Ο πιο ροκ προπονητής στο αγγλικό ποδόσφαιρο

“Αν κάποιος μου έλεγε ότι μπορώ να έχω τη ζωή του Λιονέλ Μέσσι ή τη ζωή του Μικ Τζάγκερ, θα γινόμουν τραγουδιστής των Rolling Stones χωρίς δεύτερη σκέψη”. Αυτή είναι μια δήλωση που μάλλον δεν περιμένεις να διαβάσεις σε μια συνέντευξη ενός ανθρώπου του ποδοσφαίρου. Ο Γκάρεθ Έινσγουορθ είναι όμως μια ιδιαίτερη περίπτωση προπονητή κι αυτό το υποψιάζεσαι από την πρώτη στιγμή που τον αντικρίζεις.

“Πάρα πολλοί άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν και μου είπαν ότι αν κόψω τα μαλλιά μου θα δείχνω πιο έξυπνος και θα διεκδικήσω καλύτερες δουλειές αλλά η απάντηση μου παραμένει πάντα η ίδια” δήλωσε σε μια πρόσφατη συνέντευξη του στον ‘Guardian’. “Αν τα κόψω δεν θα είμαι εγώ, οπότε προσπαθώ να τα καταφέρω με τον δικό μου τρόπο. Χρειάζεται απλά χρόνο και υπομονή.”

Τα μακριά μαλλιά, το ιδιαίτερο ντύσιμο με τις κόκκινες καουμπόικες μπότες και η ονείρωξη πως σε μια άλλη ζωή μπορεί να γέμιζε στάδια με τους Rolling Stones δεν είναι τα μόνα ροκ στοιχεία του προπονητή της νεοφώτιστης στην Τσάμπιονσιπ, Γουίκομπ Γουόντερερς. Ο Έινσγουορθ κυκλοφορεί με μια πορτοκαλί Ford Mustang του 1969, έχει δώσει στο γιο του το όνομα Πρίσλει (ναι, από τον Έλβις), στο γραφείο του μπορεί να βρει κανείς ανά πάσα στιγμή μια ηλεκτρική κιθάρα, στο γυμναστήριο αλλά και στο γήπεδο της ομάδας η playlist είναι γεμάτη με ροκ και χαρντ ροκ ακούσματα, είναι τραγουδιστής στους Cold Blooded Hearts, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν νέο single, και δίνει το παρών σε όποια συναυλία μπορεί.

Όλα αυτά τα συνδυάζει με τη δουλειά του ως προπονητής μιας ομάδας επιπέδου Τσάμπιονσιπ πλέον αλλά και με το άλλο του ποδοσφαιρικό χόμπι που είναι να… παίζει ακόμα μπάλα! Στα 47 του και παρά το υπερφορτωμένο πρόγραμμα του με την ομάδα και τη μπάντα, ο παλαίμαχος Άγγλος μέσος, που έχει παίξει μερικά παιχνίδια και στην Πρέμιερ Λιγκ με την Γουίμπλεντον, συνεχίζει να κλωτσάει μια μπάλα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας, παλιότερα με τη φανέλα της Φιντσαμπστέντ Αθλέτικ και πέρσι με αυτή της Γούντλει Γιουνάιτεντ. “Δυστυχώς με τον καιρό γίνομαι περισσότερο αυτός ο παίκτης που συνήθως κάθεται στον πάγκο ή στην κερκίδα κι αυτό με σκοτώνει λίγο. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να παίζεις ποδόσφαιρο αλλά τουλάχιστον το να προπονείς βρίσκεται αρκετά κοντά, στη δεύτερη θέση”.

Γιατί όμως έχει γίνει θέμα το τελευταίο διάστημα ένας μαλλιάς μιας αρκετά άσημης ομάδας-ασανσέρ των χαμηλότερων κατηγοριών της Αγγλίας; Κατ’αρχάς γιατί από πέρσι είναι ο μακροβιότερος εν ενεργεία προπονητής στο επαγγελματικό αγγλικό ποδόσφαιρο, καθώς σε λίγες μέρες ο Έινσγουορθ θα κλείσει 8 χρόνια στον πάγκο της Γουίκομπ. Ο κύριος ‘Wild Thing’, όπως είναι το παρατσούκλι που του κόλλησαν από τα χρόνια του στην Γουίμπλεντον, βρέθηκε συμπτωματικά στον πάγκο της Γουίκομπ , αναλαμβάνοντας τον ρόλο του παίκτη-υπηρεσιακού προπονητή τη σεζόν 2012-13, όταν ακόμα η ομάδα έπαιζε στην 4η κατηγορία. Το πείραμα πήγε καλά, ο Έινσγουορθ κρέμασε τα παπούτσια του (τρόπος του λέγειν φυσικά, καθώς όπως είδαμε συνεχίζει να τα φοράει κανονικά έστω και σε επίπεδο Sunday League Football) και ανέλαβε μια ομάδα που για δυο περίπου δεκαετίες έκανε ασταμάτητα τη διαδρομή ‘4η κατηγορία -> 3η κατηγορία -> 4η κατηγορία’.

