Ο εύθραυστος γίγαντας της Αταλάντα
Η Αταλάντα έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αποκτήσει ένα σωρό συμπάθειες στον ποδοσφαιρικό κόσμο. Κι αν τα παλιότερα χρόνια “τέτοιες” ομάδες, ομάδες δηλαδή που έμπαιναν σφήνα στους μεγάλους της Ευρώπης, ήταν αρκετά συχνές (με φαινόμενα τύπου Πόρτο, Βαλένθια, Ντεπορτίβο, Διναμό Κιέβου) με το ποδόσφαιρο να έχει γίνει ένα πολύ πιο κλειστό κλαμπ ομάδων, κάτι τέτοιο δεν είναι τόσο εύκολο. Κι όμως, στο Μπέργκαμο που χτυπήθηκε πολύ από την πανδημία, υπάρχει ένας σύλλογος που σταθερά προχωράει τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ευρώπη, φτάνοντας και σε τελικούς κυπέλλου. Η Αταλάντα έχει αρκετούς πρωταγωνιστές αυτά τα τελευταία χρόνια. Με αρχιτέκτονα τον κόουτς της Γκασπερίνι και παίκτες όπως ο Λουίς Μουριέλ, ο Ντουβάν Ζαπάτα και ο Πάπου Γκόμες (που αποχώρησε, καθώς ο κόουτς έβαλε την πειθαρχία πάνω από το ταλέντο), ανθρώπους που ασχοληθήκαμε στο παρελθόν. Σήμερα, θα ασχοληθούμε με ένα άλλο από τα βασικά στελέχη αυτής της Αταλάντα.
Ο Γιόσιπ Ίλισιτς δεν είναι απλώς ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, ένας πολυτάλαντος αριστεροπόδαρος που μπορεί να παίξει σε πολλά σημεία του γηπέδου. Πέρα από τα γκολ του, της ασίστ του, την τεχνική του, είναι και ένας άνθρωπος που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και για τη ζωή του. Ο Ίλισιτς γεννήθηκε στο Πρίεντορ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης το 1988, μια πόλη που σήμερα έχει κοντά στους 90.000 κατοίκους. Εκείνα τα χρόνια όμως, λίγο πριν τον εμφύλιο δεν ήταν ό,τι το καλύτερο. Όπως αρκετά πράγματα στην προσωπική του ζωή, έτσι κι ο θάνατος του πατέρα του είναι κάτι που καλύπτεται από ένα σχετικό μυστήριο. Υπάρχουν πολλές αναφορές ότι ήρθε μετά από ασθένεια, αλλού όμως αναφέρεται ότι σκοτώθηκε και μάλιστα από κάποιον γείτονα. Το σίγουρο είναι πάντως ένα. Πριν ο μικρός Γιόσιπ γίνει ενός έτους, είχε ορφανέψει από πατέρα.
Ο Ίλισιτς επέλεξε τελικά τη χώρα στην οποία μεγάλωσε, τη Σλοβενία
Η Άνα, μητέρα του, πήρε την απόφαση να πάρει τα παιδιά της και να φύγει. Εκ του αποτελέσματος έκανε καλά. Το άσημο Πρίεντορ έγινε ένας χώρος ασχήμιας κατά τον εμφύλιο της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Σύμφωνα με τα στατιστικά, μετά τη Σρεμπρέντισα, το Πρίεντορ ήταν το μέρος με τους περισσότερους θανάτους πολιτών. Περίπου 5.000 έχασαν τη ζωή τους, κυρίως Βόσνιοι, Κροάτες και κάποιοι Σέρβοι, ενώ έχουν βρεθεί περίπου 96 μαζικοί τάφοι με πάνω από 2.000 νεκρούς. Γύρω από την πόλη στήθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα όσα έγιναν εκεί χαρακτηρίστηκαν ως εθνοκάθαρση. Η Άνα Ίλισιτς, γνωρίζοντας ότι η καταγωγή της οικογένειας από την Κροατία και τη Σλοβενία, ήταν πρόβλημα, έφτασε στη Σλοβενία.
Εκεί μεγάλωσε ο Γιόσιπ μαζί με τον αδερφό του Ιγκόρ και γι’ αυτό νιώθει Σλοβένος και όχι Κροάτης, όπως λέει ο ίδιος. Όσο η μητέρα τους έκανε διάφορες δουλειές για να τα βγάλει πέρα, ο Γιόσιπ πήγαινε στο σχολείο και έπαιζε μπάλα με τον αδερφό του. Πολλή μπάλα. «Δεν ήξερα τι σημαίνει πατέρας, μου το εξήγησαν οι συμμαθητές μου στο σχολείο», λέει σε παλιά συνέντευξή του. Ήξερε όμως τη χαρά του ποδοσφαίρου. «Μου είπαν ότι είναι εξαιρετικά ταλαντούχος. Έκανε κοπάνα από το σχολείο για να παίζει μπάλα», θυμάται η κυρία Άνα, που μετά από παρότρυνση των δασκάλων του Γιόσιπ και αρκετών φίλων, τον έγραψε σε μια ποδοσφαιρική ομάδα.
