Άτυχη, καταραμένη ή ανίκανη; Η τρελή σεζόν της Μπράιτον
Όποιος έχει παίξει έστω και για λίγο καιρό Football Manager έχει συναντήσει σίγουρα τουλάχιστον μια φορά την παρακάτω κατάσταση: Η ομάδα σου είναι στημένη άψογα, κυριαρχεί στον αγώνα, δεν αφήνει τον αντίπαλο να πλησιάσει την περιοχή της, δημιουργεί ευκαιρίες συνεχώς αλλά δεν καταφέρνει να σκοράρει, είτε γιατί οι επιθετικοί σημαδεύουν τα περιστέρια, είτε γιατί ο τερματοφύλακας κάνει το παιχνίδι της ζωής του. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κάπου στα τελευταία λεπτά ο αντίπαλος βγαίνει για πρώτη φορά από το καβούκι του και σκοράρει. Αυτό το απίστευτα εκνευριστικό σενάριο που όλοι μας έχουμε ζήσει παίζοντας στα δωμάτια μας μπροστά από μια οθόνη, ο Γκράχαμ Πότερ το ζει στην πραγματική ζωή φέτος σχεδόν κάθε εβδομάδα!
O 45χρονος Άγγλος προπονητής μετακόμισε στο Μπράιτον τον Μάιο του 2019 με στόχο να βοηθήσει την τοπική ομάδα να κάνει το βήμα παραπάνω. Οι ‘γλάροι’ είχαν επιστρέψει στην Πρέμιερ Λιγκ το 2017 έχοντας στον πάγκο τους τον Κρις Χιούτον και κατάφεραν τα δυο πρώτα χρόνια να παραμείνουν εύκολα ή δύσκολα στην κατηγορία, παίζοντας κατά κύριο λόγο με το κλασικό στυλ των μικρών ομάδων που προσπαθούν να κλέψουν ό,τι μπορούν από ένα παιχνίδι, με την ελπίδα ότι στο τέλος της χρονιάς οι κερδισμένοι βαθμοί θα φτάσουν για να τους κρατήσουν στα μεγάλα σαλόνια.
Όταν ο ιδιοκτήτης της ομάδας, Τόνι Μπλουμ, αντιλήφθηκε ότι ο Χιούτον είχε φτάσει στο ταβάνι των δυνατοτήτων του, έψαξε να βρει ποιος μπορεί να εξελίξει το παιχνίδι των ‘γλάρων’ ώστε μακροπρόθεσμα ο σύλλογος να αλλάξει νοοτροπία και να στοχεύσει λίγο ψηλότερα. Η επιλογή του Γκράχαμ Πότερ στην αρχή παραξένευσε αρκετούς, αφού ο νεαρός τεχνικός είχε μεν στο βιογραφικό του την επιτυχημένη θητεία στην Έστερσουντ στη Σουηδία αλλά δεν είχε καμία σοβαρή εμπειρία από το βρετανικό ποδόσφαιρο, εκτός από τη μέτρια σεζόν που έκανε στην Τσάμπιονσιπ με την, αποδυναμωμένη εκείνη τη χρονιά, Σουόνσι. Οι φιλοδοξίες, το πάθος και η επιθετική ποδοσφαιρική φιλοσοφία του έπεισαν τον Μπλουμ και ο Πότερ κάθισε πέρσι για πρώτη φορά σε πάγκο ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ.
Η πρώτη αναγνωριστική σεζόν κύλησε χωρίς σκαμπανεβάσματα, με την Μπράιτον να εξασφαλίζει την παραμονή την προτελευταία αγωνιστική και να εμφανίζεται αρκετά βελτιωμένη στο δημιουργικό κομμάτι. Η ομάδα του Πότερ δεν κατέβαινε στα παιχνίδια για να παίξει ανταρτοπόλεμο, κυκλοφορούσε ορθολογικά τη μπάλα και έβρισκε αρκετές ευκαιρίες ακόμα και απέναντι σε πολύ πιο δυνατές ομάδες. Η αποτελεσματικότητα της μπροστά στην εστία όμως δεν συμβάδιζε με τα υπόλοιπα θετικά χαρακτηριστικά κι έτσι σε αρκετές περιπτώσεις η καλή απόδοση δεν συνδυαζόταν με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όπως αποδείχτηκε, εκείνη ήταν απλά μια μικρή πρόγευση από το τι θα ακολουθούσε.