Η πρακτική του κράτησε ουσιαστικά πέντε χρόνια, μέσα στα οποία η ομάδα έφτασε μια ανάσα από τον υποβιβασμό στην ημι-επαγγελματική Κόνφερενς (“Αν χάναμε εκείνο το παιχνίδι με την Τορκί στην τελευταία αγωνιστική και πέφταμε, δεν νομίζω ότι η ομάδα θα υπήρχε τώρα, ούτε ότι εγώ θα έβρισκα ξανά δουλειά ως προπονητής. Δεν ξέραμε καν αν θα πληρωθούμε ποτέ τους μισθούς μας”) και μια ανάσα από την άνοδο στην 3η κατηγορία (έχασε στον τελικό των πλέι-οφ στα πέναλτι). Η σεζόν 2017-18 έφερε την πολυπόθητη άνοδο στη League One και πέρσι έγινε το μεγάλο και ανέλπιστο άλμα: Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Γουίκομπ Γουόντερερς κέρδισε το δικαίωμα να αγωνιστεί στην Τσάμπιονσιπ. Και το κέρδισε με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, ταιριαστό με την ιδιαιτερότητα του προπονητή της: Χωρίς να έχει ακαδημίες, χωρίς να έχει δεύτερη ομάδα, χωρίς να έχει ένα σοβαρό προπονητικό κέντρο (“ένα μεταλλικό υπόστεγο με δύο γήπεδα ποδοσφαίρου δίπλα του” ήταν η χαρακτηριστική περιγραφή του σε παλιότερο αφιέρωμα του ‘The Athletic’) και χωρίς να αγοράζει παίκτες από άλλες ομάδες!

Στα οχτώ χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο, ο Έινσγουορθ δεν έχει πληρώσει χρήματα για καμία μεταγραφή. Η ενίσχυση της Γουίκομ γινόταν μέχρι φέτος αποκλειστικά με δανεικούς ή ελεύθερους ποδοσφαιριστές, αφού τα βεβαρημένα οικονομικά του συλλόγου δεν επέτρεπαν καμία νέα υπέρβαση. Η κατάσταση είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που στην αρχή της προετοιμασίας της προηγούμενης σεζόν η λίστα με τους καταχωρημένους παίκτες της Γουίκομ αριθμούσε όλα κι όλα εννιά ονόματα! Οι προβλέψεις των αναλυτών της κατηγορίας έλεγαν πως η ομάδα είναι ένα από τα πρώτα φαβορί για υποβιβασμό στην League Two. Η λύση όμως δόθηκε από την… Αμερική και πιο συγκεκριμένα από τη Νέα Ορλεάνη.

Ο Αμερικάνος επιχειρηματίας Ρομπ Κούχιγκ κέρδισε την εμπιστοσύνη του κόσμου (παρακολουθώντας από κοντά την ομάδα αρκετούς μήνες πριν καταθέσει πρόταση και συχνάζοντας στα μπαρ και τις παμπ όπου και συζητούσε με τους οπαδούς), ανέλαβε την ομάδα την τελευταία στιγμή, κάλυψε ένα μέρος των χρεών και έδωσε στον Έινσγουορθ ένα μικρό μπάτζετ (πετσοκομμένο κατά 30% σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν) για να προσελκύσει κάποιους ποδοσφαιριστές και να φτιάξει ένα ρόστερ που θα μπορεί να κρατήσει την ομάδα στην κατηγορία. “Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι 5-6 ομάδες από την Κόνφερενς είχαν μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς” δήλωσε πρόσφατα ο 47χρονος τεχνικός. Το αποτέλεσμα; Στις 13 Ιουλίου η Γουίκομπ κέρδισε με 2-1 την Όξφορντ Γιουνάιτεντ στον τελικό των πλέι οφ και άλλαξε κατηγορία, αλλά αντί να πέσει, όπως όλοι περίμεναν, πανηγύρισε μια ιστορική άνοδο, που οι περισσότεροι οπαδοί της δεν φανταζόταν ότι θα ζήσουν ποτέ.

Στο άδειο από οπαδούς Γουέμπλει κάποιοι φίλοι της Γουίκομπ κατάφεραν να περάσουν μέσα το αγαπημένο τους πανί, στο οποίο έχουν γράψει τον σχετικό με το παρατσούκλι του λατρεμένου τους προπονητή στίχο από το κλασικό τραγούδι των Troggs: “Wild Thing, i think i love you”. Ο παίκτης-προπονητής-φροντιστής-κηπουρός της ομάδας, Έινσγουορθ, πανηγύρισε έξαλλα την άνοδο αλλά ξεκαθάρισε πως οι αυξημένες απαιτήσεις της Τσάμπιονσιπ δεν θα τον αποτρέψουν από το να δίνει κανονικά το παρών στις Δευτεριάτικες πρόβες με τη μπάντα του. “Παρ’ότι ξοδεύω αρκετή ενέργεια και πάνω στη σκηνή, κατά βάθος με βοηθάει να χαλαρώνω και να ξεφεύγω από την ποδοσφαιρική καθημερινότητα” δήλωσε σχετικά με τη διπλή καριέρα του.

Ακινφένουα και Έινσγουορθ. O Έινσγουορθ βρίσκεται κάπου στα δεξιά

Η αρχή το προηγούμενο Σάββατο δεν ήταν η ιδανική, αφού η Γουίκομπ ηττήθηκε με ένα γκολ στις καθυστερήσεις από την Ρόδεραμ, αλλά ο Γκάρεθ Έινσγουορθ δηλώνει ακόμα αισιόδοξος για τη συνέχεια του πρωταθλήματος και έτοιμος να πολεμήσει μέχρι τέλους, με όλα τα πενιχρά μέσα που διαθέτει: Ένα πενιχρό μπάτζετ, ένα ρόστερ με παίκτες με μικρή εμπειρία από την αρκετά ζόρικη Τσάμπιονσιπ (ανάμεσα τους και ο φημισμένος Αντεμπάγιο Ακινφένουα και τα 102 κιλά του) και αρκετές δεκάδες CD με πωρωτικά ροκ τραγούδια που υπενθυμίζουν σε όλους ότι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς να χρειαστεί να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους για να μοιάζουν με τους υπόλοιπους.