Τα καλύτερα παιχνίδια του στην Παλέρμο τα έκανε δίπλα στον Χαβιέρ Παστόρε
Ο Ίλισιτς έπαιξε σε κάποιες τοπικές ομάδες, έφτασε μέχρι τη Β’ εθνική της Σλοβενίας και τελικά και στην Α’ εθνική στην πρωτεύουσα Λιουμπλιάνα με την Ίντερμπλοκ. Παρά το ταλέντο του, ο Γιόσιπ δεν έβρισκε τις ευκαιρίες που θεωρούσε ότι άξιζε και σκέφτηκε να παρατήσει το ποδόσφαιρο στα 21 του. Την καριέρα του έσωσε επί της ουσίας, ένας παλιός γνώριμό μας, ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς. Ο θρύλος του σλοβένικου ποδοσφαίρου ήταν τεχνικός διευθυντής στη Μάριμπορ και έδωσε 80.000€ για να φέρει στην ομάδα του τον Ίλισιτς και αυτός να μην σταματήσει το ποδόσφαιρο. Και όχι μόνο. Ο Ίλισιτς έπαιξε αμέσως στην Μάριμπορ και μάλιστα σκόραρε στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ απέναντι στη Χιμπέρνιαν. Αυτές οι μικρές συμπτώσεις που αλλάζουν καριέρες και ζωές, ήρθαν και στη ζωή του Σλοβένου. Η Μάριμπορ κληρώθηκε με την Παλέρμο. Στο πρώτο παιχνίδι, οι Ιταλοί πήραν μια εύκολη νίκη με 3-0 και κατέβηκαν με τις παντόφλες στον επαναληπτικό. Ο Ίλισιτς έκανε ένα μοναδικό σόου στο χορτάρι, η Μάριμπορ προηγήθηκε με 2-0 και τελικά επικράτησε με 3-2 χάνοντας την πρόκριση. Η εμφάνισή του όμως ήταν τέτοια, που την άλλη μέρα η Παλέρμο τον αγόρασε (μαζί με έναν ακόμα συμπαίκτη του). Ο Ίλισιτς μέσα σε λίγες ημέρες βρέθηκε από τη Β’ εθνική της Σλοβενίας στη Serie A. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η μεταγραφή είχε κλειστεί πριν από το ματς μάλιστα. Ότι ο μάνατζερ έστειλε ένα DVD στην Παλέρμο και οι άνθρωποί της εντυπωσιάστηκαν τόσο που τον πήραν με “κλειστά μάτια”.
Όπως και να χει, από το 2.5000 στάδιο της Ίντερμπλοκ, ο Γιόσιπ βρέθηκε στους ναούς της Serie A. Και μάλιστα μπήκε κατευθείαν στα βαθιά, καθώς ο προπονητής Ντέλιο Ρόσι τον εμπιστεύτηκε αμέσως. Ο ύψους 1.90 Ίλισιτς στην αρχή σου δίνει την εικόνα ενός απλά δυνατού παίκτη. Μέχρι να πάρει την μπάλα στα πόδια του. Τόσο εντυπωσιάστηκαν οι Ιταλοί που η Γκατζέτα ντελο Σπορτ τον περιέγραψε ως “μπαλαρίνα στο σώμα ενός μποξέρ”. Η πρώτη του χρονιά ήταν εντυπωσιακή, με τον Ίλισιτς να σκοράρει 8 φορές. Ο Ίλισιτς έπαιξε για τρεις σεζόν στο Παλέρμο, με την καλύτερη την τελευταία του υπό τις οδηγίες του Γκασπερίνι, όταν και σκόραρε 13 φορές. Η Φιορεντίνα έδωσε περίπου 9 εκατομμύρια και ο Ίλισιτς μετακόμισε εκεί για τις επόμενες σεζόν. Η αλήθεια είναι ότι η απόδοσή του είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα. Στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας, αλλά και περιόδους αστάθειας και κακών εμφανίσεων. Είχε όμως πλέον κάνει το όνομά του στην Ιταλία.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του γκολ με την Παλέρμο
Για να φτάσουμε να μιλάμε γι’ αυτόν σήμερα, έπρεπε να έρθει η επόμενη μεταγραφή. Στα βόρεια, στο Μπέργκαμο, εκεί που ο Γκασπερίνι τον ζήτησε και τον απέκτησε. Ο Σλοβένος κάνει αμέσως τη διαφορά. Η Αταλάντα γίνεται μια επιθετική μηχανή που παίζει για το σκορ, έχει ως στόχο να βάλει παραπάνω γκολ από τον αντίπαλο, όσο και αν χρειαστούν. Αλλά ο Ίλισιτς μέσα σε όλα τα καλά του ποδοσφαίρου, δείχνει και πάλι την εύθραυστη προσωπικότητα, παρά το βαρύ παρουσιαστικό του. Μολύνεται από κάποιο βακτήριο το καλοκαίρι του 2018 και παθαίνει λεμφαδενίτιδα. Η φλεγμονή είναι πολύ έντονη κι ο ποδοσφαιριστής μπαίνει στο νοσοκομείο. Ο ευαίσθητος Ίλισιτς έχει χάσει πριν μερικούς μήνες τον φίλο του από τη Φιορεντίνα Νταβιντε Αστόρι. Η απώλεια αυτή τον έχει συγκλονίσει και τον επηρεάζει πολύ. «Σκεφτόμουν συνέχεια τον Αστόρι. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Φοβόμουν ότι θα πέσω στο κρεβάτι και δεν θα ξυπνήσω ξανά», αποκαλύπτει. «Φοβόμουν ότι δεν θα ξαναδώ την οικογένειά μου».
