ομάδα αποκλείστηκε. Τα σχόλια των οπαδών των άλλων ομάδων ήταν χαράς για την πρόκριση της Βαλένθια. Κάτι ασυνήθιστο, αφού ο άνθρωπος από τη φύση του αγαπάει συνήθως τον Δαυίδ και όχι τον Γολιάθ (όχι βέβαια ότι η φετινή Βαλένθια είναι κάποιος γίγαντας).
Και είναι αλήθεια, ότι η Χετάφε δεν έχει πολλά να συμπαθήσεις. Δεν έχει κάποια πλούσια ιστορία, δεν έχει κάποιον παίκτη που να μαγεύει, ενώ είναι η τρίτη χειρότερη ομάδα σε Μ.Ο. εισιτηρίων στην Πριμέρα ξεπερνώντας με το ζόρι τους 10.000 θεατές και μισογεμίζοντας το γήπεδό της, το Κολισέουμ Αλφόνσο Πέρεθ. Το όνομα Κολοσσαίο ταιριάζει ιδανικά σε αυτή την ομάδα των μαχητών. Γιατί εκτός των άλλον, δεν μπορείς να συμπαθήσεις ιδιαίτερα και το ποδόσφαιρο που παίζει. Η Χετάφε έχει τον χαμηλότερο Μ.Ο. κατοχής μπάλας στο πρωτάθλημα με μόλις 42% και το χαμηλότερο ποσοστό επιτυχίας στις πάσες με μόλις 64%.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω φίλε αναγνώστη, θα αναρωτιέσαι σίγουρα “τότε γιατί ασχολούμαστε μαζί της;” και δεν θα έχεις άδικο. Εκτός αν ρίξεις μια ματιά στον βαθμολογικό πίνακα της Πριμέρα. Και δεις ότι βρίσκεται μέσα στις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχοντας στρογγυλοκάτσει στην 4η θέση του ισπανικού πρωταθλήματος. Μία ομάδα που στη θεωρία θα έπρεπε να μάχεται για τη σωτηρία περνάει τις ομάδες της Σεβίλλης και τη Βαλένθια. Μία ομάδα που δεν έχει το στάτους ενός σπουδαίου συλλόγου. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρός της αποφάσισε να βγάλει προς τα έξω μία θεωρία συνωμοσίας πριν λίγους μήνες. Ο Άνχελ Τόρες δήλωσε ότι η Λίγκα θέλει να πέσουν φέτος δύο ομάδες από τη Μαδρίτη κι αυτό γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία του πρωταθλήματος της Ισπανίας, η πρωτεύουσα είχε πέντε συλλόγους, κάτι αρκετά αντιεμπορικό. Ο φωνακλάς Τόρες έκανε τις δηλώσεις προφανώς για να προλάβει καταστάσεις, αλλά φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται. Πιο πιθανό είναι να κερδίσει έξοδο στην Ευρώπη, παρά να πέσει η ομάδα του.
Οι πέντε ομάδες της Μαδρίτης, με τις αποστάσεις μεταξύ των γηπέδων. Πηγή: El Pais
Και τώρα τίθεται το ερώτημα, πώς τα καταφέρνει η Χετάφε; Μία λέξη που αναφέρεται συχνά είναι ότι η Χετάφε είναι μια ομάδα “macarra” που το πιο αντίστοιχό του στα ελληνικά είναι ας πούμε “τραμπούκος”. Παρότι δεν είναι τόσο ψηλά σε κάρτες, η Χετάφε είναι η ομάδα που κάνει τα περισσότερα φάουλ και στους αγώνες της παίζεται το λιγότερο ποδόσφαιρο σε καθαρό χρόνο. Πρόκειται για ένα σύνολο φτιαγμένο να παίζει άμυνα (3η καλύτερη όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές). Αφήνει τον αντίπαλο να έχει την μπάλα, να κάνει πάσες και δεν ιδρώνει από το άγχος. Παίζει ένα σφιχτό 4-4-2 με τις γραμμές υπερβολικά κοντά και τους επιθετικούς να γυρίζουν κι αυτοί πίσω. Δεν απλώνεται πολύ, περιμένει υπομονετικά κι όταν πάρει την μπάλα κοιτάζει να τη μεταφέρει όσο πιο γρήγορα μπορεί στην επίθεση και να απειλήσει. Το χαμηλό ποσοστό επιτυχίας στις πάσες που είδαμε οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις μακρινές μπαλιές που χρησιμοποιεί για να πάει η μπάλα από την άμυνά της στην επίθεση. Ποιο τίκι-τακα; Ποιο passing game; Πιο πολύ θα ταίριαζε στην Τσάμπιονσιπ, σε μία κρύα, βροχερή νύχτα στο Στόουκ.