Η φετινή Μπράιτον είναι μια ομάδα που δυσκολεύεσαι να περιγράψεις σε κάποιον που βλέπει τη βαθμολογία αλλά δεν έχει δει κανένα παιχνίδι της. Δουλεύοντας σε μεγάλο βαθμό με νέους παίκτες (έχει τον μικρότερο μ.ο. ηλικίας στο πρωτάθλημα ενώ μέχρι σήμερα 10 παίκτες κάτω των 23 ετών έχουν κάνει ντεμπούτο χάρη σ’αυτόν), ο Πότερ έχει εμφυσήσει για τα καλά στους ποδοσφαιριστές του όλη την ποδοσφαιρική κοσμοθεωρία του. Οι ‘γλάροι’ κοιτάνε στα μάτια κάθε αντίπαλο, ακόμα και αυτούς που έχουν πολλαπλάσιο μπάτζετ, βρίσκουν χώρους απέναντι σε όλες τις άμυνες, είναι τακτικά άριστοι στα περισσότερα παιχνίδια τους και δημιουργούν ευκαιρίες με ρυθμούς που δεν περιμένεις να δεις από ομάδα που έχει ως στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού. Το μόνο που τους λείπει είναι ένα… πραγματάκι. Ένα πραγματάκι που παίζει τεράστιο ρόλο στο παιχνίδι: Η αποτελεσματικότητα.
Η ομάδα του Πότερ κάνει τα περισσότερα σωστά και στην άμυνα και στην επίθεση αλλά στο τέλος της ημέρας οι οπαδοί της ψάχνουν απεγνωσμένα για κάποιο παυσίπονο ή για μπόλικο αλκοόλ σε μια προσπάθεια να χωνέψουν τις ευκαιρίες που χάθηκαν ή τον λόγο που δέχτηκαν γκολ από το πουθενά. Ο τρόπος που χάνει ή δεν κερδίζει τα παιχνίδια είναι σε κάποιες περιπτώσεις κωμικός, σε άλλα τραγικός και τις περισσότερες φορές κωμικοτραγικός. “Κάποιος μας έχει καταραστεί”, “είναι επίσημο, η ομάδα είναι καταραμένη” και “δεν αντέχεται άλλο αυτή η κατάρα” είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες εκφράσεις που συναντάει κανείς σε οπαδικά φόρουμ και κοινωνικά δίκτυα.
Σύμφωνα με ένα στατιστικό που κυκλοφόρησε πριν μερικές μέρες, σε 7 φετινά παιχνίδια (3 περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον) που δεν κέρδισε η Μπράιτον όχι μόνο δημιούργησε περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες από τον αντίπαλο της αλλά η διαφορά των xGoals της από τον αντίπαλο ήταν πάνω από 1.0. Με απλά λόγια ήταν πολύ καλύτερη, έκανε τα πάντα σωστά για να πάρει το ματς αλλά τα χάλασε όλα στην τελική προσπάθεια. Στα τελευταία 10 εντός έδρας ματς, ανάμεσα τους και παιχνίδια με ομάδες από το Big-6, ήταν πολύ πιο επικίνδυνη από τον αντίπαλο της στα 9. Πόσα από αυτά κέρδισε; Ένα.
Ας δούμε και μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Στο Μπράιτον-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην αρχή της σεζόν τα xGoals ήταν 3.03-1.91. Το τελικό αποτέλεσμα όμως ήταν 2-3 αφού οι γηπεδούχοι σημάδεψαν όχι μια, ούτε δυο, ούτε τρεις, ούτε τέσσερις αλλά πέντε (!) φορές το δοκάρι, σπάζοντας κάθε σχετικό ρεκόρ. Λίγες εβδομάδες μετά, η Μπράιτον πήγε στην έδρα της Κρίσταλ Πάλας του Ρόι Χόντζσον. Τα σουτ ήταν 1-20, με το μοναδικό σουτ της Πάλας να είναι από το σημείο του πέναλτι, οι γηπεδούχοι δεν έκαναν ούτε υποψία φάσης αλλά το τελικό σκορ ήταν 1-1 κι αυτό χάρη σε ένα γκολ στις καθυστερήσεις.
Στο Γουέστ Μπρομ-Μπράιτον πριν λίγο καιρό, τα xGoals ήταν 1.13-3.14 αλλά στο τέλος της ημέρας οι ‘γλάροι’ πάλι έβαλαν μηδέν πόντους στο σακούλι, αφού έσπασαν ένα ακόμα ρεκόρ, ως η πρώτη ομάδα στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ που στέλνει δυο πέναλτι στον ίδιο αγώνα στο δοκάρι! Αν για κάποιον ανεξήγητο λόγο ακόμα δεν έχετε πειστεί πως “αυτά δεν γίνονται ούτε στο Football Manager”, τον Φλεβάρη η ομάδα του Πότερ υποδέχτηκε αυτή τη φορά την Κρίσταλ Πάλας. Tα xGoals ήταν 2.26-0.24 και τα σουτ 25-3. Το αποτέλεσμα; 1-2!
