Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Το Μπέτις-Σεβίλλη που κράτησε περίπου έναν μήνα

Ένα από τα πιο ωραία παιχνίδια που μπορεί κανείς να δει στην Ισπανία, ένα παιχνίδι που προσωπικά απολαμβάνω περισσότερο και από το Ελ Κλάσικο, είναι το derbi sevillano. Τα Σεβίλλη-Μπέτις είναι η ιστορία μιας έχθρας που ξέφυγε κατά πολύ, μέχρι που κυρίως οι θάνατοι παικτών έφεραν κάπως πιο κοντά τις δυο ομάδες και ηρέμησαν μια κατάσταση που είχε εκτραχυνθεί. Εν πολλοίς όμως, τα πιο έντονα χρόνια στην ιστορία του παιχνιδιού, συνοδεύτηκαν από δύο μορφές στην προεδρία των συλλόγων που έκαναν ότι μπορούσαν για κάνουν μεγαλύτερη την κόντρα. Από την πλευρά της Σεβίλλης, ο Χοσέ Μαρία ντελ Νίδο. Ο άνθρωπος που ήταν πρόεδρος από το 2002 ως το 2013, αλλά η ιστορία του στη Σεβίγια Φούτμπολ Κλουμπ είναι πολύ μεγαλύτερη. Ο πατέρας του, που ήταν και πολιτικός, υπήρξε για χρόνια αντιπρόεδρος του συλλόγου. Ο ντελ Νίδο ακολούθησε κι αυτός την ίδια πορεία και έγινε αντιπρόεδρος του συλλόγου πριν γίνει το γενικό αφεντικό της ομάδας και κατά πολλούς ο άνθρωπος που αναμόρφωσε τον σύλλογο. Στην άλλη πλευρά, ο Μανουέλ Λουίθ ντε Λοπέρα. Ο άνθρωπος που από το 1992 ήταν ιδιοκτήτης της Ρεάλ Μπέτις Μπαλομπιέ και το 2010 αναγκάστηκε να την πουλήσει ή έστω έτσι προσπάθησε να πείσει τον κόσμο. Η υπόθεση των μετοχών της Μπέτις κράτησε για αρκετό χρονικό διάστημα, με τη δικαιοσύνη να κατηγορεί τον Λοπέρα ότι χρησιμοποίησε χρήματα του συλλόγου τα οποία πήγαν σε εταιρείες του και στη συνέχεια αγόρασε μετοχές της ομάδας. Για αρκετό καιρό, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μπέτις ήταν εξαιρετικά θολό μέχρι που ο Λοπέρα αποχώρησε. Αυτό που δεν ήταν θολό πάντως ποτέ, ήταν το απύθμενο μίσος μεταξύ ντελ Νίδο και Λοπέρα.

Απλές καθημερινές στιγμές του Μανουέλ Λουίθ ντε Λοπέρα από το 2007

Οι δυο ισχυροί άντρες δεν ανέχονταν ο ένας τον άλλον, δεν έριχναν ούτε ματιά, δεν μπορούσαν καν να ανταλλάξουν μια κουβέντα. Όπως έγραψε κάποτε και μια τοπική εφημερίδα της πόλης: “Αν τα Σεβίλλη-Μπέτις είναι μια… πιθανή πυρκαγιά, ντελ Νίδο και Λοπέρα είναι η βενζίνη“. Η αλήθεια είναι ότι ο ντελ Νίδο σαν πρόεδρος τα κατάφερε καλύτερα, η Σεβίλλη στις μέρες του ξεχώρισε, έβαλε τις βάσεις με τον Μόντσι για να κάνει σημαντικές πωλήσεις, να ορθοποδήσει οικονομικά και να φτάσει να κατακτά τίτλους. Πλέον στις μέρες μας είναι μια ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη. Από την άλλη πλευρά, ο Λοπέρα δεν τα κατάφερε τόσο καλά, παρά τα αρκετά χρήματα που ξόδεψε για μεγάλες μεταγραφές. Είδε πολλές αγωνιστικές σφαλιάρες για την Μπέτις και αποχώρησε ουσιαστικά ως ανεπιθύμητος από μεγάλη μερίδα του κόσμου. Ο ντελ Νίδο φρόντιζε να διατρανώνει συνεχώς το μεγαλείο της Σεβίλλης, κουρδίζοντας τον Λοπέρα που δεν άντεχε να μην απαντά. «Έχουμε στάδιο που χωράει 15.000 περισσότερους οπαδούς, που έχει καλύτερο πάρκινγκ και καλύτερες θέσεις VIP», δήλωνε ο ιδιοκτήτης της Μπέτις.