Κι έχει αποτέλεσμα αυτό; Ναι, πετυχαίνει για να βρίσκεται τόσο ψηλά. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει ιδιαίτερα ποιοτικούς παίκτες, ότι το μπάτζετ της είναι (ανάλογα και με την πηγή που το διαβάζεις) περίπου στην 15η θέση της κατηγορίας. Οι ποδοσφαιριστές της είναι κυρίως γυρολόγοι που το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του το πέρασαν σε ομάδες που μάχονταν για τον υποβιβασμό ή βρίσκονταν ήδη σε χαμηλότερες κατηγορίες. Κι όπως πάντα, σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει κι ένας κόουτς που κάνει τη διαφορά.
Τα φαινόμενα απατούν. Ο Χοσέ Μπορνταλάς δεν είναι ο λόρδος που δείχνει.
Το 2016 η Χετάφε υποβιβάστηκε από την Πριμέρα. Ο στόχος ήταν φυσικά να ανέβει ξανά αμέσως, αλλά την 7η αγωνιστική βρισκόταν στην 21η θέση της Σεγούντα και κάθε σκέψη για άνοδο είχε σχεδόν χαθεί. Η διοίκηση έδωσε τα κλειδιά της ομάδας στον Χοσέ Μπορνταλάς. Έναν πολύ έμπειρο κόουτς που είχε τότε 23 χρόνια εμπειρίας στην προπονητική, καθώς ένας τραυματισμός έκοψε την ποδοσφαιρική του καριέρα μόλις στα 28. Όλα όμως τα χρόνια τα είχε σε χαμηλές κατηγορίες. Ο Μπορνταλάς έπαιρνε ομάδες, τις βελτίωνε, έφτανε σε ανόδους ή κοντά σε ανόδους, αλλά για κάποιο λόγο οι διοικήσεις δεν του έδειχναν εμπιστοσύνη και στην πρώτη στραβή (ή ακόμα και χωρίς στραβή) τον έδιωχναν. Το βιογραφικό του στη wikipedia μοιάζει με τουριστικό οδηγό για την επαρχία της Ισπανίας, γεμάτο φολκλορικά ονόματα. Το προηγούμενο καλοκαίρι είχε ζήσει το όνειρο κερδίζοντας με την Αλαβές την άνοδο και ετοιμαζόταν επιτέλους να προπονήσει μετά το (πολύ μεγάλο) αγροτικό του στα σαλόνια. Κι όμως, οι Βάσκοι δεν τον κράτησαν και πήραν τον Μαουρίτσιο Πελεγκρίνο.
Το σοκ για τον Μπορνταλάς ήταν τεράστιο, καθώς πολλές φορές είχε υποστεί παρόμοιες καταστάσεις, αλλά ποτέ κάτι τόσο χοντρό. Όταν ανέλαβε τη Χετάφε, κανείς δεν περίμενε τι θα ακολουθούσε. Μάζεψε 62 από τους 105 διαθέσιμους πόντους και από 21ος τερμάτισε 3ος χάνοντας την απευθείας άνοδο για 2 πόντους, κάτι που κατάφερε στα μπαράζ. Οι Μαδριλένοι έδειξαν εμπιστοσύνη, τον κράτησαν στην Πριμέρα και δικαιώθηκαν, αφού πέρσι η Χετάφε όχι απλά σώθηκε το 2017-18, αλλά βγήκε και 8η. Φέτος, τα πράγματα πηγαίνουν ακόμα καλύτερα. Ο Μπορνταλάς κάνει τη 2η συνεχόμενη σεζόν του στα σαλόνια και συνεχίζει να υπηρετεί πιστά την ιδέα του 4-4-2 και των αντεπιθέσεων. “Γιατί να κάνεις τριάντα πάσες, αν δεν προχωράς στο γήπεδο;” είχε αναρωτηθεί.