Ποδόσφαιρο είναι το παιχνίδι που σε 97 λεπτά μια ομάδα ακουμπάει τη μπάλα μέσα στην περιοχή των αντιπάλων δυο (2) φορές και με αυτές τις δυο επαφές πετυχαίνει ισάριθμα γκολ και κερδίζει το ματς. Για την ιστορία, η πρώτη επαφή ήταν ένα τακουνάκι, η δεύτερη ένα εντυπωσιακό σουτ με τη μια μετά από σέντρα στο 95′!
Λίγο πριν μπούμε στην τελική ευθεία της φετινής Πρέμιερ Λιγκ, οι ‘γλάροι’ βρίσκονται μια θέση πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού, έχοντας 26 πόντους με 27-35 γκολ. Σε ένα πιο δίκαιο και ουτοπικό σύμπαν θα ήταν ψηλότερα. Πολύ ψηλότερα. Σύμφωνα με την ανάλυση των xGoals και xPoints οι παίκτες του Πότερ θα έπρεπε αντί για τα 27 γκολ που έχουν βάλει ως τώρα, να έχουν πετύχει 42, βάσει της ποιότητας των ευκαιριών που έχουν δημιουργήσει. Αντί των 35 γκολ που έχουν δεχτεί, θα έπρεπε να είχαν φάει μόνο 29 και κατ’ επέκταση αντί για τους 26 πόντους που έχουν τώρα θα έπρεπε να έχουν μαζέψει 46, που στην αντίστοιχη βαθμολογία θα τους έφερνε στην 5η θέση, μια ανάσα από την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ!
Όπως θα έλεγε όμως κάθε θαμώνας καφενείου που σέβεται τις εκατοντάδες ώρες που έχει δει μπαλίτσα, στο τέλος της ημέρας μόνο τα πονταλάκια μετράνε. Και κανένας δεν στα δίνει υπολογίζοντας πόσο καλά έπαιξες, πόσες φάσεις έκανες και τι πραγματικά δικαιούσαι από ένα παιχνίδι. Αυτό το ξέρει καλά και ο ίδιος ο Πότερ: “Τα xGoals είναι ένα στατιστικό στοιχείο που λέει πολλά για την εμφάνιση μας. Όλοι ξέρουμε ότι το πιο σημαντικό στατιστικό είναι το σκορ στο τέλος του αγώνα. Όταν δεν παίρνεις το αποτέλεσμα που θέλεις, βοηθάει πράγματι το να σταθείς σε μια καλή εμφάνιση για να κρατήσεις ψηλά το ηθικό σου αλλά ταυτόχρονα γνωρίζεις ότι κατά βάθος όλα έχουν σχέση με το τελικό σκορ.”
Ανεξαρτήτως της έκβασης της φετινής σεζόν ο Γκράχαμ Πότερ έχει καταθέσει τα διαπιστευτήρια του. Το όνομα του έχει ακουστεί ήδη για μεγαλύτερους συλλόγους, κάποιοι τον βλέπουν ακόμα και στην εθνική Αγγλίας στο μακρινό μέλλον, ενώ τα εγκωμιαστικά σχόλια από τους υπόλοιπους προπονητές είναι αρκετά. Σύμφωνα με τον Πεπ Γκουαρντιόλα: “Για μένα είναι ο καλύτερος Άγγλος προπονητής αυτή τη στιγμή. Πρέπει να είσαι μεγάλη ομάδα για να παίξεις με τον τρόπο που παίζει η Μπράιτον. Κάθε πάσα της έχει νόημα. Κάθε κίνηση ανάμεσα στις γραμμές έχει στόχο. Κάθε παίκτης της είναι στη σωστή θέση για να δεχτεί τη μπάλα. Σαν φίλαθλος μου αρέσει να βλέπω τέτοιες ομάδες. Ο μόνος λόγος που βρίσκεται σε αυτή τη βαθμολογική θέση είναι γιατί δυσκολεύεται να τελειώσει τις ευκαιρίες που δημιουργεί.”
Αυτό που μένει να δούμε είναι αν η Μπράιτον θα προσπαθήσει να ανέβει επίπεδο με αυτόν, ενισχύοντας την ομάδα με καλύτερους παίκτες που μπορούν να τελειώσουν σωστά τις φάσεις, ή αν ο ίδιος θα ψάξει για μια καλύτερη ομάδα που θα μπορεί να συνδυάσει το επιθετικό ποδόσφαιρο που του αρέσει με αποτελέσματα που δεν σε ωθούν να θέλεις να σπάσεις το τηλεκοντρόλ ή να ψάχνεις έξαλλος την επιλογή “Quit/Load” που μεγάλωσε γενιές και γενιές φανατικών του Football Manager.