Η κόντρα όπως καταλαβαίνετε είναι βγαλμένη από το δημοτικό και όχι από δύο επιτυχημένους, ώριμους σε ηλικία άντρες. Ο Λοπέρα δεν έλεγε το όνομα του ντελ Νίδο, αποκαλώντας τον Μπεναβέντε (το “δεύτερο” επώνυμο του ντελ Νίδο), ενώ ο ντελ Νίδο αποκαλούσε το στάδιο της Μπέτις ως Ελιόπολις (το όνομα της περιοχής) και αυτό γιατί ο Λοπέρα σε μια κρίση ταπεινότητας, είχε μετονομάσει το Μπενίτο Βιγιαμαρίν σε Εστάδιο Μανουέλ Λουίθ ντε Λοπέρα για να τιμήσει τον εαυτό του. Οι κόντρες και οι δηλώσεις πολύ συχνές, ειδικά πριν τα ντέρμπι. Το 2005 ο Λοπέρα δήλωσε ότι δεν θα πήγαινε ξανά στα επίσημα της Σεβίλλης γιατί συμπεριφέρθηκαν πολύ άσχημα σε αυτόν και τα μέλη της διοίκησης. «Δεν μας προσέφεραν ούτε νερό», δήλωσε ο Λοπέρα. Ο ντελ Νίδο το διέψευσε, μιλώντας για… άριστη φιλοξενία.

Η περίφημη προτομή του Λοπέρα. Ο ντελ Νίδο λέει ότι ένας από τους παίκτες της Σεβίλλης του έστειλε μήνυμα που έλεγε: «Πρόεδρε σήκω και κρέμασε το κασκόλ της Σεβίλλης πάνω της». Δυστυχώς για μας, αυτή η γραφικότητα δεν έγινε ποτέ. “Θα έπρεπε να φύγω με ελικόπτερο από εκεί μέσα αν το έκανα”, είπε ο ντελ Νίδο.

Στις 28 Φεβρουαρίου 2007 έγινε ένα ιστορικό ντέρμπι για τα προημιτελικά του Κόπα ντελ Ρέι στο Εστάδιο Μπενίτο Βιγιαμαρίν  Λοπέρα. Το πρώτο ματς είχε έρθει 0-0 και η ρεβάνς στην έδρα της Μπέτις αναμενόταν καυτή.  Ηθικοί αυτουργοί για την κατάσταση και όσα έγιναν ήταν φυσικά οι δύο πρόεδροι. Σε μια ιστορία που κάνει ακόμα και τις ελληνικές κόντρες να φαίνονται παιδικές, ο ντελ Νίδο ήθελε να δει από κοντά το παιχνίδι του πρωταθλήματος στο ίδιο γήπεδο στις 10 Φεβρουαρίου. Ο Λοπέρα έκανε αποδεκτό τον ντελ Νίδο στα επίσημα του γηπέδου με το όνομά του. Αποφάσισε μάλιστα να δωρίσει στον ντελ Νίδο ένα αναμνηστικό για τα 100 χρόνια της Ρεάλ Μπέτις που συμπληρώνονταν το 2007. Κάτι που φαινομενικά δεν είναι κακό. Όταν όμως ο ντελ Νίδο πήγε στη θέση του, δεν είδε τον εχθρό του να κάθεται στη διπλανή θέση (όπως γίνεται αρκετά συχνά στην Ισπανία) για την απονομή. Αντίθετα, στη διπλανή θέση βρισκόταν μια… προτομή του Λοπέρα, δεμένη με συρματόσχοινα στο κάθισμα. Η κίνηση ματ του Λοπέρα ήταν να δοθεί το δώρο παρουσία της… προτομής του, μόνο και μόνο για να κάνει ρεζίλι τον εχθρό. Ο ντελ Νίδο αρνήθηκε να δεχτεί το δώρο και να φωτογραφηθεί δίπλα στην προτομή και εκεί ξεκίνησε ένας μεγάλος καβγάς στα επίσημα του σταδίου. Οι διηγήσεις λένε ότι έπεσε μέχρι και ξύλο μεταξύ των διοικούντων και ότι ο ανιψιός του Λοπέρα έσπρωξε τον ντελ Νίδο, ο οποίος του είπε το όχι πολύ ευγενικό: “έχεις τα ίδια **** μούτρα με τον θείο σου”, όπου αστεράκια βάλτε μια υβριστική λέξη για άντρες που προτιμούν άντρες.