Όσο ο Ίλισιτς βρισκόταν στο νοσοκομείο με τον ορό στο χέρι, φοβόταν ότι θα πεθάνει, ότι δεν θα μπορέσει να ξαναπερπατήσει. Και μέσα του σκεφτόταν, για δεύτερη φορά, να παρατήσει το ποδόσφαιρο. Τελικά επέστρεψε, εξίσου δυνατός με πριν. Αν όχι περισσότερο. Ένας ποδοσφαιριστής που δεν μπαίνει σε καλούπια, που αρκετές φορές αντιμετώπισε προβλήματα με προπονητές του που δεν ήξεραν πώς να εκμεταλλευτούν το τεράστιο πηγαίο ταλέντο της αλάνας που κρύβει μέσα του, έκανε μερικά απίστευτα ματς στη μηχανή της Αταλάντα και του Γκασπερίνι. Βοήθησε ώστε η ομάδα να βγει για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Τσάμπιονς Λιγκ και φυσικά έκανε εκεί ορισμένες τρομερές εμφανίσεις, με αποκορύφωμα το σόου με τα 4 γκολ επί της Βαλένθια. Ο Σλοβένος αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι της Αταλάντα, αλλά συνεχίζει να είναι μια ιδιαίτερη, εύθραυστη προσωπικότητα.
Ντρίμπλες, βρωμόσουτα και άλλα πολλά
Ξαφνικά, εν μέσω της πανδημίας, “εξαφανίζεται” από την Αταλάντα. Δεν συμμετέχει, δεν βρίσκεται στο Μπέργκαμο. Οι φήμες και πάλι πολλές. Ο “κίτρινος τύπος” μίλησε για ένα οικογενειακό πρόβλημα, αλλά φαίνεται όμως, ότι το θέμα ήταν διαφορετικό. Ο Σλοβένος νόσησε με COVID και αμέσως ήρθαν στο μυαλό του οι μνήμες από την προηγούμενη περιπέτεια της υγείας του. Η κατάσταση στην Ιταλία και ειδικά στο Μπέργκαμο, ο στρατός στους δρόμους, τα χιλιάδες στιβαγμένα πτώματα και η ασθένεια τον οδήγησαν σταδιακά στην κατάθλιψη. Σταμάτησε να παίζει και να προπονείται, πήρε άδεια και επέστρεψε στην πατρίδα του για να ηρεμήσει και να παλέψει με τους δαίμονές του. Ο Πάπου Γκόμες, σε συνέντευξή του στην Αργεντινή είπε ότι ο φίλος του υπέφερε ψυχολογικά, ένιωθε το κεφάλι του έτοιμο να σκάσει. Η Αταλάντα έδειξε υπομονή και κατανόηση, το ίδιο κι ο κόσμος. Ο Ίλισιτς σκέφτηκε για τρίτη φορά να παρατήσει το ποδόσφαιρο, αλλά και πάλι δεν το έκανε πράξη. Επέστρεψε το περασμένο φθινόπωρο στην Αταλάντα, με τον κόσμο να τον περιμένει στο προπονητικό κέντρο για να εκδηλώσει την αγάπη του.
Τα προβλήματα υγείας του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς ήταν ακόμα ένα γεγονός που επηρέασε την ψυχολογία του Ίλισιτς
Ο Ίλισιτς μπορεί να μην έχει φτάσει στο καλύτερο επίπεδο απόδοσης, δεν είναι δα και κανένα παιδί, αλλά εξακολουθεί να είναι σημαντικός. Η αλήθεια είναι ότι στο επεισόδιο που οδήγησε στην αποπομπή του Γκόμες από την Αταλάντα, είχε πάρει κι αυτός μέρος, αλλά οι σχέσεις με τον Γκασπερίνι δεν έχουν έρθει σε ρήξη, παρά τους κατά καιρούς καβγάδες και τις παρατηρήσεις του Ιταλού κόουτς. Ο Σλοβένος παρουσιάζει φέτος αστάθεια και είναι πολλά τα ματς που ο προπονητής του κάνει παρατηρήσεις. Αλλά όπως ο ίδιος ο Γκασπερίνι είπε πριν λίγο καιρό: «Αν δεν γκρινιάζει συνέχεια σαν γριά και προπονείται συστηματικά, φτάνει σε πολύ υψηλό επίπεδο και τότε τον αποκαλώ ‘καθηγητή’».