Ο πρόεδρος της Σεβίλλης στις δηλώσεις του είπε: «Ξέρουμε που βρισκόμαστε και τον τρόπο που μας συμπεριφέρθηκαν, είναι ο γνήσιος τρόπος της Μπέτις». Η άλλη πλευρά βέβαια απέδωσε το γεγονός στην κλασική “γκουάσα” της Σεβίλλης, αυτό που στα ελληνικά θα λέγαμε “καζούρα” και στην Ανδαλουσία το έχουν ως… έθιμο. Ο ντελ Νίδο φτάνει στο γήπεδο, ζορίζεται πολύ να πάει στη θέση του στα επίσημα και γίνεται αποδέκτης πολλών βρισιών και τουλάχιστον ενός κέρματος, ενώ ένα πανό στο πέταλο των φανατικών της Μπέτις τον δείχνει πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.

Το όχι και πιο όμορφο ντέρμπι της πόλης

Οι παίκτες της Σεβίλλης διαμαρτύρονται ότι στα αποδυτήρια μυρίζει κάτι πολύ άσχημα και έντονα, υποστηρίζουν ότι η Μπέτις είχε πασαλείψει τους τοίχους με μια τοξική ουσία που έφερε αλλεργία σε αρκετούς, ενώ οι άνθρωποι της Μπέτις δεν αφήνουν τον Μόντσι να πάει στα αποδυτήρια. Το παιχνίδι τελικά ξεκινά και η Σεβίλλη σκοράρει με τον Κανουτέ στο 57′. Πάνω στους πανηγυρισμούς, ο δόλιος Χουάντε Ράμος, προπονητής των φιλοξενούμενων, δέχεται ένα μπουκάλι στο κεφάλι. Αποχωρεί με φορείο και το παιχνίδι διακόπτεται προσωρινά. Ο Ράμος τελικά φεύγει με ασθενοφόρο (το οποίο αποχωρεί με μεγάλη δυσκολία) και η διακοπή γίνεται οριστική. Δυο ημέρες μετά, η Μπέτις έβγαλε ανακοίνωση λέγοντας πως ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Σεβίλλης δεν θα γίνονται πλέον αποδεκτοί στα επίσημα του σταδίου. Φυσικά κάτι τέτοιο, ήταν εκτός των κανονισμών και στην Μπέτις το γνώριζαν. Ο πρόεδρος Πέπε Λεόν κατηγόρησε τον ντελ Νίδο ως υποκινητή της βίας, αλλά παραδέχτηκε ότι αν ο ντελ Νίδο φέρει την αστυνομία δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, «δεν θα έχουν όμως ευθύνη για ό,τι συμβεί». Το κλίμα είναι πιο τεταμένο από ποτέ. Η δόλια η Π.Ο. της χώρας προσπαθεί να συνετίσει τις δυο ομάδες που συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα και αναγκάζεται να απειλήσει. Αν δεν ζητήσετε συγγνώμη, το παιχνίδι δεν θα γίνει. Τελικά, βγαίνουν κάτι ανακοινώσεις της πλάκας και το παιχνίδι γίνεται. Η συνέχεια του αγώνα μεταφέρεται στις επιτροπές και τελικά η απόφαση είναι να συνεχιστεί από το ίδιο λεπτό στο γήπεδο της Χετάφε αρκετές μέρες αργότερα, στις 20 Μαρτίου. Οι διοικήσεις ρίχνουν τις ευθύνες για τα γεγονότα η μία στην άλλη, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή.  Μετά από έναν περίπου μήνα, οι παίκτες ξαναβρίσκονται μεταξύ τους. Η Σεβίλλη κράτησε το 0-1 μέχρι το τέλος, πήρε την πρόκριση για τα ημιτελικά και τελικά κατέκτησε το Κόπα ντελ Ρέι του 2007 απέναντι στη Χετάφε. Ήταν το ντέρμπι με τη μεγαλύτερη διάρκεια στην ιστορία των συλλόγων.

Η μέρα που ο ντελ Νίδο βγήκε από τη φυλακή της Ουέλβα

Αυτό το ντέρμπι ήταν πιθανότατα το χειρότερο όλων των εποχών (μην ορκίζεστε όμως και μην αναρωτιέστε τι άλλο μπορεί να γίνει γιατί υπάρχουν κι άλλες ιστορίες για το μέλλον). Το τέλος των δύο προέδρων δεν ήταν καλό σε καμία περίπτωση. Γιατί μπορεί ο ντελ Νίδο να έκανε καλό στην ομάδα και να την εκτόξευσε, ο ίδιος όμως κατέληξε στη φυλακή. To 2013 καταδικάστηκε σε επτά χρόνια κάθειρξη εξαιτίας υπεξαίρεσης χρημάτων από τον δήμο της Μαρμπέγια όπου και ήταν δικηγόρος από το 1999 ως το 2003. Έμεινε τελικά στη φυλακή για τρία χρόνια. Πλέον, είναι “φίλαθλος” της Σεβίλλης και μικρομέτοχος, ενώ ο γιος του ντελ Νίδο “τζούνιορ” είναι αντιπρόεδρος στην ομάδα (ο τρίτος στη σειρά).  Ο Λοπέρα, παρά τις κατηγορίες για διάφορα οικονομικά εγκλήματα, δεν κατέληξε στη φυλακή. Είναι κι αυτός μικρομέτοχος στην Μπέτις. Μπορεί ο θάνατος του Πουέρτα να τους έφερε να αγκαλιάζονται κάποτε, αλλά μη νομίζετε φυσικά ότι όλα είναι περασμένα ξεχασμένα. Μόλις λίγες μέρες πριν, οι δυο πρώην πρόεδροι σαν τους γέρους του μάπετ σόου συνέχισαν εν έτει 2020 τον πόλεμό τους μέσω δηλώσεων. Ο ντελ Νίδο σε συνέντευξη του στα τέλη Μαΐου είπε ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των δύο συλλόγων. “Μακάρι η Μπέτις να μπορούσε να μονομαχήσει στα ίσια με τη Σεβίλλη, αλλά απέχει έτη φωτός“. Ο Λοπέρα λίγες ημέρες αργότερα απάντησε. Αφού έριξε μπηχτές για την τωρινή διοίκηση της Μπέτις λέγοντας ότι η Μπέτις δεν έχει πλέον παίκτες όπως ο Ντενίλσον, ο Γιάρνι, ο Ασουνασάο και ο Φίνιντι (μαντέψτε ποιος τους είχε φέρει αυτούς), απάντησε στον αιώνιο εχθρό. “Ο ντελ Νίδο είναι ο μοναδικός πρόεδρος που είχε την Μπέτις στην Α’ Εθνική και τη Σεβίλλη στη Β’ Εθνική“, μιλώντας για τα τέλη της δεκαετίας του 1990 όταν η Σεβίλλη είχε πέσει με τον ντελ Νίδο αντιπρόεδρο.

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ισπανικό πρωτάθλημα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Οι άντρες που παραμένουν παιδιά

http://www.youtube.com/watch?v=-BgL9eRUCm4 Πάντα είχα την εντύπωση ότι οι αθλητές που παίρνουν χρήματα που δεν θα δούμε ποτέ στη ζωή μας δεν ενδιαφέρονται για τους σπόνσορες που τα σκάνε. Με λίγα λόγια θεωρούσα πάντα ότι αν π.χ. μια εταιρεία με ποδοσφαιρικά παπούτσια με τακούνι και αυτοκόλλητο, φτιαγμένα από μπαμπού και λαδόκολλα έδινε τα κατάλληλα χρήματα ο μέσος […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το Κύπελλο των Τεσσάρων

Όχι δε μιλάμε για κάποια ποδοσφαιρική παραλλαγή του κλασσικού μυθιστορήματος της ελληνικής γραμματείας (“Το μυθιστόρημα των Τεσσάρων” για τους αστοιχείωτους, που έλεγε και ο Τζιμάκος). Απλώς με τη μορφή που έδωσε ο Λουίς Ρουμπιάλες στο Σούπερ Καπ της Ισπανίας, και καθώς κανείς δεν τον έχει για κάποιον σοβαρό αντρεπρενέρ, για να έχει νέες ιδέες, ψάξαμε […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *